Benigno López, no punto de mira

"Conviría, ao mellor, deixar en suspenso a aplicación da lei", dixo este venres o Valedor do Povo en alusión á Lei de Dependencia tras dar conta no Parlamento do informe anual das queixas presentadas ante a súa oficina. Unhas declaracións que provocaron a indignación da maior parte dos partidos da esquerda, desde os dous que forman parte da oposición no Parlamento, BNG e PSdeG, ata outros coma Esquerda Unida, Máis Galiza, EI ou mesmo entidades sociais da comunidade. Todos eles piden a dimisión de Benigno López.

 

Unhas reaccións que, ademais, provocaron que Dolores Galovart, vicevaledora nomeada polos socialistas, enviara unha carta a Benigno López na que anuncia a súa renuncia ao cargo porque súa "opinión totalmente contraria" as declaracións feitas polo Valedor.

 

Cese

 

"Ten que cesar de maneira fulminante", dixo o  secretario xeral do PSdeG, Pachi Vázquez, quen felicitou a Galovart pola súa coherencia. Tamén o candidato do BNG no Congreso, Francisco Jorquea, pediu o cese de López por "non protexer" os dereitos que, como Valedor, "tería que protexer". Tamén EU o Máis Galizia téñenlle pedido a súa dimisión.

 

Por outra banda, o PP, lonxe de pronunciarse sobre as declaración do Valedor, ten criticado a decisión de Dolores Galovart de renunciar ao seu cargo.

 

Desde o Valedor do Pobo remitiuse un comunicado aos medios no que queren mandar unha "mensaxe de tranquilidade" ante as "inexactitudes difundidas por algúns medios de comunicación" e no que "ratifica o seu compromiso de defensa dos seus dereitos, para aclararlles que, sen ningunha dúbida, constitúen unha prioridade no desenvolvemento da súa tarefa". Por iso, remitiron as declaracións textuais que o Valedor fixo na Comisión:

 

                               LITERALIDADE DA INTERVENCIÓN ANTE A COMISIÓN Minutado (1h:45 min)

  O problema da dependencia tratouse, con toda a boa intención do mundo,  a través dunha lei extraordinariamente xenerosa. Foi un erro, creou unhas expectativas imposibles de cumprir, ata o punto de que, e por unha sinxela razón, non había unha dispoñibilidade presupuestaria, non había un respaldo orzamentario con que facer frente ao que se aveciñaba. Polo tanto creo que é unha lei que naceu morta.

Seguindo os pasos desa boa vontade inicial, se está tratando de mitigar aquel erro, se buscan saídas, eu non sei cal é a saída, non o sei. Se a soubera faltaríame tempo para aportala aos dirixentes políticos e que a puxeran en marcha.

Unha das saídas podería ser aportar máis diñeiro, creo que na situación que estamos a vivir e difícil, por non decir imposible. Outra solución?  A que se está adoptando, priorizar a atención aos grandes dependentes en detrimento doutros dependentes, podemos chamalos severos ou moderados, pero non podemos olvidar que eses dependentes severos ou moderados en pouco tempo desgraciadamente vanse convertir tamén en grandes dependentes na maior parte dos casos.

Por tanto, non sei cal é a saída. Pero aquela lei que naceu morta ao mellor en pouco tempo entra xa en fase de descomposción. Polo tanto non lles podo dicir cal e o (…) O mellor, non o sei, ó mellor estou dicindo unha cousa sen sentido, pois convendría ó mellor deixar en suspenso a aplicación da lei ata que teñamos a sorte de vir a mellor fortuna. Non o sei. Eso é unha labor que lles corresponde a todos vostedes, como integrantes de cámaras lexislativas. Eu non faho máis que apuntar unha problemática puntual neste tema.

-En todo momento, e en intervencións precedentes, a institución do Valedor do Pobo sempre se amosou contraria aos recortes en materias con carga social, especialmente sensibles entre a sociedade galega, algo que reiterou onte tamén na comparecencia nos seguintes termos, valorando o exemplar comportamento dos galegos que se están vendo afectados dunha ou doutra maneira por eles e reclamando dos poderes públicos máis información, exactitude e un halo de optimismo para poder vislumbrar a saída do túnel.

                TRASCRICIÓN LITERAL (1H40 MIN)

Entendo tamén que o pobo galego, ao igual que o español, teña madurez suficiente, e o está demostrando, para asumir esta nova situación coa que non pensaba. Pero asume, é un pobo sacrificado e consciente da realidade que lle rodea.

O que ocorre e que esos recortes, esas medidas que provocan sufrimento á sociedade e aos cidadáns en xeral teñen que entenderse como xustas necesarias e eu diría máis como imprescindibles, teñen que verse nesa medida.

Dende a institución non agora, sempre, propugnamos que haberá que facer recortes, que serán necesarios, pero que en determinadas materias que eu considero sociais por afectar aos principais dereitos fundamentais das persoas como pode ser materia de dependencia, de sanidade ou educación, creo que habería que facer os mínimos, é máis, os imprescindibles. Cando non haxa outro remedio. Porque estamos falando de determinados dereitos que teñen un aspecto esencial e fundamental para a vida cotiá da cidadanía e para a defensa e salvagarda dos seus dereitos.

Os tres aspectos esenciais sobre os que os recortes deberían ser mínimos serían educación, sanidade e dependencia.

Dende a institución do Valedor do Pobo tramítanse cantas queixas de cidadáns ase reciben. É a única institución que sempre da resposta aos escritos achegados e coa maior premura posible. Os asuntos de marcado carácter social, tal e comos e pode constatar no Informe Ordinario 2011, veñen marcado a actividade do pasado exercicio, ocupando Dependencia grande parte das actuacións desta área que superaron o medio milleiro de reclamacións. A institución do Valedor sempre foi sensible aos problemas dos cidadáns dependentes, un grupo de poboación vulnerable, que ten adquirido dereitos que os poderes públicos teñen que asumir.

A institución ten a porta aberta para recibir a cantos dependentes e cidadáns en xeral desexen reclamar por compoRtamentos incorrectos das administracións ou vexan vulnerados os seus dereitos, hoxe neste contexto económico, máis que nunca.