Por galfon (http://galdo-fonte-xm.blogspot.com.es/) | GC ABERTO | 09/12/2016
Cando os liberados da cousa pública, que ao non estar á altura do cargo debesen dimitir antes de volver ás urnas, envórcanse en utilizar de forma reiterada o concepto"populismo", fano, sen importarlles o mais mínimo o significado real de tal termo, que si, en gardar disciplina ao papel encomendado polo establishment económico, político e mediático para crimenalizar toda opción política que desafíe os seus intereses, para así, aproveitando a conxuntura tomar vantaxe da situación e seguir limitando as opcións políticas da cidadanía ao trasnoitado bipartidismo; pois máis aló dese mal intencionado comodín de distracción dos seus atropelos, o certo é, que non existe ningunha "ameaza populista" á espreita.
Se de forma reiterada o goberno de quenda incumpre as súas promesas nada máis tomar posesión, e para maior abondamento tampouco se facilita a chamada ás urnas da cidadanía á hora de resolver as decisións maiúsculas do país como resultaron ser os rescates bancarios, as cesións de soberanía, as políticas de recortes ou os cambios constitucionais de onda repercusión como o relativo ao do seu artigo 135 ; cando iso ocorre facendo que o corte de mangas sexa quen domina o escenario político e en ningún caso imponse á mais elemental práctica democrática, a ninguén debe estrañar que a frustración e perda de confianza motive que os tradicionais partidos políticos teñan entrado nunha crise da que dificilmente poderán recuperarse
Tal circunstancia creou o caldo de cultivo apropiado que deu entrada en escena a novos partidos que, desde a pluralidade ideolóxica, optaron por romper o bipartidismo dando maior protagonismo á sociedade civil e as minorías, sen que para tal reacción caiba a denominación de "populismo" pola carga de rexeneración democrática que trae consigo a súa procedencia, e porque na actual situación, os membros do *turnismo histórico non poden xa atribuírse a defensa do interese xeral, por canto a crise de lexitimidade que arrastran ademais de representar un risco para a estabilidade do propio sistema, resta total confianza no seu artificioso Goberno de confluencia facendo que nada funcione correctamente.
Pero se certo é que o bipartidismo está máis que morto, tampouco se pode negar que a gran coalición entre o PP e o PSOE estea mais viva que nunca, e iso como feito verídico, lonxe de conducirnos cara á segunda transición, para desgraza colectiva recolócanos na restauración da primeira, e dicir, facilita a continuidade do modelo promocionado polo séquito do IBEX en liña a manter o seguidismo, o que impide pararlle os pés ao neoliberalismo no seu brutal e salvaxe avance.
Para os actores do presente guión, a súa singular concepción do "populismo" agrupa a todo o diverxente do seu postulado e ao oposto á ideoloxía neoliberal, por iso é polo que os decididos a incumprir o que prometen, para derivar responsabilidades dos seus actos, non reparan en botar man dos manuais máis acreditados da manipulación política e acorde aos seus canons, nun exercicio de colmo da desvergoña non dubidan neste caso en converter a Podemos na estrela da festa populista, divulgando interesadamente infundíos nun intento de devaluar a súa integridade e a súa solvencia política.
Ao parecer para este a gremio de "inmaculados" do poder, o populismo é unha arma que lles serve para unha cousa e xusto para a contraria, sendo por iso que utilizan a súa aplicación como lles convén e sen coherencia de tipo algún, por iso é polo que co seu uso e abuso non só produzan confusión senón que en plano político recrua o enfrontamento e pecha acceso á vía do diálogo ; efectos secundarios cuxa repercusión non lles preocupa o mais mínimo, tendo en conta que a súa auténtica finalidade non é harmonizar a vida política senón acentuar a confusión metendo no mesmo saco ás forzas progresista coa ultradereita máis reaccionaria e xenófoba, aos só efectos de elevar a certo a falacia que os «extremos se tocan» co único propósito de tirar partida da confusión
É por iso que a aplicación terminolóxica do populismo por parte da confraría neoliberal trae consigo un transfondo manipulador e demagóxico, tal cal evidencia a finalidade da súa propia intención , o que equivale a confirmar que estamos ante o epíteto que os profetas da apocalipse dos demais utilizan para ocultar as súas propia antiloxía, pois ao xulgar pola súa acción política, nula exculpación pódeselle outorgar aos que coas súas prácticas fanse acredores do mais reprobable dos populismos, que non é outro que o exercido a través de enganos desde a cúpula do poder, por un Goberno que contravindo as súas promesas electorais, ademais de perder toda lexitimidade pola corrupción, é referente do desemprego e a desigualdade, como adaíl dos recortes no estado do benestar e outros moitos
Non sendo por tanto de recibo que os artífices de erosionar a reputación do país en motivo por centos de obxectivos particulares, que os verdadeiros ideólogos do populismo teñan a desvergoña adxudicar tan nefasta condición á quen loita por un proxecto de país centrado nos dereitos humanos e únicos defensores do interese xeral
Se tes problemas ou suxestións escribe a webmaster@galiciaconfidencial.com indicando: sistema operativo, navegador (e versións).
Agradecemos a túa colaboración.