Insistencia da directora técnica de Adif en que a liña era segura e o maquinista debía controlar a velocidade

A directora xeral técnica de Adif, Esther Mateo, compareceu este mércores nos xulgados de Santiago polo caso do accidente do Alvia ocorrido o 24 de xullo de 2013, para insistir en que a liña era segura e que era o maquinista, Francisco José Garzón Amo --investigado na causa e quen tomou a curva cunha velocidade maior da permitida--, quen tiña que controlar a velocidade á que tomou a curva da Grandeira.

Así o explicou un dos avogados do condutor do convoi accidentado, Julio Santos, quen tamén subliñou que, por parte da acusación, Mateo "non pode ser considerada como perita dado o posto que ten" dentro da administración de infraestruturas ferroviarias. "É unha parte interesada", puntualiza o outro letrado, Manuel Prieto.

A que é directora técnica da empresa pública (desde xullo de 2016) remitiu aos xulgados o pasado mes de xaneiro un informe --no que aclara que non participou en ningunha das etapas de deseño, construción, posta en servizo nin mantemento até a data do accidente--, que fai unha alusión directa á avaliación do enclave de Santiago.

Segundo Mateo, "o proceso de avaliación que aplicou ao enclavamento de Santiago, ao ser un enclavamento integrado na rede convencional, foi o método para rede convencional" e tivo como resultado "a entrega da documentación que avala a seguridade da obra e un informe de seguridade sobre o proceso de avaliación".

No entanto, tal e como informaron os avogados do maquinista, Mateo "non foi capaz" de identificar na peritaxe esta análise de risco do exceso de velocidade, "xa que nunca se deu" este suposto. Neste sentido, os letrados consideran que esta circunstancia debería ser "tida en consideración" por ser "algo substancial á circulación ferroviaria".

ADIF "NON TEN EN CONSIDERACIÓN O FACTOR HUMANO"

Por mor das declaracións, unha das conclusións que saca Santos é que Adif "non ten en consideración para a posta en servizo da liña o factor humano". Segundo relata, Mateo declarou "que quen tiña que controlar a velocidade era o maquinista e era el quen ten que identificar os seus propios erros". O outro letrado, Manuel Prieto, aludiu a que o informe "non ten rigor" porque Mateo "non é un perito" senón "unha testemuña de parte de Adif" que "falsea" e "di cousas que non comprobou".

Neste contexto, o letrado supón que a empresa pública informou á súa directora técnica "daqueles aspectos que a eles lles interesaba". E é que, explica Prieto, a peritaxe "comezou en outubro de 2017 e terminou o 3 de xaneiro de 2018", polo que pon en dúbida que Mateo, "en tres meses", revisase un sumario de "73 tomos e 40.000 folios".

PIDEN COMPARECENCIA DA ERA

Tamén este venres, o avogado da plataforma de vítimas do sinistro, Manuel Alonso Ferrezuelo, insistiu en que, se a causa quere "obxectividade", debería declarar o xefe da Axencia Ferroviaria Europea (ERA, polas súas siglas en inglés), Christopher Carr, para "ratificar" o documento deste organismo (recibido polo xuíz un ano despois de pedilo), que sinala que tanto a curva da Grandeira como os cambios que implicaron a modificación do proxecto e a desconexión do sistema de seguridade 'ERTMS' embarcado precisaban de senllas análises de risco.

Esta avaliación, segundo declarou en sede xudicial leste mesmo xoves o maquinista e formador de profesionais Ángel Luís Sanz Cubero, "omitiuse" na curva, o que "levou non dotar dos sistemas e sinais adecuados ao tramo onde ocorreu o accidente" que deixou 80 mortos e máis de 140 feridos. Así as cousas, Alonso Ferrezuelo estimou que a instrución se estenderá máis aló de finais de ano.