Vila de Cruces (Pontevedra) descobre unha réplica de ferro do primeiro automóbil fabricado integramente en Arxentina

O emigrante galego Manuel Iglesias fabricou durante a súa estanza na República Arxentina o primeiro coche do país, e aínda que morreu ignorando a transcendencia da súa obra, este sábado a pontevedresa localidade de Vila de Cruces, da que é natural, descubriu unha réplica en ferro deste vehículo.

Segundo recordou a Xunta nun comunicado, Iglesias aprendeu o oficio de carpinteiro e entrou como empregado do Ferrocal Central Arxentino. En 1903 pediu o traslado á cidade de Campá (Arxentina) onde comezou a construción do primeiro coche do país, mediante o cal se consolidou a pegada galega na sociedade arxentina.

O proceso durou catro anos, e todas as pezas foron realizadas polo veciño de Vila de Cruces. A carrocería estaba constituída por un asento de madeira con capacidade para dúas persoas, e o arranque manexábase cunha manivela. Ademais, non tiña acelerador e a súa velocidade máxima era de 12 quilómetros hora.

Este sábado, o vicepresidente da Xunta, Alfonso Rueda; o conselleiro de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria, Román Rodríguez; e o secretario xeral de Emigración, Antonio Rodríguez Miranda, acudiron ao lugar onde se descubriu un réplica deste vehículo que, segundo apuntou Roda, "representa a pegada histórica dos galegos" nos países nos que se asentaron".

MUSEO LOCAL

Outro dos exemplos desta influencia é o nomeamento dun museo local do municipio de Campá (Arxentina) co nome de Manuel Iglesias. Grazas á iniciativa do emigrante galego, a cidade é o "berce do automóbil nacional" arxentino.

Así mesmo, ao rededor da localidade desenvolveuse unha importante rede de industrias auxiliares do sector, segundo destacou a Xunta, e ademais, rexistra un importante tráfico portuario, relacionado con este sector.

Con todo, Manuel Iglesias morreu ignorando a transcendencia da súa obra e foi o seu fillo, Juan Carlos Iglesias, o responsable de conservar o automóbil en excelentes condicións. Ademais, o enxeñeiro Arnoldo Lucius foi o "seu guía" na investigación que culminou co seu recoñecemento.