Pero, o que está claro, é que eran recibidos periódicamente como pagos polo bo traballo feito, e de momento, mentres non se demostre o contrario, non se declaraban ao fisco.
E agora ¿que lle dicimos aos cidadáns? que estamos diante unha conxura contra os populares? que vostede non foi a política a gañar cartos e que os papeis publicados son “apócrifos” Que lle contamos aos que ven como un presunto delincuente blanquea, coa aquiescencia do ministro Montoro e do seu goberno, máis de 10 millóns de euros. E faino pagando unha nímia cantidade ao fisco, mentres os cidadáns pagan un IVE moito máis elevado por produtos e bens de consumo básicos.
A miña veciña María morreulle o marido cando ela tiña cincuenta e pico de anos, cobraba unha pensión que non chegaba a 600 euros, e traballa facendo labores domésticas para acceder a unha pensión. E facenda, como cobraba moito, baixoulle a prestación do seu finado en 250 euros ao mes. Que lle pode contar a moitas mulleres que están nunha situación semellante, a moitos pensionistas e a moitos parados que non teñen onde traballar e carecen de perpectivas laboráis ou cobran nímias cantidades para subsistir. Dígame ¿Pensa que con dicirlle que vostede é honrado é suficiente?
A dereita sempre tivo unha conciencia como a dun acordeón que se estira e encolle segundo a comenencia e o caso. Vamos segundo a ocasión require.
Hai uns anos, vostede e o seus dirixentes dicían que o xuíz Garzón tiña unha lea contra o PP e, a xustiza deste país, actuando con sumo rigor, apartouno da carreira xudicial. E agora que sae á luz a trama que il investigaba, que lle pode contar os cidadáns. Vaguedades nunha roda de prensa sin preguntas. Claro, mentres o tesoreiro que vostede ratificou, amasaba unha fortuna, e toda a cúpula, presuntamente, cobraba propinas ao marxe do xeneroso soldo institucional, a contestación dos seus é de libro: a corrupción é dos demais.
Vivimos nun país onde os membros do gobeno, que teñen que dar exemplo, non o dan. E contrariamente a súa forma de actuar, pídenlle á cidadanía que pague impostos, que se apreté o cinto, mentres, os presuntos defraudadores, cobran sobresoldos, aceptan pagos de festas particulares, viaxes de pracer e cantidade de favores que nos deixan a todos coa boca aberta.
Con todo o dito, caben varias preguntas: Existe ética na clase política que nos goberna? Existe unha xustiza imparcial neste páis?
Remato cunha consideración: faga un exercicio de honestidade política Sr. Presidente e admita o que xa é unha verdade difícil de desmentir. Acepte que, baixo a súa presidencia, no partido houbo moitas irregularidades, e que o que recollía as donacions repartía e, segundo todo indica, que quedábase con parte. Pero admita tamén que vostedes recibían algo do asunto, ou do contrario, dimita.