Lumes e lumes

Cada ano repítese a mesma guerra de cifras. Dáse o número de incendios e as hectáreas queimadas, que se contrastan coas cifras doutros veráns. Esta vez, Feijóo meteu tamén a primavera para poder vangloriarse outrosí da súa xestión neste terreo. Rueda coñece tódolos trucos. 

 

Conviría lembrar algún outro número. A superficie forestal galega representa máis do 70 % da superficie de Galicia; máis do 50 % é terreo arborado. É a comunidade española con maior densidade forestal. No contexto comunitario, tan so Suecia e Finlandia exceden a porcentaxe de superficie forestal de Galicia. 

 

Así pois, a primeira razón dos incendios, como diría Bush, é que hai moita árbore. E isto que parece unha chambonada, ten o seu aquel. A superficie arborada en Galicia leva medrando a fortísimo ritmo nos últimos trinta anos. Faino polo interese da industria forestal a costa de pastos para o gando e do terreo cultivable. Peor: o crecemento está a ser protagonizado por especies alóctonas, eucalipto sobre todo, e piñeiro, a costa das especies autóctonas. As estimacións indican que o fenómeno continuará con similar vizosidade no futuro máis próximo. 

 

Así pois, non me falen de números xenéricos. Especifiquen, sepárenme as hectáreas queimadas de plantacións de eucalipto e as de bosque autóctono. Porque a súa responsabilidade principal, Sr. Feijóo e resto de servidores públicos, é de garantir a inviolabilidade do ben común de maior valor. Os Ancares, as Fragas do Eume, o Courel... Velaí han estar concentrados os medios e os recursos principalmente. E as políticas de prevención, e os programas de desenvolvemento sostible. 

 

Que facermos coas plantacións de eucalipto? O mellor remedio para que deixen de arder sería que a súa presenza se ordenase e se limitase estritamente. Deste xeito, as campañas dos vindeiros anos si poderían ser extraordinarias.