Os centros galegos para persoas sen fogar, ocupados ao 84% en 2016, cun gasto medio duns 220.000 euros

Os centros galegos de aloxamento para persoas sen fogar tiveron unha ocupación do 84% en 2016, cun número medio de prazas de 950 e unha media de gasto de 223.553 euros, segundo a Enquisa sobre centros e servizos de atención a persoas sen fogar que publica este martes o Instituto Nacional de Estatística (INE).

No conxunto estatal, estes centros acolleron a unha media de 16.437 persoas a diario en 2016, un 20,5% máis que en 2014 --ano en que se realizou a anterior enquisa--, cando se acolleron a 13.645 persoas.

No entanto, a capacidade media da rede de aloxamento tamén aumentou en 2016, pois se ofreceron 19.124 prazas diarias, o que supón unha taxa de ocupación do 85,9%. En 2014, houbo 16.684 prazas dispoñibles e acolleuse a 13.645 persoas, é dicir, os centros tiveron unha ocupación do 81,1% de media.

Segundo o informe do INE, ningunha comunidade autónoma tivo unha taxa de ocupación maior que a súa oferta, salvo en Melilla, onde foi do 107,3%. Tamén destaca que a cidade autónoma de Ceuta tivo unha ocupación dos seus centros do 99,9%.

OFERTA

Neste sentido, a ocupación media foi maior nos centros públicos (87,2%) que nos privados (85%), pero en canto á oferta, o número de prazas en centros privados superou á de públicos (11.083 --un 25,5% máis que en 2014--, fronte a 8.041 en públicos).

Por tempadas, no período estival ofertáronse 18.114 prazas de aloxamento diario das que se ocuparon o 85%, mentres que no período invernal a oferta foi de 20.133 prazas, chegándose a ocupar o 86,8%.

O número de centros que ofreceron aloxamento en 2016 foi de 691, mentres que 415 ofreceron servizos de restauración, un 19,9% menos que en 2014, que repartiron ao día, de media, 12.327 almorzos, 18.868 comidas e 12.680 ceas. Todo iso supuxo un total de 43.874 servizos de restauración prestados diarios, un 20,1% menos que en 2014.

INMIGRACIÓN, ADICCIÓNS E VIOLENCIA DE XÉNERO

Con respecto ás prestacións máis frecuentes que ofreceron os centros, a maioría declarou a opción de Información e acollida (83,3%), seguido de Aloxamento (75,7%), Orientación e/ou derivación (74,9%), Atención e acompañamento social (73,4%), Aseo persoal (65,6%) e Restauración (65,2%). Pola súa banda, as prestacións orientadas á inserción social dos usuarios, como Taller de inserción (17,3%), Taller ocupacional (20,7%), Asistencia xurídica (26,9%) e Atención psicolóxica (38,5%) tiveron unha presenza menor na oferta dos centros, de maneira análoga á situación observada en 2014.

Ademais, o 50,1% dos centros declarou estar orientado prioritariamente cara a algunha situación específica, fronte ao 53% en 2014, aínda que cada centro pode atender máis dunha situación específica. Destes centros, as situacións máis frecuentemente atendidas foron as de Inmigración/solicitude de protección internacional (34,7%) e Adicción ao alcol (19,5%), Adicción a drogas (19,2%) e Mulleres vítimas de violencia de xénero (18,8%). Pola súa banda, as menos frecuentes foron as de Infección de VIH (5,3%) e Mulleres vítimas de trata/prostitución (6,6%).

O 73,4% dos centros atenderon indistintamente a homes e mulleres, cifra similar ao 72,2% do ano 2014, mentres que o resto só aceptou homes (13,1%) e só mulleres (13,5%).

En canto a recursos humanos, 20.859 persoas traballaron, de media, en centros de atención a persoas sen fogar en 2016, os cales un 59,7% era voluntario, o 33,9% asalariado e o 6,4% tiña outro tipo de vinculación (persoal subcontratado, estudante en prácticas ou relixioso, entre outros).

GASTO E FINANCIAMENTO DOS CENTROS

Doutra banda, da enquisa despréndese que o 44,5% dos centros tivo un gasto anual igual ou inferior a 100.000 euros durante 2016 (45,2% en 2014) e o 40,5% un gasto entre 100.001 e 500.000 euros (40,1% en 2014). Os centros con orzamento superior ao medio millón de euros representaron o 15% do total de centros, porcentaxe similar a 2014 (14,7%).

Con todo, obsérvanse diferenzas entre os centros públicos e privados en canto aos recursos financeiros dispoñibles. Entre os centros públicos, o 51,9% tivo gastos anuais iguais ou inferiores a 100.000 euros, o 27,8% entre 100.001 e 500.000 euros e o 20,3% superou o medio millón de euros. Entre os privados, o 41,8% contou cun orzamento de ata 100.000 euros, o 45,1% entre 100.001 e 500.000 euros e o 13,1% tivo gastos superiores ao medio millón de euros.

A nova enquisa do INE tamén constata unha diminución de financiamento nos centros por parte das Administracións Públicas, pois en 2016, financiaron o 76,8% dos centros, mentres que en 2014 esta porcentaxe foi lixeiramente maior, cun 79,2%.

Por comunidades, os maiores gastos medios anuais por centro en 2016 rexistráronse en Melilla (con 2,3 millóns de euros), Ceuta (2,2 millóns) e Canarias (836.184). Pola contra, A Rioxa (129.564 euros), Aragón (172.731) e Castela-A Mancha (174.190) presentaron os gastos medios por centro máis baixos. O gasto medio por centro foi de 348.278 euros.

Doutra banda, este ano recolleuse por primeira vez información sobre o programa Housing First, que se comezou a aplicar en España en 2014, dirixido prioritariamente ás persoas sen fogar cunha situación cronificada e con grave deterioración das súas condicións físicas ou psíquicas. Así, o informe desvela que a este programa destináronse 132 vivendas en xuño, que foron ocupadas por 233 persoas, e 171 vivendas en decembro, ocupadas por 271 persoas.