"Hoy comamos y bebamos..."

“Hoy comamos y bebamos y cantemos y holguemos que mañana ayunaremos...” Juan de la Enzina poeta y músico. Fermoselle, León 1468-1529”

En clave de autonómicas

Admito que teño certa saudade polos resultados electorais en Galicia, pois resúltanme un chisco agridoces. Pero o mundo segue camiñando e chegou o momento de mirar para o futuro. Polo que, logo de escoitar a voz dos electores reflexada en votos, sen reproches nin o reclamo de facturas atrasadas, chegou o momento de falar para acadar un mañá que lle dea espranza ós galegos e a solución ós problemas endémicos desta terra. Chegou o momento de atisvar un futuro que non pase unicamente polo goberno dos de sempre. Sí, dos que repiten machaconamente que imos a mellor, cando estamos esmorecendo. Dos que din que hai ir tirando que é tanto como como aceptar mamsamente un conto que nunca remata.

Dous galegos senlleiros

Nestes últimos días, dous galegos ilustres e senlleiros, pasaron á seren historia. Dous homes con facetas distintas que levaron dentro de sí a alma desta terra. Dous seres humanos extraordinarios que, na súa traxectoria vital, deixan pegada. Deixan unha gran obra para que reflexionemos no medio dunha sociedade que camiña á unha velocidade de vértigo e, onde pouco hai permamente e si moito efímero e cambiante. Unha sociedade líquida na que, ás veces o termo modernidade confúndese con progreso e con humanización, cuestión cando menos discutible e enganosa.

O 20D Eleccións Xerais

Os atentados terroristas no corazón de Europa, non así os de Niger que estan sendo esquecidos totalmente, centraron toda ateción informativa nestes últimos días. Foron e son aínda hoxe, a principal nova que enche páxinas e monopoliza a información dos medios. E, o presidente Mariano, vendo as posibilidades de cambiar a súa faccina de persoa distante que escoitabamos mediante un plasma, aproveitou a opoirtunidade e abriu as portas da Moncloa para deixar entrar os chamados a ser líderes nos próximos anos. Incluso asinou co PSOE e con Ciudadanos un pacto anti yihadista, como se ate agora non estiveramos sufrindo e loitando contra do terrorismo incluíndo o Yihadista.

Líderes cos pes na terra

Cando un sector importante da xente que considera que Galicia debe ter unha representación parlamentaria no congreso dos deputados, dado que se aveciñan tempos de reformas constitucionais, e ate de agora, de non ser polos dous deputados do BNG, esta terra estivo ausente como comunidade diferenciada e con problemas específicos e concretos que nunca foron tidos en conta polos diferentes gobernos de Madrid; cando moitos galegos reclamamos xenerosidade para chgar a acordos, percíbese que polas leas personalistas e utópicas reivindicacións que viven fora do maxín do común dos mortais da Galaecia, que non é posible artellar unha lista conxunta para mudar o rumbo da política; polo que, con tal consecuencia, axiña aparece a frustración e o desencanto dos que cren nas potencialidades e que asían a solución dos graves problemas que temos país.

Propostas laborais?

Hai uns días un señor, creo mexicano, prefiro non lembrarme do nome, dicía que había que pasar a traballar menos días á semana, pero ademais falaba de que teríamos que xubilarnos ós setenta e cinco anos, pois había que repartir o curro. Proposta o meu modo de ver contraditoria. Neses mesmos días, unha autoridade da comunidade de Madrid deixaba caer para a reflexión a seguinte pregunta: os doentes crónicos debían estar a cargo da seguridade social sempre?

Mudar a faciana

Feijoo, o presidente da Xunta, decidiu mudar a imaxe do seu goberno. E fíxoo de súpeto, un domingo, cando menos se esperaba. Cesou a conselleira de sanidade, todo un éxito, e aumentou as consellerías, rachando coa promesa que fixera cando chegou á san Caetano. Pois daquela o obxectivo era aforrar custos e reducir cargos, cuestión que non se cumpliu en ningún momento.

Tempo de unidade

Falaron os cataláns e fixérono cunha participación moi alta. Os resultados indican dúas caras contrapostas. Primeiro: o independentismo gañou as eleccións sobradamente pero non superou o 50%. E segundo: a maioría dos cataláns ansían a que se lle recoñezan uns dereitos e blindaxes políticos e económicos que hoxe a Constitución non permite.