O futuro está na esquerda
Permitir que tras o sofisma da estabilidade siga gobernando o país o partido máis corrupto da democracia, equivalería a retrotraer a función política a tempos pretéritos á Transición.
Por galfon (http://galdo-fonte-xm.blogspot.com.es/) | GC ABERTO | 31/01/2016
mínimo o patrocinio de Felipe González a un goberno PP / C´s coa abstención do PSOE, pois tal formulación lonxe dunha novidade é algo no que leva traballando desde moito tempo atrás, coa planificada colaboración de destacados membros da caverna mediática e a interesada participación das empresas que conforman o IBEX 35.
Ralea que no seu conxunto admite as eleccións desde o mero formulismo, pero que de ningún xeito acatan como formato determinantes de acceso ao poder de Goberno, que á marxe da representación electoral entenden como reserva exclusiva e coto privado das altas esferas, toda unha expresión explícita do seu desprezo cara á prevalencia que debe ostentar a función política e do absoluto rexeitamento á autenticidade democrática, aspectos que poñen de manifesto o seu respaldo ao predominio do poder e económico sobre a vontade dos electores, como proba o feito cativo de seguir sometendo a capitalización electoral á determinación das elites financeiras.
Un estilo vergoñento de facer política cuxo proxenitor non foi outro que o agora entremetido Felipe González, que no seu momento, desempeñando función á fronte do Executivo desposuíu de todo contido á democracia ata amparar a colonización do Estado por parte dos poderes fácticos, xerando durante o seu mandato como gobernante un balance demoledor, onde o abuso de poder fíxose norma e o rendemento de contas unha ficción, convertendo ao país en campión do endebedamento, colmado de desemprego e saturado de corrupción, todo un estilo deplorable de exercer o poder; é dicir, de idéntica degradación que a agora xerada polo Presidente Rajoy, e cuxa continuidade como sistema vén recomendar no seu alleamento o exasperado ex-mandatario socialista.
Pero tal posicionamento por desatinado que pareza nada ten de improvisación, pois atende a un deseño planificado cuxa finalidade non é outra que a neutralización do seu propio partido, pechándolle acceso como alternativa de Goberno, para así condicionar que todo intento de renovación no seu seo mais que un cambio de rumbo teña o efecto dunh volta ao peor espírito da Transición.
Se así non fóra, mais que decantarse pola falsa estabilidade de soster en prórroga a un goberno adscrito aos recortes e ás políticas de austeridade, encubrindo o contaxio medular da súa corrupción e financiamento ilegal, tentarían a apertura a un novo tempo político a través dun programa de cambio e un Goberno progresista, que en agrupación de esquerdas, decantásese por asumir como propia a revitalización democrática instituir solidariedade, corrixir a desigualdade, instaurar a solidariedade, establecendo para o efecto políticas económicas que ademais de crear emprego favorezan a xusta redistribución nas rendas do país.
