O TS confirma a pena de 20 anos de cárcere para un home que matou de 16 puñaladas á súa muller embarazada en Galicia

O Tribunal Supremo deu a coñecer este martes tres sentencias nas que confirma tres contundentes condenas por delitos por violencia de xénero, nunha das cales aplica ademais unha nova agravante de "aleivosía doméstica" baseada na relación de confianza proveniente da convivencia. Neste caso condénase a 27 anos a un home que matou á súa muller de 54 coiteladas no seu domicilio conxugal en Barcelona.

A segunda das sentenzas notificada impón 20 anos de prisión a un home que asasinou á súa muller embarazada de cinco meses en Galicia e no terceiro dos casos imponse 10 anos de cárcere a un home que entrou na vivenda da súa exparella e violouna repetidamente.

No caso de Barcelona existe aleivosía, segundo o Supremo, porque a citada confianza foi "xeradora para a vítima da súa total despreocupación respecto dun eventual ataque que puidese ter a súa orixe en accións do acusado". Para a Sala, este tipo especial de aleivosía "deriva da relaxación dos recursos defensivos como consecuencia da imprevisibilidade dun ataque protagonizado pola persoa coa que a vítima convive día a día".

Os feitos considerados probados por un tribunal do xurado da Audiencia Provincial de Barcelona remóntanse á madrugada do 28 de marzo de 2014. O acusado aproveitou que a súa compañeira se achaba tombada na cama, desprevida e sen posibilidade de defenderse, co propósito de facela sufrir innecesariamente para matala, cravoulle repetidas veces un coitelo de cociña e unha navalla que sempre levaba encima, causándolle polo menos 54 feridas, incisas a maioría delas, 15 na cara e outro sete no pescozo, unha destas con compromiso vital, ao provocar un shock hipovolémico e unha hemorraxia masiva que provocou a súa morte.

Segundo estes mesmos feitos, despois de apuñalar e asegurarse da morte da muller, que tiña seis fillos -tres deles con el-, o acusado pechou con chave a porta da habitación e fuxiu do domicilio para coller un tren con destino a Granada, de onde se desprazou ata Mengíbar (Jaén) onde foi detido.

Durante os case 30 anos que o acusado mantivo a relación coa súa parella, era frecuente que discutise e pelexásese con ela, chegando a ameazala de morte e darlle malleiras nalgunhas ocasións.

A Sala considera probado que houbo tamén ensañamento porque as feridas que tiña o cadáver, segundo a autopsia e a declaración das médicas forenses, "foron causadas ante mortem e mentres a vítima mantiña a capacidade de sentir dor e, en calquera caso, unha morte rápida non é incompatible co sufrimento de dores innecesarias se, durante ese breve lapso de tempo, o agresor non cesa de inferirlle feridas obviamente dolorosas...e, por outra banda, a visible concentración e a evidente falta de necesidade dalgunhas delas, como as que se produciron no lado esquerdo do rostro, non deixan lugar a dúbidas de que o acusado actuou co propósito de incrementar inhumanamente o sufrimento da vítima. Trátase do que doutrinalmente denominouse como causar un luxo de males".

SOLICITOU A ATENUANTE DE CELOS

A sentenza, con relatorio do maxistrado Julián Sánchez Melgar, rexeita aplicar como atenuante os celos alegados polo condenado para xustificar a súa conduta. Neste sentido, afirma que os celos non poden xustificar a atenuante de obrar por un impulso de estado pasional, pois salvo os casos en que tal reacción teña unha base patolóxica perfectamente probada, de maneira que se diminúa sensiblemente a imputabilidade do axente, as persoas deben comprender que a libre determinación sentimental daqueloutras coas que se relacionan non pode entrañar o exercicio de violencia algunha en materia de xénero".

