Cada moucho no seu souto

Cada día que pasa a política española, no referio a Cataluña, é un claro exemplo do que podemos chamar un esperpento valleinclanesco. E digo isto pois, nesta nosa democracia de claro escuros, que uns deputados electos teñan que ir a tomar posesión do seu escano pouco menos que coas esposas postas, é un indicativo de que algo funciona mal. Polo que neste Estado o que debera solucionarse no ámeto da política, anda a buscar arranxo no eido dos tribunais e iso non augura nada bo.

Tempo de promesas

Estamos en tempo de promesas e todos os aspirantes a entrar nos diversos concellos, falan e anuncian centos de obras e actividades de todo tipo que farán que a nosa vida sexa mellor.

Cando perder non é derrota

A analise dos resultados electoriais no mundo do nacionalismo galego, segundo os seus dirixentes, no precisa de autocrítica. Os resultados foron bos, e ainda que non hai representación, mellorouse a porcentaxe de votos, polo que, nas vindeiras eleccióms, chegaremos a ter algún deputado.

Falaron os galegos

O domingo pasado falaron as urnas cunha participación histórica. E agora chegou o momento de quitar conclusións para interpretar a súa mensaxe.

Xogando cos sentementos

Apelar ós sentimentos sempre deu un bo resultado no campo electoral. Os humanos actuamos moitas veces por impulsos, feito que, en certa medida, comtraponse co que se entende por pensar e tomar decisións con racionalidade. Ou sexa: valorando e sopesando pros e contras diante unha determinación importante como a de votar.

Outra oportunidade perdida

Ás veces dá a sensación de que o nacionalismo e o galeguismo, despois de tantos anos de democracia, aínda non chegaron a idade adulta e, por iso, perden o tempo en leas dialécticas, iso si, deixándolle o campo aberto as forzas estatais; forzas que actúan sen teren rivais de peso que compitan pola maioría dos escanos desta comunidade.

A mensaxe do 8M

Que as sociedades humanas son dinámicas e que evolucionan ideolóxicamente ninguén o pon en cuestión. Polo que, a teoría de que o fixismo ideolóxico é inmutabel e durará sempre, quedou totalmente en entredito. Con todo, hai certas cuestións consideradas básicas nunha comunidade humana que deberan ser permanentes e incuestionables. Cuestións que basicamente están recollidas no que se entende por dereitos humanos. Quedando todo o demais, sometido á evolución permanente segundo a maneira de pensar de cada tempo.

A desfeita do rural

Aínda que os problemas estean ben á vista, ó non estaren na mesa onde se decide a política, é como se non existiran.