A Audiencia da Coruña absolve a Marina Castaño de malversar fondos da Fundación Cela

Tamén foron absoltos o ex-conselleiro de Manuel Fraga e ex-patrón da entidade, Dositeo Rodríguez, a súa filla, Covadonga Rodríguez e ex-director xerente Tomás Cavanna.

Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 11/07/2019 | Actualizada ás 16:33

Comparte esta noticia

A Sección Sexta da Audiencia Provincial da Coruña absolveu do delito de malversación de caudais públicos a ex-presidenta da Fundación Camilo José Cela, Marina Castaño; ao ex-conselleiro de Manuel Fraga e expatrono da entidade, Dositeo Rodríguez, e a súa filla, Covadonga Rodríguez —que substituíu ao xerente nesa función e exercía de subdirectora—, así como o exdirector xerente Tomás Cavanna.

(I-D) A viúva de Camilo José Cela, Mariña Castaño;  o exdirector xerente da Fundación Camilo José Cela, Tomás Cavanna; o exconselleiro da Xunta de Galicia, Dositeo Rodriguez; e a filla deste, Covadonga Rodríguez, sentados no banco dos acusados
(I-D) A viúva de Camilo José Cela, Mariña Castaño; o exdirector xerente da Fundación Camilo José Cela, Tomás Cavanna; o exconselleiro da Xunta de Galicia, Dositeo Rodriguez; e a filla deste, Covadonga Rodríguez, sentados no banco dos acusados | Fonte: Álvaro Ballesteros - Europa Press

As acusacións sostiveron que os sospeitosos finxiron o despedimento do director xerente da Fundación en 2010, polo que cobrou unha indemnización de 150.000 euros.

"Os indicios non son suficientes para inferir con certeza, máis aló de toda dúbida razoable, que o despedimento foi unha simulación. Isto é, que tal despedimento non existiu, que todo foi consecuencia dun acordo ou conivencia entre os acusados para dar ao director xerente un diñeiro sen que houbese razón para iso, posto que tiña a intención de marcharse voluntariamente da Fundación", argumenta o tribunal.

Os xuíces, informou o Tribunal Superior de Xustiza (TSXG), inciden en que a interpretación conxunta dos indicios "non permite considerar que a única inferencia posible sexa a existencia dun despedimento simulado".

Respecto diso, consideran que esa interpretación "fai plausible unha alternativa, un despedimento real con pago dunha indemnización de 150.000 euros coa que estiveron conformes o Padroado e a Xunta".

A Audiencia lembra que para absolver aos acusados "non é necesario afirmar que o xerente nunca tivo intención de irse e foi despedido contra a súa vontade", senón que é suficiente "con que esa alternativa exista e sexa plausible, que o é, polo menos tanto como a das acusacións".

FONDOS PRIVADOS

"A tese da simulación que manteñen as acusacións é unha entre as varias que cabe inferir dos indicios e do resultado da proba. Nin sequera é a máis plausible. Por iso non se pode declarar probada a existencia da simulación, feito nuclear do que as acusacións facían depender a existencia do delito", sinalan os maxistrados no fallo, que conclúen que, en consecuencia, "os acusados deben ser absoltos do delito polo que foron acusados".

Así mesmo, consideran que os fondos cos que se pagou a indemnización eran "públicos na súa orixe", pero privados no momento en que se entregaron porque se integraron no patrimonio da Fundación, polo que "non podían ser obxecto do delito de malversación".

REXISTRO

No fallo, os maxistrados, aclaran, sobre a petición das defensas da nulidade das actuacións a partir da entrada e rexistro na fundación pola existencia dun "achado casual", que esa actuación tivo lugar na Fundación Camilo José Cela o 24 de xullo de 2012 "autorizada no auto ditado o día anterior polo Xulgado de Primeira instancia e Instrución Número 2 de Padrón".

"Nese auto autorizábase a ocupación da documentación, tanto en soporte papel como informático, que puidese gardar relación cos feitos investigados, entre os que se incluía, entre outros, a contratación dalgún persoal", alegan. O exame da documentación incautada, engaden, "revelou a existencia de documentos dos que o Ministerio Fiscal e o xulgado de instrución inferiron a existencia de indicios de delito no despedimento do acusado" Tomás Cavanna. O que pode cualificarse como "achado casual", destacan.

A defensa sostén que a proba practicada a partir do 'Auto de 23 de xullo de 2012' sobre os feitos pescudados como consecuencia dese achado non previsto, relativo a feitos que inicialmente non foran obxecto de denuncia, "é nula e non pode ser valorada". Fronte a iso, os maxistrados aclaran que "se trata, en suma, daqueles descubrimentos casuais que poden achegar luz para o esclarecemento dos feitos de carácter novo (posto que permanecían ocultos), e que han de ser investigados, sempre que a autoridade xudicial pondere a súa importancia, salvagarde o principio de especialidade e xustifique a súa necesidade e proporcionalidade".

"A doutrina desta Sala entendeu que o feito de que o achado de elementos probatorios dun determinado delito se produza no curso da investigación autorizada para outro delito distinto non supón a nulidade de tal achado como proba de cargo", defenden os xuíces na sentenza.

RECURSO

Así mesmo, no fallo os maxistrados, ante "a eventualidade dun recurso" consideran "conveniente" pronunciarse sobre cuestións xurídicas tratadas ao longo do xuízo, "relevantes para a cualificación xurídica dos feitos no caso de que se chegasen a considerar certos aqueles polos que se formulou acusación".

En concreto, sinalan que o delito de malversación polo que se acusa "ten por obxecto o patrimonio público, os caudais ou efectos públicos". "En relación con ese elemento obxectivo discutiuse se a Fundación Camilo José Cela era, na data dos feitos, unha fundación pública ou privada. Vinculado ao anterior tamén se expuxo que os fondos cos que se pagou a indemnización a Tomás Cavanna son fondos públicos aínda que a fundación fose unha persoa xurídico privada", expoñen.

No xuízo, as acusacións sostiveron que a Fundación Camilo José Cela era en maio de 2010, cando se acordou o despedimento, unha fundación pública. "Non é razoable que unha fundación sexa publica un ano, por proceder os seus ingresos maioritariamente de subvencións nese exercicio, e privado ao seguinte, por diminuír as subvencións ou incrementarse os ingresos privados", sosteñen os maxistrados.

Deste xeito, puntualizan que a Fundación Camilo José Cela "era de natureza privada cando se creou polo seu fundador e con esa natureza seguiu ata que o Consello da Xunta adoptou a decisión de incorporala como entidade pública o 26 de abril de 2012". "A conclusión é que os fondos cos que se pagou a indemnización a Tomás, públicos na súa orixe, integráronse no patrimonio da Fundación e eran privados no momento en que se entregaron, polo que non podían ser obxecto do delito de malversación", abundan.

"Noutro caso, ante as complexidades da cuestión, estariamos ante un erro invencible sobre un feito constitutivo da infracción criminal que excluiría a responsabilidade criminal", advertiron.

Por todo iso, o tribunal absolve aos procesados do delito de malversación de caudais públicos polo que foron acusados e declara de oficio as costas do proceso. Contra a sentenza poden presentar recurso de casación dentro do cinco días seguintes ao da última notificación desta resolución.

Fontes da Fiscalía manifestaron que "lerán e analizarán" a sentenza da Audiencia Provincial da Coruña para estudar se presentan ou non recurso en próximos días.

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Comenta
Comentarios 1 comentario

1 anonimo

Manda gûevos!!!!!