Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 04/06/2021 | Actualizada ás 13:37
O Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) iniciou os traballos de investigación para desenvolver un axente escumante baseado en xabóns naturais e arxilas para a extinción de incendios forestais.
Nun comunicado, o CSIC explica que o Instituto de Investigacións Agrobiolóxicas de Galicia (IIAG) é quen está á fronte do proxecto. O financiamento do mesmo corre a cargo da Fundación Humanismo e Ciencia, inscrita no Ministerio de Educación e Ciencia, cun orzamento inicial de 134.000 euros.
O proxecto da continuidade ás investigacións desenvolvidas desde o 2001 polo IIAG en relación ao desenvolvemento e uso de axentes escumantes nos incendios forestais, así como os seus posibles efectos colaterais en ecosistemas acuáticos ou terrestres.
Ademais do IIAG, o Departamento de Física Aplicada da Facultade de Física da Universidade de Santiago de Compostela (USC) tamén participará nas investigacións.
MELLORAR A EFICACIA
O investigador científco do CSIC no IIAG e principal investigador do proxecto, Serafín González Prieto, afirma que "para mellorar a eficacia na extinción de incendios engádenselle á auga unhas substancias coñecidas como 'retardantes de chama', cuxa eficacia depende de varios mecanismos físicos ou químicos".
González Prieto destaca que os efectos ambientais destes retardantes "levaron nos últimos anos á procura de formulacións alternativas 'eco-amigables', entre as que figura substituír por xabóns naturais e arxilas os deterxentes sintéticos que orixinalmente se inclúen na súa composición, liñas de actuación que se están levando a cabo en Polonia e Xapón".
O obxectivo da investigación é comprobar se a adición dunha dose adecuada de arxila a un axente escumante de nova xeración permitirá prolongar a persistencia da espuma e obter un axente máis respectuoso co medio ambiente e de eficacia prolongada para a extinción de incendios forestais, mesmo en zonas ambientais sensibles.
A investigación contará con dúas fases. Durante a primeira, desenvolverase un axente escumante a curto prazo e caracterizaranse as súas propiedades termo-físicas, co obxectivo de que este teña unha maior persistencia da espuma grazas á adición dunha dose optimizada de bentonita. Na segunda fase avaliarase, a través ensaios en laboratorio, o seu eco-toxicidade sobre os ecosistemas terrestres e acuáticos.
Se tes problemas ou suxestións escribe a webmaster@galiciaconfidencial.com indicando: sistema operativo, navegador (e versións).
Agradecemos a túa colaboración.