Por Xurxo Salgado | Santiago de Compostela | 13/07/2020 | Actualizada ás 21:50
"Arde Galicia co lume forestal,
Tamén arden os teus ollos con pupilas de metal
E cando os teus ollos queiman tanto che me ten.
E tanto che me ten, ven! ...
E tanto che me ten
Tacón, tacón, punta tacón"
Era unha das estrofas de "Galicia, sitio distinto" que a finais dos oitenta e comezos dos noventa puxo de moda Antón Reixa cos Resentidos. Unha Galicia que ardía e se consumía, como hoxe, pero na que todo seguía igual... como hoxe. Era a época de Fraga que estivo 16 anos, ata o 2005. Hoxe é a época de Feijóo, un dos seus alumnos aventaxados, que leva gobernando o país once anos e vai para outros catro, como Fraga.
Pouco cambiou na Galicia distinta logo de 30 anos nos que seguen gobernando os mesmos, co único espellismo dun goberno socialista e nacionalista que durou só catro anos e ao que se encargaron de esfarelar poderes económicos e mediaticos.
Galicia, esa "dona e señora" de Fraga ten un "dono e señor", un PPdeG, que ten as raíces tan fondas que vai ser moi difícil, senon imposible, pensar noutra Galicia distinta a dos Resentidos, a de Fraga e a de Feijóo. Aquela xeración do "Baby Boom" dos 70 e 80 foi a que, conseguiu botar ao fundador do PP. Un fundador do PP que se presentaba a uns quintos comicios xa vello, con 82 anos, e con serios problemas de saúde.
Pero Fraga non perdeu só pola idade, perdeu por un movemento de carraxe que se afianzou primeiro nas cidades e foi medrando paseniño ao son do "Nunca Máis". Un "Nunca Máis" que foi o principio da fin do reinado de don Manuel.
Pero ese mesmo sentimento non serviu para que a xeración dos "millennials" e a "xeración Z" puidera acabar cos recortes e privatización da sanidade, dos servizos sociais e da educación. A pandemia do coronavirus, lonxe de ser o Prestige de Faga, supuxo un novo trono para Feijóo. Os seus votantes, os vellos e os novos, os impedidos e os de asilo, foron votar. Uns encantados e outros por recomendación. Non importou que zonas de Galicia estiveran confinadas, nin que houbera que agardar longas colas, nin levar máscara, nin gardar distancia de seguridade... nin tan sequera ter medo a coller o becho. Todos e todas foron votar para que don Alberto siga de presidente.
Por que o PP, a diferencia da esquerda, ten un electorado fiel labrado durante anos, ben por control caciquil --do eu che dou e ti me das--, ou ben herdado da Ditadura entre algunha caste social de ben, e non de ben, que pensaba, e aínda pensa, que a esquerdallada se toca o poder vai facer como os comunistas; repartir todo.
E, AGORA QUE?
E, agora, tras 26 anos, menos catro, de gobernos de dereitas e con outros catro novos á vista, que?. Que vai ser da Galicia distinta?.... Probablemente siga tan distinta como sempre, aínda que, con máis privatizacións de servizos públicos que serán "sacrificados" pola fonda crise que xa padecemos. Pero, tanto ten, os galegos e galegas xa están afeitos a "sacrificios", sobre todo, se llos pide a dereita.
E tampouco pasará nada porque o presidente Feijóo, que xa é o segundo Fraga de Galicia, ten controlado o país. Domina os medios públicos, cunha TVG que os grupos da oposición chaman xa "Tele Feijóo", e ten absolutamente controlados os medios privados. Medios como La Voz de Galicia, por exemplo, que reciben anualmente millóns de euros de diñeiro público, como tamén reciben Faro de Vigo, El Progreso, La Región, El Correo Gallego ou El Ideal. Medios que, ademais, coa grave crise que padecemos, vense aínda máis necesitados de diñeiro público para subsistir.
Pero Feijóo tamén coñece ben os grandes poderes do país, tanto, que se precisa respiradores e material médico de urxencia pide axuda a Juan Carlos Escotet, presidente de Abanca, ou a Pablo Isla, director xeral de Inditex, que non tiveron problemas en poñelos a súa disposición. Por iso, aproba de urxencia normas como a Lei de Fomento de Iniciativas Empresariais que facilitan a implantación de proxectos enerxéticos minimizando os estudos de impacto ambiental, facilita a creación de universidades privadas ou impulsa a venda a multinacionais de empresas galegas, como o fracaso exemplo de Pemex.
E, ademais, conta a favor del que na oposición, ata este ano, non contaba con ningún líder que lle puidera facer sombra e, especialmente, se beneficiaba dunha división da división que alentaba o seu argumento de "ou eu o caos multipartidista". Unha táctica que lle funcionou no bipartito, difundido por medios de comunicación afíns, e que lle segue funcionando agora.
DESTINO... MADRID
Aínda así, Feijóo convence a súa parroquia. Nin as protestas da sanidade, nin as de educación, nin tan sequera a recente pandemia parecen pasarlle factura. Os seus 41 escanos demostran que ten unha electorado fiel ao que os medios afíns machacan co seu perfil de bo xestor, pero ao que ocultan os seus puntos fracos.
Pero Feijóo tamén gusta en Madrid. Tanto que ata os medios progres e de esquerda da capital o apoian crendo que, así, debilita a un Casado que non acaba de convencer a parte do electorado popular pero, sobre todo, a ese establishment económico e empresarial que busca receitas tranquilas ante un goberno "de socialistas e comunistas". Por iso, é probable que don Alberto acabe en Madrid e a súa Galicia, Galicia, Galicia siga sendo distinta ollada desde a capital do Estado. E é que Galicia non deixa de ser un punto de destino de líderes que veñen de Madrid, como Fraga, ou que van a Madrid, como Feijóo.
Ao final, resulta que tamén van ter razón os Resdentidos cando cantaban en "Reconversión Naval" aquilo de:
Mira nena, uahhh,
Son como o sector naval,uuah
Hei,hei, resistirei.
Hei,hei, resistirei.
Sector naval, napal.
¡reconvertios, recovertios!
De cu, de cu, imos de cu.
De cu, de cu, imos de cu.
Se tes problemas ou suxestións escribe a webmaster@galiciaconfidencial.com indicando: sistema operativo, navegador (e versións).
Agradecemos a túa colaboración.