O de que a sanidade pública é a mellor do mundo mundial é un conto popularizado polos seus traballadores que queren manter os privilexios de funcionario e non teñen aboa. E un conto moi doado de vender porque o fan desde unha posición de poder. En realidade a xente con pasta se ten un problema vai á privada. Se é un problema común ou un parto en calquera hospital onde viva; se ten un problema serio vai a algunha clínica especializada como Navarra ou Houston.
A xente de pasta que vai a privada, en canto se presenta un problema no parto saen a toda ostia para o público. Porque hai privadas e privadas, pero públicas só hai unha .
Efectivamente, cando alguén con pasta pare en Navarra ou Houston, se xurde un problema, vai a todo correr para o Materno Infantil da Coruña... Non todo o mundo está alucinado co público, que insisto, é unha comedura de coco difundida polo lobby da sanidade pública, moi interesado en manter os privilexios inherentes ao funcionariado. Cando Marta Ortega tivo ao seu fillo foi no Quirón da Coruña, non no Materno Infantil ¿Beiras onde se operou? ¿Cando tivo problemas de saúde mental foi a Conxo? Ogallá todos poidésemos ir á privada e non conformarnos coa pública.
Antimitos, cando teñas un problema grave falamos, especialmente porque os nosos hospitais privados até onde eu sei non son precisamente o Mount Sinai. Eu estoulle moi agradecida aos bos profesionais da pública por terme salvado a vida e a dalgún familiar. Só os que nunca estivestes enfermos podedes falar con tanta lixeireza. Evidentemente hai xente moi abnegada e xente que non o é... Coma en todas as profesións. Así que aplícate o nome e deixa de facer xuízos de valor.
Por outra banda, non é o mesmo o nacemento dun neno no que a nai ten moito que dicir sobre onde quere dar a luz que o dun "progresista" que di defender a sanidade e a educación pública e manda aos seus fillos ou netos a un centro educativo privado ou el mesmo decide que lle practiquen unha intervención nun hospital privado. Sempre coa pública e moitas grazas... Malia as malas caras dalgúns e os erros. Eu confío en vós. O da teima cos funcionarios por certo soe encubrir en moitos casos a envexa... Non en todos, seguro que ti es un emprendedor de éxito que quere exportar emprendeduría... Pero cun marketing que insulta as nosas intelixencias non vas ir moi lonxe. E si, o de Beiras dá moito que pensar, aínda que neste caso, cómpre engadir que o cambio, segundo se podía ler no enlace que alguén deixou onte, implicaba ser intervido por un familiar. Así que un respecto tamén para Beiras. Deixádeos en paz. Non todo vale!
Teño un problema grave e preferiría ser atendido nun privado. Hai pouco tiven que ir por outro tema, díxenlle ao médico que en urxencias me comentara a enfermeira certa cousa para que llo dixera, e a resposta do médico foi: "mire vostede, as enfermeiras non teñen nin idea". Ante a miña mirada á enfermeira que andaba por alí pola falta de delicadeza, remendou "non a teñen os médicos xeráis, etc." Hai pouco tiven que ir a unha consulta de enfermería, como os dous que esperábamos para entrar cedíamonos con deferencia o paso, a histérica da enfermeira berrounos "¡a veeeeer, que entre uno!" ¿Alguén cre que isto é posible nunha consulta privada? ¿Qué problema hai en que nos deixen decidir se queremos sanidade pública ou privada? O problema está no lobby funcionarial e o mantemento dos seus privilexios.
Ou sexa que ti chegas a conclusións sobre un tema de grande importancia cidadá a partir de dúas experiencias persoais. Sabías que existe o defensor do paciente? Estou farta de oír protestar por detrás aos que nunca o fan onde o teñen que facer. Eu hoxe tiven unha mala experiencia na sanidade por un erro e non infiro desta a súa maldade intrínseca. O problema é que ti velo coma un consumidor e eu coma unha cidadá que non quere que mercantilicen a súa saúde. Ou ben é que queres crear polémica... Chi lo sa?
Supoño que antimitos contou so unha mostra da súa experiencia persoal, e podería contar moitos mais casos, non so seus, senón do seu entorno, como podería contar eu. A xente con pasta non está disposta a ser tratada como o gando, e por si acaso, elixe privada. En canto ás reclamacións, non me fagas rir.... Na sanidade pública actúan desde unha posición de poder. Reclama, e como che vai tocar o mesmo, caso de que o reconveñan, non te van matar, pero te van p utear, dándoche voltas, facendo mal algunha prestación ou práctica, e de tal xeito que non podes demostrar que o erro e p uteo e con mala intención.
Di o refrán que a xente fala da feira segundo lle vai nela.Algo así pasa coa sanidade. Eu podo falar por experiencia e dos dous bandos. Como funcionario teño dereito á privada ou concertada (Muface) e por outra banda a miña muller (q.e.p.d.) foi asistida pola pública. En ningún dos dous casos teño queixa ningunha. Na privada fun sometido a dúas operacións. Trato exquisito. Na pública igualmente durante anos da enfermidade da miña dona. e a maiores teño unha filla médico na pública.Esta polémica non ten sentido. A pública non lle envexa nada á privada., pero esta tampouco é mala. Polo menos para min. Isto non quita para que Feijóo debera dar exemplo e levar a muller á pública.
Ti si que es un todo exemplo: un funcionario público que confesa sen rubor que elixe a medias, iso si, a privada. Ou sexa que traballas en algo non que moito non debes de crer porque non das a cara por eles, malia os seus erros, coma facemos outros. E despois ata dirás que eres de esquerdas. Por certo, cando teñas unha enfermidade grave falamos. Eu xa teño visto a moitos correr para a pública. Que país! Con respecto ao comentario anterior si que comparto a necesidade de artellar máis medios para a defensa do paciente , pero cuestións coma estas non semellan preocupar moito aos nosos políticos. E son fundamentais.
En realidade, a xente coma o "ben tratado" é a que máis dano fai ao público porque traballando neste sector non ten rubor en admitir que utiliza a sanidade privada e hai que oír os seus argumentos: dende o de que os atenden antes ao do suposto prestixio (ese que deben dar os xornais rexionais) do privado. Non comparto pero entendo e respecto os argumentos dun neoliberal, pero os da progresía que envía os seus fillos aos colexios privados ou acode a centros de saúde privados... Iso nin o comento porque me convirto en San Xurxo co dragón e despois sinto remordementos porque ademais non soen ter argumentos que resistan unha crítica mínima... E despois criticarán ao PP!