Condenan ao Sergas a pagar 40.000 euros a un mozo pola perda dun testículo por erro diagnóstico
O avogado da vítima alegou que os síntomas "eran máis propios dunha torsión testicular" que da infección diagnosticada que "non existiu".
Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 13/11/2021 | Actualizada ás 10:58
A Sección Primeira da Sala do Contencioso-Administrativo do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) condenou ao Sergas e á aseguradora Segurcaixa Adeslas S.A., solidariamente coa Administración sanitaria, a indemnizar con 40.000 euros a un mozo veciño de Santiago de Compostela pola perda dun testículo debido a un erro no diagnóstico.
Segundo a sentenza do TSXG, á que tivo acceso Europa Press, emitida o pasado mes de outubro, a Sala estima parcialmente o recurso contencioso-administrativo interposto contra a resolución ditada pola Consellería de Sanidade de agosto de 2017 que desestimou a reclamación sobre responsabilidade patrimonial.
Por iso, o TSXG condena á Administración demandada --Servizo Galego de Saúde-- e á entidade aseguradora Segurcaixa Adeslas S.A., solidariamente co Sergas, "a indemnizar ao recorrente coa suma de 40.000 euros por todos os conceptos, cos intereses legais devengados desde a data da reclamación na vía administrativa", sinala o fallo.
No proceso, a representación do paciente, que tiña 25 anos cando sucederon os feitos a finais de setembro de 2015, exercida polo avogado Cipriano Castreje, alegou "deficiente información" ao home e "evidente déficit asistencial".
O paciente foi intervido cirurxicamente o 29 de setembro de 2015 no Complexo Hospitalario Universitario de Santiago (CHUS) cunha operación programada "consistente en orquiectomía esquerda e colocación de prótese". Con todo, segundo alegou o avogado do paciente, "os achados da ecografía non se correspondían coa orquiepididimitis" diagnosticada.
Por iso, a vítima procedeu o 2 de xuño de 2016 á reclamación sobre responsabilidade patrimonial fronte ao Sergas polos "danos e prexuízos derivados da asistencia sanitaria", indícase no fallo xudicial.
ERRO DIAGNÓSTICO
"A Sala, acollendo os argumentos do avogado Cipriano Castreje, sinala que houbo erro de diagnóstico na asistencia prestada ao paciente", destacou a Europa Press o letrado do paciente.
Respecto diso, explicou que a Sala entende "que o estándar mínimo de asistencia médica nas urxencias dun hospital esixe no caso que ocupa a realización de probas que, permitisen en pouco tempo confirmar ou descartar a infección da que diagnosticado o paciente e que, posteriormente, confirmouse que non sufría".
Segundo admite o tribunal, estas "probas permitisen alcanzar o diagnóstico correcto", explica en letrado, "ou ben detectar a existencia dunha clara torsión testicular", engade a defensa do paciente, que conclúe que iso "permite afirmar que a actuación sanitaria non se axustou a lex artis".
Así, considera o TSXG que o erro na actuación do servizo de Urxencias do CHUS consistiu na "omisión de probas precisas" para detectar a que obedecía o feito, constatado de que a situación do paciente "empeorase os seus síntomas de dor a pesar do tratamento pautado na primeira asistencia, cando nesta patoloxía existe a necesidade de tomar decisións e medidas terapéuticas urxentes, xa que se dá a posibilidade de que a propia orquiepididimitis desenvolvese finalmente o infarto testicular", explica o avogado.
Por iso, critica este avogado que "non se fixeron ao paciente as probas oportunas para detectar a torsión testicular, que era o que en verdade padecía".
Cipriano Castreje, con amparo na pericial urolóxica achegada, defendeu que "existiu un erro de diagnóstico en canto aos signos e síntomas que presentaba o paciente", xa que "a infección de epididimitis non existiu" e "non hai datos na historia clínica que fagan pensar niso", abundou, para concluír que "os síntomas eran máis propios dunha torsión e non dunha infección". "O claro é que a infección nunca existiu", sentenciou.
O paciente foi dado de alta dúas veces co diagnostico erróneo de "orquiepididimitis", lembra o avogado deste, a pesar de que el por idade --tiña 25 anos cando sucederon os feitos-- atopábase "nun dos grupos de risco de sufrir torsión testicular e tiña antecedentes de torsión", engade.
"Co paso do tempo debido á evolución da torsión xa non se puido facer nada para salvar ao testículo, por iso a Sala entende que aínda que na hipótese de que a orquiepididimitis fose compatible cos achados ecográficos da primeira asistencia, na segunda, ao persistir os síntomas incrementados a pesar do tratamento e tendo en conta o historial médico do paciente, deberon facerse máis probas a efectos de descartar que se estaba producindo unha torsión que podía chegar a causar a perda do testículo, como así sucedeu", esgrime o letrado.
Finalmente, o avogado do paciente sinala que este "terminou perdendo o testículo" e "houbo de implantarse unha prótese". "Todo iso, con alta probabilidade evitouse cunha actuación máis diligente, posto que era meridianamente claro que non había infección e si torsión testicular", concluíu.
