Por Galicia Confidencial | Lugo | 29/12/2017 | Actualizada ás 14:30
“De nada serven as esencias galegas se a empresa vai a pique”. Do concurso de acredores e de estar a piques de desaparecer hai apenas tres anos, a rexurdir de novo, como na década dos 60 da man de Isaac Díaz Pardo e Luís Seoane, e encarar o futuro con optimismo.
Sargadelos obtén beneficios, vai pagando as súas débedas, fai novas inversións nas súas fábricas e aposta por abrir novos mercados (Inglaterra, Xapón ou México) para converterse outra volta nunha empresa potente e recoñecida pola súa calidade e diseño.
Nos últimos dous anos, 75 novos empregos para alcanzar os 200 entre as dúas factorías de Cervo e Sada, e co propósito se seguir medrando ata chegar aos 250. “Vainos ben, moi ben”, recoñece Segismundo García, empresario ribadense, antes socio minoritario e agora máximo accionista e conselleiro delegado da empresa, que defende o pragmatismo na estratexia da firma (“ideas galegas para un mundo globalizado”) e que anuncia a contratación de 20 persoas máis no 2018 que asoma.
A clave, segundo o propietario, mantendo a calidade e cerámica aparte, Sargadelos abriuse ao mundo e a novos sectores: marroquinaría, téxtil e xoiaría, panos de seda e deseños para a xuventude (unha peza de cerámica inspirada na psicodelia de Pink Floyd), toda unha colección de complementos. E os acenos a súa esencia galega, como os panos de Rosalía ou Castelao. Ou a exclusiva gaita creada xunto co Obradoiro Seivane, presentada o mes pasado en Cervo. Agora, o neto de Isaac Díaz Pardo, o arquitecto Camilo Díaz, traballa xa na carpintería nunha colección de mobles de diseño que sairá próximamente.
“En principio, ningunha das empresas vai repartir beneficios entre os accionistas. Todo o que xera Sargadelos volve investirse na empresa”, asegura Segismundo, “orgulloso” de ter superado unha etapa moi complicada e de ter sacado a Sargadelos do “furado”, ao tempo que crítico cos proxectos megalómanos do que foi o seu referente, Isaac Díaz Pardo, falecido en 2012. “As galerías con cadros estiveron moi ben nos 70, pero temos un stock de máis de 200.000 libros de Edicións do Castro que non se venderon. A quen se lle venden agora?”, laiase.
“O futuro nunca está garantido, pero imos moi ben. En principio, se non hai sobresaltos, sairemos adiante e seguiremos medrando”, asegura Segismundo García con cautela. Os beneficios, para saldar débedas e mellorar os salarios dos traballadores, promete. Para abrir novos mercados, como México, un busto de Frida Khalo.
Se tes problemas ou suxestións escribe a webmaster@galiciaconfidencial.com indicando: sistema operativo, navegador (e versións).
Agradecemos a túa colaboración.