O mito da Galicia subsidiada

PP e PSOE, canda determinados voceiros radicados nunha visión centralista e dependente, sementaron con certo suceso o mito da Galicia subsidiada. Segundo esta tese vivimos da caridade do Estado e o que compre é pedir sempre solidariedade. O prezo por esa caridade sería non facer moito balbordo nin confiar nunha Galicia próspera dende a nosa iniciativa empresarial e civil.

Por X.A. Pérez-Lema | A Coruña | 25/01/2016

Comparte esta noticia

Estes días a prensa galega denuncia o que xa manifestou a plataforma galeguista Somos Nós na pasada primavera., canda a precampaña das locais. Os concellos galegos reciben dos fondos estatais só o 3% (menos de 583 M€ sobre uns 17.600 M€), cando por poboación haberíamos recibir case outro tanto. Cando menos 500 M€ que nos substráe o Goberno central. Porque  o lexislador español despreza o avellentamento e o espallamento da nosa poboación e só considera o número de habitantes de cada concello. Dándolle máis diñeiro porcentualmente ás cidades e pobos grandes, seguindo aquela máxima mesetaria: “cabalo grande ande ou non ande”. Solución: a de sempre, que nos dean  o noso (é dicir uns 1100 M€/ano) e xa o repartirá o Poder Galego como acordemos. Algo de solidariedade viría ben, tendo en conta eses dous factores poboacionais que sofrimos. Pero no financiamento local até de agora somos nós os que lles achegamos aos outros.

Canto ao financiamento autonómico, o Orzamento da Xunta non acada os 9000 M€, mentres que a recadación fiscal da Axencia Tributaria estatal na Galicia no 2015 andará polos 12400 a 12500 M€. A diferenza non a valen os servizos que lle presta o Estado a Galicia, bastante residuais, fóra da cobertura do desemprego. Expertos universitarios fixaron o déficit fiscal do noso País no 2012 nuns 1460 M€. Se a estes cartos lles engadimos os máis de 500 M€ de déficit en financiamento local teríamos 2000 M€ máis ao ano Un 22% máis para o Orzamento da Xunta de cada ano. Máis de 750 €/ano por cada persoa residente en Galicia.

Sn contar con que pagamos máis cara a enerxía eléctrica, malia producir nós esa enerxía cun elevado custo ambiental. Porque sofrimos unha tarifa que beneficia aos territorios non produtores de gran consumo doméstico, como Madrid.

Cumpriría irmos botando abaixo o mito da Galicia subsidiada, comezando polo ámbito das pemes e profesionais, que serían dos máis interesados nunha Galicia autogobernada.

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Xoán Antón Pérez Lema Licenciado en Dereito e graduado en Administración de Empresas. Leva exercendo a avogacía máis de vinte anos e dirixe o seu propio despacho n’A Coruña, con nomeada adicación ao Dereito Administrativo e Mercantil . Foi profesor da Escola de Práctica Xurídica do Colexio de Avogados coruñés e da Facultade de Ciencias Sociais da Universidade de Vigio. Arestora imparte a docencia no primeiro programa de asesoría xurídica de empresa que se desenvolve en Galicia, no Instituto de Finanzas e Formación Empresarial (IFFE).Publicou varios traballos sobre temática xurídica. Foi xefe de gabinete do Conselleiro da Presidencia Pablo González Mariñas, sendo Presidente Fernando González Laxe e secretario xeral de Relacións Institucionais na Vicepresidencia da Xunta ás ordes de Anxo Quintana (2007-2009). Fpoi asesor xurídico do Consello da Xuventude de Galicia (1991-1997) e tivo unha intensa actividade na defensa penal de obxectores e insumisos até que se acadou a supresión do servizo militar obrigatorio. Colaborador da Radio Galega e da TVG e de varios xornais, revistas e emisoras de Radio e TV galegas.