O Ecuador da Lexislatura

Pasaron dous anos dende aquela primavera electoral de 2015 que provocou alteracións notábeis no mapa político municipal galego. Lembremos dúas das mais relevantes:a derrota do PP nas áreas mais poboadas da Galiza urbana e os bós resultados acadados polas Mareas. O partido de Feijoo perdeu tres alcaldías nas cidades e o goberno das Deputacións de Pontevedra e Coruña. Só acadou o goberno do concello de Ourense e para iso cun déficit de gobernabilidade que lle impedíu, até o momento, aprobar uns novos orzamentos. As candidaturas de “Compostela Aberta”, “Marea Atlántica” e “Ferrol en Común” foron quen de conseguir o goberno das tres cidades mais importantes da provincia coruñesa.

Por Xesús Veiga | Compostela | 12/06/2017

Comparte esta noticia
O ecuador da lexislatura municipal convida a realizar balances e formular prognósticos.As formacións políticas, loxicamente, emiten xuizos valorativos moi condicionados polo lugar que ocupan no escenario (goberno ou oposición) e polos obxectivos que teñen tracexados para os dous vindeiros anos.Non cabe agardar, pois, relevantes reflexións autocríticas sobre o labor realizado nin recoñecementos das fortalezas exhibidas polas forzas adversarias.Tampouco podemos atopar un contrastado rigor analítico en moitos medios, atrapados nunha dinámica partidista tan evidente como impresentábel.
 
Cómo saber, daquela, o estado de opinión das persoas que elixiron, cos seus votos ou coa súa abstención, os gobernos municipais xurdidos hai agora vintecatro meses? No caso galego só temos unha aproximación referida ás sete cidades mais poboadas:tratase do inquérito realizado pola empresa Sondaxe.Aceitando as deficiencias cometidas nos traballos semellantes publicados nos últimos anos e os efeitos perversos derivados da pertenza desta entidade ao principal grupo mediático residenciado na Galiza, é necesario recoñecer que non existen, polo momento, fontes alternativas na prospección demoscópica cinguida específicamente ao ámbito municipal galego.
 
O devandito traballo de “Sondaxe” manten, sen cambios significativos, o actual mapa político das sete cidades.Mais concretamente:certifica que o lóxico -e case inevitábel- desgaste asociado ao exercico de gobernar non provoca medres substantivos nas expectativas das forzas que practican o labor de oposición.Semellante conclusión resulta especialmente chamativa nos casos de Compostela, A Coruña e Ferrol pola concorrencia de tres circunstancias relevantes:a presenza de tres alcaldes que encabezan opcións políticas sen experiencia previa de goberno e carentes dunha maioría estábel asegurada; a existencia dunha oposición diversificada (PP, PSdG e BNG) que combina actuacións coincidentes cunha explícita incapacidade para conformar unha maioría alternativa e, por último, a constatación dunha belixerancia mediática que supera, en varias ocasións, a que se practica dende os escanos institucionais.Neste sentido, os resultados do inquérito constitúen, polo momento, un indiscutíbel fracaso para o partido de Feijoo e unha notábel desautorización de certas liñas editoriais e dalgúns creadores de opinión.A pretensión de recuperar as alcaldías perdidas -formulada reiteradamente polo presidente da Xunta- semella, hoxe, unha tarefa moi complicada.Buscar desesperadamente a presentación de mocións de censura -velaí o exemplo recente de Sanxenxo- da conta do estado de ansiedade que se vive no cumio dirixente dos populares galegos.
 
A principal fortaleza das tres alcaldías citadas radica na inexistencia de sombras sobre a limpeza da súa xestión e na instauración dun novo clima de transparencia fronte a un pasado recente protagonizado polos numerosos episodios de corrupción.As debilidades mais notorias ubícanse nos déficits de xestión vinculados á inexperiencia e nas dificultades para superar os desencontros con PSdG e BNG.Para estas organizacións, a enquisa de “Sondaxe” -agas nos casos de Vigo e Pontevedra- coloca un grande interrogante sobre as vantaxes de compartir oposición cunha forza -o PP- que pode ser a principal beneficiaria dun eventual afundimento das Mareas.
 
Como xa sucedeu no pasado, as experiencias de goberno nos concellos teñen trascendencia no ámbito nacional.Non é verosímil a construción dunha alternativa críbel para dirixir a Xunta se non hai unha masa crítica de capital acumulado na vida municipal.Sen esa condición necesaria non serán suficientes outras circunstancias ambientais (a corrupción, por exemplo) para acadar o relevo en San Caetano.
 

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Xesús  Veiga Buxán Licenciado en CC.EE. pola Universidade de Bilbao. Profesor –dende o ano 1974- no Departamento de Organización de Empresas e Comercialización da Facultade de CC.EE. da USC. Dirixente do MCG. Posteriormente, foi dirixente de Inzar.Foi deputado polo BNG no Parlamento galego dende 1993 ao 2005. Dende Setembro do ano 2005 ate o mes de Abril do ano 2009 foi asesor para asuntos económicos no Gabinete da Vicepresidencia da Igualdade e do Benestar da Xunta de Galicia.