Á esclerose da esquerda tradicional post clasista , post obreira está a sucedela unha version postmoderna e conservadora.Non é a esquerda necesaria nin a que parará a extrema dereita.
Non, non falaremos este mes do partidismo endémico da nosa vida política, e a súa recua de mareas, plataformas , manifestos, coordenadoras e correntes. Non; falo do carné de conducir. E de cómo non telo é un xesto tanto ou máis político cá pertenca este ou aquel grupo de amigos ou inimigos que comparten siglas ou o suposto apoliticismo desa maioría silenciosa de galegos.
Nestes días comezan unha lexislatura minoritaria sen precedentes en Madrid e unha mais ben previsible de terceira maioría absoluta en Galicia. Ambas ofrecen oportunidades dispares para a rexeneración. Se hai vontade a resposta esta en nós.
Tense dito que os galegos temos unha cultura politica parroquial. E que o noso reducido tamaño esixe que as decisións importantes se tomen desde fóra. Todo iso é moi relativo.
Gañe quen gañe estas eleccións existen unha serie de factores que definirán calquera goberno galego, quéirano ou non. E dos que é pouco probable que se fale nestas eleccións.