Os expertos reclaman cambios en atención sanitaria para reducir a Síndrome Confusional e evitar que se "cronifique"
O '"Delirium", é "unha patoloxía que xera unha gran deterioración funcional e neurolóxico nos pacientes que o sofren".
Por E.P. | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 13/03/2019 | Actualizada ás 17:19
Este mércores, día 13 de marzo, celébrase o Día Mundial do 'Delirium', ou Síndrome Confusional Agudo, unha patoloxía que afecta sobre todo a persoas de idade avanzada e que, empregando as estratexias adecuadas na asistencia, podería previrse, así como evitar que se "cronifique".
O Hospital Universitario de Ourense (CHUO) aproveitou a efeméride para dar a coñecer as distintas estratexias que desde o grupo de traballo creado a mediados de 2018 están a levar a cabo para avanzar na mellora do coñecemento, prevención e tratamento hospitalario da devandito síndrome.
O 'Delirium', explicaron os expertos, é "unha patoloxía que xera unha gran deterioración funcional e neurolóxico nos pacientes que o sofren". Nas persoas de idade avanzada é frecuente que, "nas primeiras horas do seu ingreso", se detecten "alteracións de tipo cognitivo e procesos de déficit de atención que se manifestan de forma brusca e supoñen un cadro fluctuante no tempo", explicou o doutor Juan José González Soler, adxunto do Servizo de Medicamento Interno.
Trátase dunha patoloxía "moi asociada á idade e, por tanto, característica do tipo de poboación á que se atende desde a Xerencia de Xestión Integrada de Ourense, Verín e Ou Barco (EOXI)", destacou o responsable da mesma, Xullo García Comesaña.
ORIXE ORGÁNICA
A orixe desta patoloxía é "sempre orgánica, pero a clínica que presenta moitas veces o paciente é de índole tipicamente psiquiátrica, ao mostrar estados de axitación, alucinacións visuais e actuacións paranoides", especificou o doutor Ignacio Gómez-Reino, adxunto ao Servizo de Psiquiatría.
"É moi importante afinar o diagnóstico, porque os tratamentos son moi diferentes", engadiu. Cabe destacar que, "o 25% das interconsultas que se piden a psiquiatría teñen que ver con pacientes que padecen Delirium", destacou. O obxectivo prioritario do grupo é "conseguir un hospital no que se minimice ao máximo o diagnóstico da Síndrome Confusional Agudo ou Delirium", sinalou o doutor Juan José González Soler.
MAIOR ÍNDICE DE MORTALIDADE
"Os pacientes que padecen esta síndrome presentan un maior índice de mortalidade. Unha característica que se mantén ao longo do tempo", aínda que é máis elevada tras o seu ingreso, engadiu o doutor Juan José González Soler.
Chama particularmente a atención o feito de que esta síndrome se manifesta mediante uns factores que, de entrada, poderían ser considerados como "banais". É o caso dunha infección, estreñimiento ou de retención urinaria, segundo explicaron os doutores. Moitas outras veces débense, simplemente, a cambios na súa contorna familiar e descoñecemento do cuarto onde están ingresados. Os profesionais sanitarios, en base a estudos, coincidiron en sinalar que "é clave intervir ao longo do tres meses seguintes a que se produza o alta do paciente co fin de que evitar que o cadro se poida cronificar, algo que sucede entre un 20 e un 30 por cento dos casos".
MODIFICAR FORMAS DE ACTUACIÓN
A Síndrome Confusional Agudo é posible previla "ata nun 40% dos casos", a condición de que "se consigan identificar os factores que o producen", apuntaron os doutores. "Desde o CHUO, o que estamos a tentar é implementar unha serie de estratexias terapéuticas, non só farmacolóxicas, coa fin de modificar as formas de actuación dos profesionais sanitarios e as súas condutas de cara a facer o ingreso no hospital como o feito máis amable posible e, evitando os riscos de desenvolvemento desta síndrome", explicou o doutor Juan José González.
Os doutores coincidiron en sinalar como aspectos craves "a modificación dos seus hábitos" que pasan por "presentarse no momento de comezar a tratalos" e "explicarlles de modo amable cada unha das actuacións que van facer con eles". O feito de reducir o risco de padecer 'Delirium' vai unido a pequenos cambios na atención ao paciente. "Ás veces son accións tan sinxelas como que no momento do seu ingreso os pacientes traian as lentes e os audífonos, deste xeito diminúe a privación sensorial e o paciente está ao tanto de todo o que está a suceder", sinalou o doutor Gómez-Reino. Ter reloxos en todas as habitacións e que os pacientes poidan ter preto unha foto dun familiar ou algún obxecto con valor sentimental tamén lle axuda neste sentido.
