Un mitómano na Moncloa
Na súa comparecencia ante a Audiencia Nacional, Rajoy demostrou unha vez máis estar cómodo coa mentira, renunciado con tal actitude a modificar a súa conduta, e declinando con iso, a erradicar a corrupción endémica do seu partido.
Por galfon (http://galdo-fonte-xm.blogspot.com.es/) | GC ABERTO | 30/07/2017
Tal extravío non tería maior relevancia se tan mitómano proceder fose da colleita dun fulano calquera, cousa distinta resulta cando o engano é autoría do propio Presidente do Goberno, porque terxiversar a verdade ostentando a condición de máximo mandatario do Executivo, supera o límite do tolerábel, pois ademais de constituír unha burla á cidadanía, é unha forma inadmisible de institucionalizar a indecencia como norma de conduta no desempeño da actividade política.
Tendo en conta que no seu asiduo proceder falsifica a cotío a realidade cando nega a existencia de financiamento irregular do partido que preside, do mesmo xeito que tamén falsea o evidente cando di descoñecer que moitos dos destacados membros desa organización criminal que dirixe, non só meteron aos seus petos o indebido, senón que asiduamente exerceron de activistas da estafa , o desfalco, o suborno , a evasión e o branqueo de capitais.
A conto de que, citado a declarar como testemuña no xuízo do caso Gürtel, ía modificar o seu impostor proceder ante un tribunal de xustiza.
Como non podía ser doutra maneira, en idéntica liña discorreu a traxectoria da súa intervención na testifical do pasado mércores, pois máis que proporcionar información fidedigna sobre os delituosos feitos que deron eclosión ao caso Gürtell, e con iso facilitar ao tribunal todos os elementos de proba posibles. Por iso, a pesar da implicación do seu partido na trama e de ser el o máximo mandatario do mesmo, non reparou en aducir como pretexto ás súas repetidas negativas de resposta, o falso argumento de descoñecemento da xestión económica , é dicir, non saber nada de nada das contas da súa organización, argumentando no seu descargo, que o seu posto era de carácter estritamente político.
Con todo, sorprendentemente si parecía ter coñecemento exhaustivo da descoñecida materia, para afirmar a inexistencia de financiamento ilegal do partido que lidera, como para manifestar con rotundidade ser absolutamente falso que os dirixentes do partido cobrasen os sobresoldos en B feitos públicos nos papeis de Bárcenas, e cuxa veracidade quedou acreditada con anterioridade pola propia xudicatura.
Caiba relacionar como referentes de contraste apuntes das súas declaracións preelectorais e o confrontado resultado conseguido como consecuencia da súa posterior acción política, resultando, que cando afirmaba que o rescate á banca, non nos custaría diñeiro, que non tocaría as pensións, que non habería copago, que non abarataría o despedimento, que non crearía un banco malo, que non subiría o IVE; aspectos programáticos todos eles, cuxo evidente incumprimento desvela que Rajoy non só é un mitómano empedernido, senón que ri dos españois a mandíbula partida.
