CeL e Galicia confían en que o novo modelo logre a "paridade" no financiamento da atención a dependentes

Castilla e León e Galicia confían en lograr a "paridade" no financiamento da atención a dependentes e que o novo modelo que se vai comezar a negociar polo grupo de expertos teña "en conta" criterios como a "dispersión" e o "envellecemento".

Así sinalárono, en declaracións recollidas por Europa Press, os responsables da área de ambos os dous gobernos autonómicos, Alicia García e José Manuel Rey Varela, respectivamente, no transcurso dunha reunión na que se abordou o protocolo de colaboración entre ambas as dúas autonomías nesta materia.

Neste sentido, e despois do acordo a que se chegou tras a Conferencia de Presidentes celebrada o martes, Alicia García incidiu en que o obxectivo é lograr que o Estado financie ese "50 por cento" do custo "real" e "efectivo" da prestación do servizo de atención a dependentes e que o novo modelo de financiamento que se vai negociar teña en conta criterios como o "envellecemento" e a "dispersión".

Uns argumentos compartidos por parte do Executivo galego, segundo puntualizou o conselleiro José Manuel Rey, que incidiu en que os dous gobernos buscan unha "paridade" no financiamento deste servizo que, por outra parte, está "recollida" por lei.

Castilla e León e Galicia abandeiran esta reivindicación debido a a similitudes na estrutura poboacional de ambas as dúas autonomías onde o "índice de envellecemento é elevado", a esperenza de vida é "alto" e existe unha notable "dispersión", puntualizaron ambos os dous conselleiros.

Durante o encontro, Alicia García e José Manuel Rey intercambiaron "experiencias" na materia dentro do "autonomismo útil" que desenvolven ambas as dúas Comunidades e que está dirixido a mellorar a "calidade" na prestación de servizos aos cidadáns e, en concreto, aos dependentes de ambos territorios.

Estas características determinan un perfil similar á hora de "atender" ás persoas dependentes e un punto de partida para "intercambiar" experiencias para avanzar nesta atención.

Se ben durante a reunión non se concretou ningún acordo, algo que se levará a cabo en sucesivas "reunións", si se afondou en materia de innovación e calidade. Neste sentido, Castilla e León compartiu na reunión a súa experiencia co proxecto 'Na miña casa', un proxecto que busca "mellorar" a calidade de vida das persoas maiores en xeral tanto aquelas que están en centros residenciais como das que viven nos seus domicilios e necesitan "apoios" á súa vida independente.

Sobre políticas de prevención da dependencia e a promoción do envellecemento activo, ambas as dúas comunidades acordaron estudar a aplicación e o desenvolvemento das medidas que se contemplan con especial incidencia nas experiencias innovadores como o proxecto 'A gusto na miña casa' para "proporcionar" ás persoas maiores fogares "confortables" e seguros.

TELEASISTENCIA

Ademais, ambas as dúas autonomías compartiron durante a reunión os avances en materia de teleasistencia avanzada para a atención ás persoas dependentes.

En Castilla e León a Xunta desenvolve unha plataforma de atención socio-sanitaria ao paciente crónico e ás persoas en situación de dependencia, que permitirá a través do uso das tecnoloxías da información e a comunicación aumentar as capacidades dos servizos públicos e dos profesionais.

Esta plataforma é unha solución tecnolóxica "pioneira" en España e en Europa no ámbito dos servizos sociais e diríxese ás case 85.000 persoas dependentes que xa atende Castilla e León, e que acumulan máis de 100.000 prestacións sociais.

José Manuel Rey Varela incidiu na importancia que ten este tipo de reunións para o seu departamento debido a que Castilla e León é a autonomía máis "eficiente" na atención aos dependentes e sempre é "importante" comprobar como a xestiona.

Galicia e Castilla e León xa partían dende 2010 dun Protocolo Xeral de Colaboración, que incluía un apartado "específico" destinado á dependencia para garantir a coordinación de ambas as dúas administracións cando persoas dependentes se trasladan de xeito temporal ou permanente dunha comunidade a outra para poder seguir recibindo as prestacións e atencións axeitadas, un protocolo que, a xuízo de ambos os dous responsables, é "positivo".