AM.- A AN enviou ao cárcere aos directivos de NCG para "evitar a impunidade" e porque non aboaron 10,4 millóns

A Sección Terceira da Sala Penal da Audiencia Nacional basea a súa argumentación para a decisión de enviar ao cárcere á cúpula de Novacaixagalicia (NCG) en que "a gravidade do delito cometido atendendo ao impacto macroeconómico producido determina que, en aras a evitar a impunidade, sexa necesario o ingreso en prisión dos cinco condenados".

A Audiencia Nacional ordenou o luns o ingreso en prisión para catro directivos de Novacaixagalicia (NCG) e un asesor xurídico que foron condenados en 2015 a dous anos de cárcere polo cobramento de indemnizacións millonarias que concedéronse a si mesmos antes de abandonar a entidade e que alcanzaron os 22 millóns de euros. Dous deles cumpren condena en Soto do Real mentres que os outros tres o fan en Galicia.

No auto do 16 de xaneiro, os maxistrados Alfonso Guevara, Antonio Díaz e Ana María Louro apuntan nos fundamentos de dereito para decretar o ingreso en prisión da cúpula de NCG que "se trata de individuos que tiñan a administración dunha caixa de aforros que precisou dun rescate polo Estado e que se atopan investigados noutras causas que se instrúen na Audiencia Nacional", e "máxime cando se trata de penas consideradas polo Tribunal Supremo como penas benévolas".

Os condenados son José Luis Pego Alonso, Gregorio Gorriarán Laza e Óscar Rodríguez Estrada -que se prepararon as prexubilacions millonarias ante a previsión de que a entidade ía prescindir dos seus servizos de forma inminente-, Julio Fernández Gayoso (expresidente de Caixanova) e o asesor xurídico Ricardo Pradas Montilla, que ingresaron na tarde do luns no cárcere.

SEN DEVOLUCIÓN DO DIÑEIRO

Os exdirectivos, que favoreceron axudas de custo presuntamente irregulares para 19 membros da entidade por valor de entre 9.000 e 308.700 euros, evitaron entrar no cárcere ao ser a súa pena de 24 meses e non ter antecedentes penais. Non obstante, a Sala tivo en conta ademais que estes non devolveron a indemnización de 10,4 millóns imposta en concepto de responsabilidade civil que se fixou en sentenza.

O auto, que detalla que os condenados si aboaron as multas impostas, precisa que no que respecta á indemnización por responsabilidade civil non se alcanza a cifra, malia as cantidades consignadas e ao obtido pola venda do inmoble de Gregorio Gorriarán por valor de 4.091.280 euros e ao resto de embargos inmobiliarios taxados que ascenden a 1.285.994 euros. Non obstante o auto non precisa qué cantidade falta por achegar para chegar aos 10,4 millóns de euros de indemnización; cantidade que os condenados recorreron ante o Tribunal Supremo.

Trátase da primeira ocasión na que se ordena cárcere para banqueiros condenados pola xestión das caixas de aforro. Finalmente, no fallo recóllese tamén que contra o auto cabe formular recurso de súplica no prazo de tres días dende a notificación ás partes.

CAUSA

A Sección Terceira da Sala do Penal denegou a suspensión da condena (confirmada polo Tribunal Supremo o pasado mes de setembro) e valorou a gravidade dos feitos. Trátase da primeira ocasión na que se ordena prisión para banqueiros condenados pola xestión das caixas de aforro.

Os contratos de alta dirección modificáronse en 2010 nun momento en que se reclamara 1.162 millóns de euros ao Fondo de Reestruturación Ordenada Bancaria (FROB) para superar a situación de inviabilidade das dúas caixas que se ían fusionar (Caixanova e Caixa Galicia).

A Sala do Penal corrixiu a súa sentenza o pasado mes de outubro e impuxo a dous dos exdirectivos condenados José Luis Pego e Gregorio Gorriarán a que indemnizasen con 10,4 millóns de euros á sucesora da entidade, modificando as cantidades fixadas en concepto de responsabilidade civil nunha primeira sentenza que foi anulada polo Tribunal Supremo.

O alto tribunal ordenou recalcular a responsabilidade civil pero confirmou a prisión para os cinco directivos. O Supremo considerou esas penas "exiguas" pero recoñeceu que non podía incrementalas porque ningunha parte as cuestionou á alza.

A Sala do Penal do Supremo estableceu que os condenados fixeron súas as cantidades millonarias "a través dun mecanismo que vai moito máis alá da adopción de actos erróneos no exercicio das súas facultades de administración"; é dicir, que executaron "inequívocos actos apropiatorios con fins de lucro persoal".