Neste caso, indica, "os celos non constitúen xustificación do arrebato ou obcecación" e engade que os orzamentos da atenuación deben ser lícitos e acordes coas normas de convivencia. "Por iso é polo que non poida aceptarse como digna de protección unha conduta que non fai senón perpetuar unha desigualdade de xénero", subliña a sentenza.

Para o TS, o acusado fío toda a súa defensa á falta de recordo do ocorrido entre as 21,30 horas, en que se deitou na cama do dormitorio que compartía coa vítima, e as 3,00 ou 4,00 horas da madrugada seguinte, en que, segundo di, espertouse na mesma cama á beira do cadáver ensanguentado da súa muller.

Con todo, conclúe que do seu relato dos feitos que precederon á devandita secuencia, especialmente, da discusión coa vítima sobre o tempo supostamente investido en facer unha sopa e as razóns da súa ausencia do domicilio nun momento determinado daquela tarde, así como, sobre todo, das circunstancias da súa fuxida precipitada do lugar dos feitos en tren, o xurado entendeu que os feitos non puideron ser cometidos por ningunha outra persoa e que, ademais, o acusado asumiu claramente a súa autoría fronte a terceiros como cando na tarde dos feitos mantivo a seguinte conversación telefónica cun familiar:

"COMO CALQUERA 'MARÍO'"

(Familiar) Se o que fixeches ti, non o fai ningún home na terra, José .(Acusado) Xa o sei, xa o sei.(Familiar) Home, eu pensába que era un 'un apuñalao' na perna, ou no brazo, pois, eu que sei, como calquera 'marío'; pero ti sabes o que é ensañarte con ela? (Acusado) Pero ti sabes o que estaba a facer ela comigo?...fóiseme a cabeza, de verdade. (Familiar) Quitacheslla vida a esa muller, quitacheslla vida ao seu pai, á súa nai, ao seu irmán porque están todos. Xa te podes ir ao cabo do mundo sábelo, non? (Acusado) Si.

No segundo dos casos, a Sala do Penal confirmou unha pena de 20 anos de cárcere por un delito de asasinato en concurso ideal cun de aborto a un home que matou de 16 puñaladas á súa muller, embarazada de cinco semanas, en Galicia o 24 de febreiro de 2014. O Supremo rexeita integramente o recurso do home, que pretendía que se lle aplicase a atenuante de obcecación, baseándose en que discutira coa súa esposa antes do crime, e que se lle anulase a agravante de aleivosía.

Os feitos probados recollen que o día 24 de febreiro de 2014 o home, que viaxaba nun vehículo xunto á súa muller, co propósito de acabar coa súa vida, golpeoulle repetidamente na cabeza e cara, ocasionándolle ferida incisa-contusa na ponte do nariz, fractura desprazada de ósos propios, hematoma periorbitario dereito e varias contusións na rexión frontal do coiro cabeludo e, servíndose dun instrumento cortante, asestoulle tres puñaladas no pescozo, unha na boneca e doce na rexión anterior do tórax, producíndose a morte inmediata pola laceración cardíaca con hemopericardio.

O Supremo rexeita o recurso do home contra a agravante de aleivosía, e subliña que se tivo en conta para aplicala que o ataque foi sorpresivo e inesperado, que a vítima presentaba dezaseis puñaladas; que, segundo a proba pericial forense, o corpo da vítima non presentaba ningunha ferida de defensa; e que nas uñas da vítima non aparecen restos de ADN do recorrente. Por vía de responsabilidade civil, o acusado deberá indemnizar aos fillos menores da vítima, ao tempo do falecemento, na cantidade de 60.000 euros e en 30.000 euros aos maiores.

Na terceira resolución dada a coñecer este martes, o acusado fíxose cunha chave para entrar en xuño de 2016 no piso no que residían o seu exparella co fillo de ambos, de cinco anos e tras insultala e ameazarlle de morte violouna. Neste caso o alto tribunal confirma a pena de dez anos e un día que lle impuxo a Audiencia Provincial de Madrid, desestimando todos os motivos do seu recurso de casación.