De liberalismos, etiquetas e fraudes

A fin de semana pasada tiven a oportunidade de asistir en Cádiz a un evento da Liberal Internacional adicado ao liberalismo en Latinoamérica e Iberia.

Por unha política exterior galega

Unha das eivas do noso país é a carencia dunha política de alianzas externas. Galicia non ten estado propio e tampouco quere telo pero iso non debe ser impedimento para que nos proxectemos cara a fóra como un ente territorial, cultural e político diferenciado. É máis: esta proxección é necesaria para o incremento do noso benestar e da nosa autoestima.

Marco legal e desenvolvemento económico

As diferencias de competitividade entre paises explicanse, entre outras cousas, polas diferencias de funcionamento dos respectivos marcos legais, que facilitan ou dificultan, segundo os casos, que se fomente ou se free a actividade económica.

Galeguismo=Esquerda: historia dunha anomalía

Se lermos a Justo Beramendi, catedrático recoñecido como a maior autoridade académica sobre a historia do galeguismo político, no seu texto publicado xunto con Xosé Manoel Núñez Seixas e titulado “O Nacionalismo Galego” di o seguinte con respecto ao movimento galeguista da segunda república e ao impacto que nel tivo o franquismo...

Por unha política galega de infraestruturas

Existe algo merecente de tal nome? Existe unha política de infraestruturas pensada para maximizar as nosas posibilidades competitivas?, pensouse algunha vez na eficiencia destas infraestruturas en función das necesidades da cidadanía e as empresas galegas?...

Galeguismo, españolismo e europeismo

Estes son os tres ismos que se usan en política en relación á identidade galega, española ou europea, hai algúns políticos en Galicia que nos autodefinimos como europeistas e somos lexión os que nos autodefinimos como galeguistas, a laxitude no uso e abuso do termo galeguismo é case infinita, se lles preguntasemos a Corina Porro, Abel Caballero, Núñez Feijóo, Javier Losada e a Carlos Negreira se son galeguistas non dubidarían en responder afirmativamente, Manuel Baltar diria que é máis orensanista pero que tamén é galeguista, tamén hai unha porcentaxe de galegos, segundo o CIS, o 28% que se consideran nacionalistas galegos, sen embargo ninguén se define como españolista ou como nacionalista español, nen o CIS, nen a maioria dos creadores de opinión consideran que exista unha ideoloxia política identitaria españolista ou nacionalista española, e eu preguntome, como é posible que non haxa un respaldo político a un estado-nación como España? Quen sostén a viabilidade dese estado-nación se ninguén cre nel, se non hai nacionalistas españois como nos queren facer crer?.

Construindo unha nova cultura

Cando o que se pretende é construir un novo proxecto político é imprescindible dotalo dunha cultura propia e diferenciada se se quere que este proxecto teña unha continuidade no tempo máis alá das persoas concretas que o dirixen en cada momento, ese constructo cultural de grupo cumpre duas funcións primordiais; por un lado diferenciar ao partido dos seus competidores ou adversarios políticos e por outro lado cohesionalo e fortalecelo a nivel interno.

É necesaria converxencia XXI?

Galicia precisa ter unha ferramenta de futuro propia, unha organización que deseñe un proxecto de País no que o progreso, a autoestima e a modernidade sexan compatibles cun exercicio de dignidade, orgullo, galeguidade e liberdades individuais e colectivas. Sin embargo cando aparece un novo partido político despois de máis de trinta anos de democracia parece natural preguntarse cal é a necesidade á que responde.