Elites do capitalismo, e culpa da “desaceleración”

Nas eleccións xerais do ano 2008, o bipartidismo (PP-PSOE) obtivo o 83,81% dos votos emitidos, (21.567.345 votos). Nas eleccións do pasado 10 de novembro, cunha participación inferior nun 4% á do ano 2008, o bipartidismo PP-PSOE obtivo o 44,90% dos votos expresados, ou o que é o mesmo, 11.772.852 votos, sendo case a metade dos obtidos nas votacións de 2008. E lembremos que en abril de 2019 o PP-PSOE sacou o 48,32%. En ambos os casos, abril ou novembro, obtiveron menos do 50 % dos votos. E iso dun censo total de 34.798.204 en novembro de 2019. É dicir, do censo total de españois con dereito a voto, os votos ao PP-PSOE representan o 33,83 dos cidadáns con dereito a voto. En conclusión, ao día da data o PP-PSOE ten un terzo de apoio popular.

Medidas “urxentes”, “sen deixar a ninguén atrás”, e tal e tal

A chamada Folga Mundial polo Clima realizouse o día 27 de setembro. Nas súas proclamas reclamaban medidas “urxentes” entre as que o máis inmediato era “reducir a cero” as emisións de carbono.

Antipopulistas, populistas e loita de élites

O concepto de populismo sempre foi usado como un adxectivo peyorativo, e excepcionalmente como un substantivo. A excepción esta en os Naródnik, que deron lugar ao primeiro partido revolucionario ruso: «A Vontade do Pobo» (en ruso: Naródnaya Volya). Máis sempre o termo populista foi utilizado como unha inxuria polo poder establecido desde o século XIX, o poder liberal.

Análise política da UE e o papel do Reino de España

Non existe unanimidade sobre a natureza política da UE. No presente artigo pretendemos expoñer a visión defendida por certos pensadores, que é diferente á divulgada polos medios de comunicación dominantes. Os autores que citamos e expoñemos o seu pensamento en relación á UE, son da dereita e esquerda, españois e estranxeiros, e iso a través de estudos, ensaios e artigos publicados nos últimos 15 anos.

O gran engano: propaganda e mentira do globalismo e a realidade galega

O presente estudo pretende aclarar ideas e conceptos sobre o globalismo que está a arrasar a economía e sociedade galega. E iso desde o radicalismo democrático contra a gran mentira hexemónica.

Inmigración e II Restauración en Galicia

En 2018 sucedeu un feito político de dimensión máxima. A prensa galega, nas súas portadas, La Voz de Galicia, Faro de Vigo, El Correo Gallego, A Opinión, A Rexión, Diario de Pontevedra, ABC, sección Galicia, trasladábannos a última “Directriz” aprobada polo Goberno galego.

Galicia hai 20 anos. Galicia hoxe

No presente século XXI, conceptos e ideas tradicionais como Patria, Nación, Nación Histórica, Estado-Nación, ou Estado sen nación, cultura propia, cultura nacional (con estado ou sen estado), espírito da nación, pobo, e civilización, están a ser diluídas, dixeridas, nunha nacente cultura uniforme e líquida con pretensións de carácter universal. Do éxito ou fracaso do proxecto unificador e devastador da contorna existente serán testemuñas as próximas xeracións.

A partitocracia do Reino de España

España, do mesmo xeito que todos os estados europeos, está gobernada por un partido único, que se divide en faccións. Cada facción denomínase partido, para aparentar pluralidade política e con iso disfrazar a existencia do partido único. Todo iso articúlase mediante o consenso político, que une a todas as oligarquías das faccións. E iso comporta que as diferentes oligarquías sepárense do consenso social. As faccións van os seu, e o pobo non lles importa. Dese desprezo xorden movementos sociais como os Chalecos amarelos en Francia.