Contradicións no naufraxio do Pitanxo: ordenou ou non o capitán poñer o chaleco salvavidas?
Samuel Kwesi sostén que o patrón non mandou vestir os traxes de salvamento a pesar de que el e o seu sobriño si os portaban. A Audiencia Nacional dá credibilidade á súa versión.
- A Audiencia Nacional pon en "dúbida" a versión do patrón do 'Villa de Pitanxo'
- Galicia, á cabeza do Estado en mortes por accidentes laborais
- A AN ve indicios de 21 delitos de homicidio por imprudencia no Villa de Pitanxo e remite a investigación a Marín
Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 21/04/2022 | Actualizada ás 14:28
A Garda Civil volveu a citar este pasado mércores a declarar a Samuel Kwesi, un dos tres sobreviventes do naufraxio do pesqueiro galego 'Villa de Pitanxo', para pedirlle que puntualizase certos datos sobre as explicacións que el mesmo deu noutras ocasións. Así, segundo confirmou o avogado do propio Kwesi a Europa Press, a Benemérita pediu a Samuel que concrete e puntualice certos datos da súa declaración, polo que acudiu este mércores á Garda Civil de Pontevedra.
O letrado indicou que isto podería deberse á necesidade de puntualizar certas afirmacións tras as declaracións doutras persoas. Todo iso despois de que saísen á luz as contradicións que existen entre as declaracións de Samuel e as dos outros dous sobreviventes á traxedia: Juan Padín, patrón da 'Villa de Pitanxo' e Eduardo Rial, sobriño Padín.
Neste sentido, Padín asegurou que sobre as 04,00 horas da madrugada do pasado 15 de febreiro o motor do barco parouse, o que dadas as condicións meteorolóxicas existentes nese momento determinou a sucesiva entrada de auga pola aleta de babor, ocasionando unha cada vez maior escora. Vista a situación, segundo o declarante, deu á tripulación o sinal de abandono do buque previa colocación do traxe de supervivencia e chaleco salvavidas, segundo recóllese nun auto da Audiencia Nacional. Eduardo Rial, sobriño do patrón, ofreceu unha declaración similar á do seu tío.
VERSIÓN DE SAMUEL KWESI
Á súa vez, Samuel Kwesi, o terceiro sobrevivente, explicou nun primeiro momento que ao pararse o motor o barco quedou á mercé das ondas, o que, unido ao peso do aparello, fixo que entrase moita auga e se escorara cara a babor. Entón ouviu ao capitán ordenar que subisen á ponte, o que fixo sen o traxe de supervivencia ao non darlle tempo.
Con todo, nunha posterior declaración, deu unha versión "absolutamente distinta" dos feitos. El sinalou que o motor non se parou, senón que as máquinas que recollen o aparello deixaron de funcionar ben, tensando pero non recollendo e provocando a escora.
Por iso, berráronlle ao capitán que soltase os aparellos, pero este negouse. Despois, co buque moi ladeado, parou o motor e incrementouse a escora de babor. Samuel subliñou que en ningún momento o capitán deu orde de pór os traxes de supervivencia aínda que el e o seu sobriño si os levaban, o que lle sorprendeu.
Preguntado polo cambio de versión, manifestou que a primeira declaración foi obtida "baixo presión" inducida tanto polo capitán como polo armador (ao que non identifica). Neste sentido, a Audiencia Nacional deu credibilidade á segunda versión, explicando que "existen indicios de que a versión primeiramente ofrecida pode non axustarse á realidade".
