GC Aberto

26-X: Xaque ao neoliberalismo

A pesar do fracaso dos seus postulados, o neoliberalismo permanece no tempo, tanto pola porfía dos seus promotores como polo deixamento da mal chamada esquerda, que incapaz de articular un marco económico alternativo optou por encartarse ás súas pautas.

Por galfon (http://galdo-fonte-xm.blogspot.com.es/) | GC ABERTO | 14/05/2016

Comparte esta noticia

Xosé Manuel Beiras e Pablo Iglesias
Xosé Manuel Beiras e Pablo Iglesias
En política nada é máis ilustrativo  que  a expresión dos feitos, por iso é polo que cando a contundencia dos testemuños delata  a negación do actuado,  resulte absurdo persistir no erro de negar  o beneficio  da emenda, sobre todo  cando o seu  resultado revela inequivocamente a ineficacia da súa validez  e a nulidade dos seus postulados, tal cal ocorre co neoliberalismo, conducido polo alternante bipartidismo do PSOE  e o PP,  que a pesar do seu estrepitoso fracaso segue sendo o modelo imperante e contra toda xustificación a ideoloxía que domina as dinámicas  do  funcionamento político.

 

Tal é así,   que a pesar de ser  a causa do colapso financeiro, de propugnar o uso da crise para impoñer políticas impopulares, vaia mais ala nas súas expectativas  ata o extremo  de pretender subsidiar a democracia ao interese dos grupos económicos, como puxo de manifesto  coa súa intromisión   na fracasada  formación de goberno, cuxa razón  para nada hai que buscala na aritmética electoral , senón na manobra  maquinada desde esa elite  neoliberal que para garantir a prórroga   da súa doutrina,  non dubidou en aplicar a basta manobra  de utilizar ao C´s como muleta  dunha   socialdemocracia domesticada  nun intento de lograr con iso  a  abstención de Podemos intimidando   co mal maior   da estadía conservadora,   para así saírse coa súa e lograr os seus planeados obxectivos. 

 

Unha manobra  para inxenuos, deseñada como  reclamo  coa  finalidade  de facer  crer como certa a idea que  o  neoliberalismo contribúe ao crecemento e ao  desenvolvemento, cando realmente, é xusto a  antítese de tal propósito . 

 

Falando por se só o balance histórico da súa aplicación,  que tras  trinta e cinco anos de vixencia, reporta por todo  desenlace   a dramática situación que vive o país,  un   fracaso exponencial  que en constante retroceso   trae ao  primeiro plano  da actualidade  o alcance das súas consecuencias, cuxo resultado, resúmese    a través    do  desmedido desemprego que provoca  a  rixidez do mercado laboral e ao excesivo gasto público, que estivo asfixiando á economía, sen que  as súas reformas lograsen por tanto nin o crecemento sustentable como tampouco  unha sociedade máis equitativa.

 

Razóns mais que sobradas  para  poñer    fin á secuencia  deste neoliberalismo inservible, suprimindo  en consecuencia   todo  apoio electoral á dereita promotora da súa instauración, de igual modo, que  a esa esquerda moderada e socialista  que non dubidou en tomar  en adopción idénticos postulados,  e esixir  a machada  o seu estrito cumprimento,  a pesar da   desaconsellable reiteración de tres  largar décadas de localización na insolvencia  e o  quebranto. 

 

Ante a situación dramática causada polo neoliberalismo, o primeiro que debemos facer é cuestionar que iso sexa o normal, e conscientemente asumir como propia  a  necesidade de que sexan outros quen politicamente  tomen as rendas do poder   para que en substitución aborden vía urxencia a redefinición de políticas de novo cuño e impulsen desde a renovación  unha reconstrución económica e social menos excluínte e máis igualitaria, como único remedio de afrontar con solvencia o cambio que o país e a situación require, pois só a través de reformas  económicas e políticas será posible erradicar as perniciosas e inútiles  estratexias do modelo neoliberal.  

 

En todo caso para garantir o éxito da operación   de derriba, é inevitable establecer como premisa   que  nin a  democracia pode   quedar reducida  a papel mollado, nin as políticas económicas poden conducirnos á  catástrofe, e cando isto ocorre como resulta ser o caso, reaccionar en consecuencia negando ao neoliberalismo imperante  a propagada  auréola de réxime natural que ten adxudicada, pois toda  vitoria política pasa por lograr a súa derrota intelectual e ideolóxica  como única fórmula de acomodalo á súa verdadeira realidade e evitar con iso, que como ata agora  siga manténdose en voga a pesar do antagonismo  do seu cúmulo de fracasos.   

 

Por iso é polo que cara aos próximos comicios a candidatura conformada  por Podemos - EU e demais forzas confluentes, favorecida pola súa desconexión de ataduras e dependencias, aparte recompoñer no  substancial  a configuración de escenario  político e liderar  a intención de voto  entre as  forzas concorrentes, sexa a  chamada  para comandar a   batalla que se ten de librar contra   o neoliberalismo para lograr a súa derrota  e en consecuencia instaurar na súa falta  o modelo alternativo.  

 

Iniciativa que obriga a desembarcar    no  poder sen deixarse tomar por el,  paro o que é necesario ademais de contar co referendo popular, fortalecer  a alianzas  coas organizacións  e movementos sociais de base

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Comenta
Comentarios 2 comentarios

2 eusi

Seica se dicia XEQUE (mate). Grazas por corrixilo!

1 nnqt

Pero que neoliberalismo?? jaja, ogallá houbera liberalismo de verdade, mellor nos iría, falla de liberalismo é o que nos levou a onde estamos e a solución que propoñedes é máis do mesmo, máis estado.