Temas: MANUEL MARíA DíA DAS LETRAS GALEGAS AGAL REINTEGRACIONISMO

Defenden a vertente reintegracionista de Manuel María

A AGAL edita carteis para difundir a faceta lusista do homenaxeado este ano coas Letras Galegas e lembra que chegou a ser socio da entidade.

Por Galicia Confidencial | Compostela | 12/05/2016 | Actualizada ás 11:00

“Manuel Maria, reintegracionista”. Baixo este lema, a Associaçom Galega da Lingua (AGAL) tamén se suma á homenaxe a Manuel Maria no Día das Letras deste Ano, cunha campaña na que quere destacar a contribución do chairego á difusión da faceta reintegracionista do homenaxeado.

Por iso, a AGAL editou dous carteis enfrocados ao ensino secundario nos que se destaca a frase do autor chairego en defensa do reintegracionismo e dous poemas nesta variante do galego, con información no pé respecto á obra do escritor de Outeiro de Rei.

Esta entidade lembra que Manuel Maria manifestouse en varias ocasións adepto do reintegracionismo, como rexistra Camilo Gómez Torres en 'Manuel María: os traballos e os días '(Laiovento, 2001), ao considerar que «é o camiño, pois galego e portugués son a mesma lingua con algunha variante».

Tamén no libro de Xosé Manuel del Caño, Conversas con Manuel Maria (Xerais, 1990), o homenaxeado deste Día das Letras comenta que o feito de non ter máis obra publicada nesta ortografía se debe a que “cando comezou este movemento [o reintegracionismo] eu xa era vello, son algo preguiceiro, e teño uns hábitos de escritura de trinta anos, mais gustaríame de que se utilizase a grafia do portugués, conservando o noso propio idioma”.

A AGAL lembra que o próprio Manuel Maria non vía o futuro á normativa oficial pois consideraba que “parte do futuro da nossa língua e a sua expansom natural está cara a Portugal. O resto da gente do Estado espanhol é mui diferente a nós, há muitos séculos de mentalidade centralista enriba, e eu cuido que os escritores de línguas periféricas, em Madrid, nom se leem nem traduzidos”.

Ademais, suliña que deixou tres libros escritos en grafía portuguesa: Versos do lume e o vaga-lume (1983), A luz resucitada (1984) e Oráculos para cavalinhos-do-demo (1986). O segundo destes, A luz resucitada, levou o selo da entidade reintegracionista, pois esta obra inaugurou a “Coleçom Criaçom” da editora da AGAL.

Temas: MANUEL MARíA DíA DAS LETRAS GALEGAS AGAL REINTEGRACIONISMO

3 Rgjky

Algún día penso que se xulgará con severidade o feito de dilapidar recursos en autores de medio pelo, cuxas produccións son tan relevantes no panorama literario internacional como o ridículo rato que saiu tras o parto dos montes. Ao igual que a Xustiza aínda non entrou na universidade malia saberse que é unha das institucións mais corrutas que temos, que as prazas de docente son asaltadas por cooptación por grupos relixiosos ou políticos, etc. algún día espero ver entre reixas aos sinvergonzas que van de apóstoles do galego e en realidade so rouban ao fino e con moitos fumes.

1 teutonio

Menos mal que temos a Belén Esteban vendendo centos de miles de libros pra mellorar ese panorama literario internacional.

2 Rgiky

¿Entón ti cres que este antigo membro das Mocidades Galeguistas, despois tan comprometido con FET de las JONS que lle deron traballo nas Fiscalía de Tasas, e que acabou no PSOE, digo, se cres un hito literario internacional o poema no que criticaba a homosexualidade de Bouza Brey, ou este outro que lle adicou a un poeta que el chamaba González jajá: "La dama gime y protesta/ caballero, su pipí es pequeño/ no jode, pero molesta".? É irrelevante, mírese por onde se mire, pero forma parte do mundo políticamente correcto onde a verdade non importa, so que aparente selo.

2 Gustavo

El dixo, polo que aquí se pon, "gustaríame de que se utilizase a grafia do portugués, conservando o noso propio idioma". A cuestión é que hoxe o reintegracionismo defende claramente (e así pode lerse nunha moitedume de escritos e slogans) que o galego non existe como idioma, que é portugués e ponto, e escrébese non xa coa grafía portuguesa senón co léxico portugués (xeralmente nun pastiche pouco intelixible para galegos e portugueses). Dase unha negación literal do galego como idioma propio, así foi a deriva do reintegracionismo, moito máis alá da ortografía.

1 Gustavo

Senhor Carcamo, seus raçoamentos atingiron-me con tal força que, de facto, estou a comer um sande de presunto, ao que antes, perversamente, chamaba "xamón". Síntome muito máis galego-portugués, embora o produto fora de origem espanhol (ou assim diz a etiqueta)

1 aaaaa

Os lusistas DIN o que lles interesa, o que calan e que o galegos nunca se escribiu como o portugués, senon que as famosas cantigas "galego-portuguesaas" somentes se conservaron en códices portugueses tardíos, de ai a ortografía falsa que nos queren meter no galego, e coa ortografía todo o demás.