Artigos de Francisco Rodríguez

A crise do nacionalismo

A crise que está a vivir o nacionalismo galego, tendo concomitancias coas que sufriu noutros momentos da súa historia no século XX, presenta algunhas diferenzas cualitativas.

Multiculturalismo e colonización

Neste mundo tan moderno, global e cosmopolita, a colonización cultural e lingüística está á orde do día. Naturalmente presupón unha indisimulada opresión e discriminación económica.

Búnker catedral

Corrían os anos corenta, plena euforia da España nacional-católica. O afán por demostrar a íntima simbiose de relixión e política na súa historia, a tradicional alianza de altar e poder, non tiña descanso.

As voces comprometidas

Resulta sorprendente comprobar como se pode ilusionar un sector da poboación con propostas estereotipadas, inxenuas e contraditorias, se o envoltorio e as formas aparecen como novas e inmaculadas. Tan abraiante como constatar a fe nunha mudanza colectiva a base de subliñar o individualismo, o ego e a suposta capacidade das novas tecnoloxías -as redes sociais- para superar e suplantar as organizacións colectivas actuantes na sociedade de forma constante e con obxectivos definidos, chámense partidos ou sindicatos.

Códice Calixtino: oh!!

A existencia do Códice Calixtino, como todo o patrimonio histórico-cultural, material ou inmaterial, de Galiza, foi descoñecido, ignorado ou menosprezado pola inmensa maioría dos galegos e galegas. Así adoita pasar en toda colonia que o é sen recoñecelo.

Retrinco cultural

Con certa estupefacción, malia ser previsíbel, comprobei como, nos últimos anos, algunhas asociacións de veciños de Ferrol organizaban Ferias de Abril, con impostura imitativa, á maneira sevillana.

Perante a apoteose agresiva: rebeldía ou distorsión paralizante?

Na Galiza están confluíndo, arestora, os efectos dunha crise económica capitalista cos derivados de decisións, agresións, políticas, marcadamente discriminatorias e negativas para a nosa economía e a nosa sociedade.

O brazo incorrupto de España

Vén de resucitar unha imaxe que tiña sepultada no meu cerebro. Lembrei a foto do brazo incorrupto de Santa Teresa en percorrido, durante a España franquista, polo territorio do Imperio. Esta evocación visual, que me remite a algún xornal de entón, resultoume irónica e ao mesmo tempo unha miga repulsiva. Lévame, inevitabelmente, a imaxinar o membro como parte dun corpo esnaquizado, o da santa, para admiración de devotos e redención dos pecadores que o ollaren. Teño entendido que agora está fóra de circulación por non ser eficaz nesta modernidade democrática do capitalismo ultra XXI. Segundo parece, hai fetiches máis eficaces que o de recorrer a unha idolatría relixiosa macabra como é pasear articulacións inmorredoiras de santos, cal reliquias obxecto de culto, de admiración.