Intercambio de confinamentos: un portugués en Padrón e un galego que queda sen piso no Porto

Son amigos. Un é portugués e o outro galego e traballan a ambos os dous lados da raia, pero nun país diferente ao seu. Sergio Suárez Liñares é natural de Santiago de Compostela onde ten a súa vivenda familiar e a pandemia do covid-19 cruzóuselle co final do seu contrato de piso no Porto, polo que tras case tres meses teletraballando desde a cidade lusa, viuse obrigado a regresar. Bruno Gonçalves é orixinario de Lixa-Felgueiras, preto de Guimaraes, coñecida como a 'capital' do calzado e á que non pode ir desde que se decretou o confinamento en España. A Galicia chegou apenas en xaneiro para asumir un novo posto de traballo nunha empresa metalúrxica de Padrón.

O caso de Alberto González é o dun investigador galego que atopou na Universidade do Minho un contrato postdoctoral máis estable que en Galicia, seis anos fronte a tres, así que facía os máis de 200 quilómetros que lle separan de Braga de forma asidua para cumprir co seu traballo nun laboratorio no que tamén hai outros galegos. Analiza a vinculación do contacto da pel e a dor --ou a diminución da dor--, unha análise que agora cobra maior relevancia polo "distanciamento social" ao que a poboación debe someterse para evitar contagios de coronavirus.

A Sergio Suárez Liñares, enxeñeiro informático que traballa nunha multinacional téxtil con sede tecnolóxica no Porto e que ten unha das oficinas en Milán (Italia), mandárono '' para casa "a primeira semana de febreiro", cando a situación no país transalpino comezaba a complicarse e dado que a súa empresa ten unha das sedes na capital da moda italiana. "Vivimos o confinamento moito antes que España e que Portugal", explicou, en declaracións a Europa Press, este mozo de 27 anos que chegou ao país veciño o 23 de setembro de 2018.

Esta situación cruzouse coa necesidade de buscar unha nova vivenda, xa que a súa caseira avisárao que necesitaba o piso onde el permanecía desde hai un ano. Con todo, dadas as circunstancias conseguiu "un mes" máis de aluguer sobre o que estaba previsto, ata que se fixo inevitable a mudanza. O mozo compostelán optou por volver a Galicia mentres continúe o teletraballo, posto que o mercado inmobiliario, a pesar de que se está adaptando e baixaron "algo" os prezos pola perda do turismo, segue "moi por encima" do que "custan".

Para regresar, tivo que cruzar a fronteira en dúas ocasións, a primeira para facer parte da mudanza e a segunda, o pasado mércores, para completar o regreso con todas as súas pertenzas. Así pois, chamou á Policía co fin de coñecer se tiña permiso para atravesar a 'raia', pero este galego asegurou que non lle deron unha resposta concreta e tivo que "arriscarse" a facer a viaxe sen saber o que ocorrería, aínda que finalmente non tivo problema.

"A preocupación chegou pronto e non nos autorizaron a volver (presencialmente) ata agosto", explicou Sergio González, quen recoñeceu que durante os meses que pasou no piso de Portugal chegou un momento en que se lle fixo "duro".

En comparación, percibiu que en Portugal se "tomou moito máis en serio" a crise sanitaria e lembrou que, a última vez que veu a Galicia, observou como a xente en España "ría" do virus, mentres que en Portugal xa se vía púñanse máscaras pola rúa.

DE FELGUEIRAS A UN CONFINAMENTO EN PADRÓN

Alén da raia, o seu amigo Bruno Gonçalves mantense en confinamento en Padrón (A Coruña), nun piso "pequeno" no centro urbano do que unicamente sae para acudir ao seu posto de traballo nunha empresa metalúrxica e "o mínimo posible" para acudir ao supermercado.

Desexando volver facer deporte, Bruno Gonçalves destacou que este tempo de confinamento serviu para "retomar costumes de antes", como é falar pola xanela cos veciños, unha actividade que, asegura, mantenlle en contacto coa sociedade nuns tempos nos que aínda non tivera tempo de enraizarse. Chegou en xaneiro a Galicia para traballar. Naceu en París (Francia) hai 26 anos, onde viviu nos arredores da capital nun barrio con altos índices de inmigración ata os oito anos.

En declaracións a Europa Press, recoñeceu que espera poder volver ao seu fogar "canto antes", pero aínda é pronto. De feito, relatou que a zona da que é orixinario viuse "moi afectada" pola crise sanitaria, posto que un lugar moi industrial -especialmente do calzado-- e no mes de febreiro todos os empresarios acudiran a Italia a unha feira deste produto.

Durante os seus primeiros anos da vida laboral, sempre traballara para compañías francesas e "viaxaba" con frecuencia por Europa, pero quixo "coñecer outra realidade e probar algo diferente", motivo polo que se "decantou" por Galicia. "Quería coñecela máis en profundidade", dixo este mozo portugués, quen contou que, aínda que "non é fácil estar só", ten "bos veciños e ao final está a crear amizade" con eles.

Desde o outro lado da fronteira, e aínda que recoñece que o "portugués sempre foi moi crítico coa súa clase política", viu entre os seus amigos e familiares que "existe unha unanimidade na clase política, moi concienciada co que está a pasar e preparouse bastante ben dentro de todas as incógnitas e variables" dun virus "letal e descoñecido". Así, mostrou que ten a "sensación" de que en España "non se tomaron as precaucións necesarias para previr mellor esta pandemia": "na miña opinión, as autoridades foron moi temerarias á hora de tomar precaucións".

CIENTÍFICO NO MIÑO

Os máis de 200 quilómetros que adoitaba facer ata Braga, agora reducíronse a apenas uns metros ata o seu computador. Alberto González, de 33 anos e natural de Cances-Carballo, quedouse confinado na súa casa para seguir investigando nun aspecto que agora cobra, se cabe, maior relevancia polo confinamento social.

En declaracións a Europa Press, explicou que nos anos 90 descubriuse que as persoas temos "receptores na pel" que se "activan ante o toque afectivo" --caricias, abrazos, bicos-- e envían esta información ata as partes máis emocionais do noso cerebro. Científico en Psicoloxía, afirma que o toque afectivo "representa a principal canle de comunicación entre nai e o recentemente nado e moldea o seu desenvolvemento físico, cognitivo e socioemocional".

Así, o obxectivo do proxecto no que traballa é "coñecer mellor os mecanismos cerebrais que están implicados durante o toque afectivo" e "comprender como este tipo de estimulación pode reducir os niveis de dor en persoas con espectro autista e neurotípicas".

Desde o 7 de marzo que lle "pecharon" a Universidade do Minho, por un "suposto caso" de positivo por coronavirus, traballa desde a súa casa estudando sobre "o primeiro sentido" do ser humano. Neste sentido, lembra os protocolos de embarazadas e partos durante a pandemia e como se inclúo especificamente o coñecido como 'pel con pel', porque "pode ter consecuencias".

"Antes tiñamos a imaxe de xente tocándose e agora xa nos parece o peor. É positivo para non contaxiar, moi positivo a curto prazo, pero a longo prazo, non o sabemos. Sabemos que sen o contacto de nais e fillos nos primeiros meses, os bebés adoitan ter máis tensións e máis ansiedade a longo prazo". Alberto González finalizou o seu parte da materia en liña. "Somos uns privilexiados. Podemos facer moitas cousas desde casa", sentenciou.

Esquerda Sergio Suárez; arriba á dereita, Alberto González; abaixo á dereita, Bruno Gonçalves. FOTOS CEDIDAS POLOS PROTAGONISTAS | Fonte: Europa Press