Non coinciden as declaracións do Chicle e dunha moza sobre a rúa pola que camiñaba Diana

A última persoa que viu a Diana Quer con vida, unha moza que esa noite estaba tamén na festa da Pobra, asegurou que a vítima camiñaba "recto" polo Paseo do Arenal, en dirección á súa casa, e non pola rúa paralela na que Enrique Abuín dixo que se atopou con ela de forma sorpresiva.

En concreto, explicou que os feitos sucederon ao redor das 2,30 horas da madrugada, dado que esa era a súa hora de regreso a casa e dirixíase precisamente ao seu domicilio desde esta rúa. A moza afirmou que viu a Diana Quer á altura dunha pizzaría situada no Paseo do Arenal camiñando "en dirección recta" pola beirarrúa, soa e en dirección á súa casa. A moza ía, ademais, utilizando o seu teléfono móbil.

A testemuña engadiu, ademais, que no período no que puido ver a Diana, a menos de 100 metros de distancia, a moza pasou o desvío da rúa Venecia e seguiu camiñando en dirección ás naves abandonadas da antiga discoteca Boomerang. A menor indicou que a zona estaba ben iluminada e que non viu a "ningún coche" nin a ninguén seguindo a Diana. "Só a vin a ela, vina tranquila e índose á súa casa", engadiu.

A localización de Diana mentres regresaba á súa casa na madrugada que desapareceu é relevante para pór en cuestión a declaración do Chicle. Así, o único acusado deste crime asegurou que esa noite se atopaba na rúa Venecia, paralela ao Paseo do Arenal, porque alí estaban aparcados os camións dos feirantes aos que, supostamente fora roubar gasoil. 

CONVERSA DE WHATS APP

Diana Quer pasou a noite antes da súa desaparición nas festas da Pobra con varios amigos, dos que se despediu ao redor das 2,30 horas da madrugada para marchar á súa casa. "Pretendía subir soa a casa", dixo a última amiga coa que estivo, algo que facía habitualmente. No camiño, conversou a través do Whatsapp cun amigo de Madrid, ao que dixo que alguén a interpelou e que a notou "con medo".

A terceira sesión do xuízo pola desaparición e morte de Diana Quer arrincou este xoves coa declaración da amiga que pasou aquela última noite coa moza, así como do amigo co que se mandou as súas últimas mensaxes. Ambas foron por videoconferencia.

A primeira testemuña narrou que a noite da desaparición de Diana estiveron xuntas ata preto das 2,30 horas da madrugada nun parque no que habitualmente se practica o botellón. Nesa hora, a amiga contou que Diana lles dixo que "estaba quedando sen batería" no móbil e que "marchaba á casa", algo que fixo andando soa.

A testemuña contou como dous días antes da desaparición, ela e outro amigo viron tamén ao redor das 4.00 horas da madrugada a Diana Quer camiñando ata a casa de veraneo da súa familia e "mirando o móbil". Naquela ocasión, ambos achegárona a casa en coche. "Esas noites pretendía subir ela soa a casa", dixo a testemuña.

AS SÚAS ÚLTIMAS MENSAXES

A continuación declarou un mozo, amigo de Diana, co que falou a través de Whatsapp nos momentos anteriores á súa desaparición.

Durante ese día, ambos estiveran conversando porque suspenderan "a mesma materia" e, a última hora da tarde, ela díxolle que "se ía de festa". O mozo non tivo máis noticias dela ata pasadas as 2,00 da madrugada, cando Diana lle escribiu para dicirlle que "volvía a casa e tiña pouca batería".

"Como aos 10 minutos, díxome que un xitano a estaba chamando", dixo a testemuña. Segundo as dilixencias, Diana Quer enviou unha mensaxe que dicía 'Estoume acolloando, un xitano está a chamarme' e asegurou que lle dixo 'Morena, ven aquí'.

O mozo volveu preguntarlle sobre este feito pero, segundo afirmou, a mensaxe non lle chegou. Tampouco recibiu o teléfono de Diana Quer a mensaxe no que, á mañá seguinte, lle daba os bos días. Tras decatarse por redes sociais de que a moza "desaparecera", a testemuña entregou o seu teléfono na Policía.

Aínda que recoñeceu que non se "podía imaxinar" que a situación fose tan grave, o mozo declarou que "notou con medo" a Diana Quer cando lle escribiu a súa última mensaxe. "Podíame imaxinar que, como estaba en festas, que fose o típico home bébedo que a piropea e se asustase, pero nada máis", engadiu.

MARISCADOR QUE ATOPOU O MÓBIL

Francisco Manuel González, o mariscador que atopou o teléfono móbil de Diana, asegura que o aparello estaba "laminado" e parecía danado, pero que nin el mesmo nin outra persoa do seu círculo próximo tentou desbloquealo ou manipulalo antes de entregalo á Garda Civil.

Francisco atopábase debaixo da ponte, cara á Ría, entre o sexto e o sétimo alicerce da autovía, a AG-11. "Estaba a traballar normalmente e cando saía para arriba véulleme o teléfono no rastro (o utensilio que utilizaba na súa tarefa)", explicou. Nese momento, pensou que podía tratarse do aparello propiedade da desaparecida, posto que vira en televisión que se trataba dun Iphone de cor gris.

"Pensei que podería ser. E como estaba a piques de terminar a miña xornada laboral púxeno no capacho, saín para fose, e entregueino", explicou, para matizar que o levou á lonxa e se puxo en contacto coa Garda Civil.

Unha das cuestións que tenta aclarar a investigación do caso radica en que alguén tentou desbloquear o teléfono de Diana ata en tres ocasiones. Respecto diso, o declarante asegurou que nin el nin ninguén do seu círculo próximo tentou manipular o aparello, aínda que si explicou que parecía danado, cun golpe nunha esquina e a pantalla laminada.

ROUBO DE GASOIL

Un grupo de feirantes que estiveron a traballar nas festas da Pobra durante a noite que desapareceu Diana Quer, en agosto de 2016, aseguraron que non notaron que lles roubaron gasoil nos seus vehículos, entre eles furgonetas e caravanas, que estaban estacionados na rúa na que Enrique Abuín afirmou abordar á vítima.

Oito destes traballadores declararon este xoves na terceira sesión do xuízo pola morte de Diana Quer. As preguntas da acusación foron encamiñadas a determinar se existen contradicións na versión achegada polo 'Chicle', que afirmou que acudira a esa zona, a rúa Venecia, a roubar gasoil dos vehículos.

Os feirantes confirmaron que a rúa estaba valada para impedir o tránsito de vehículos e a maioría dixo que se trataba dunha zona "escura", aínda que ningún deles escoitou ruídos.