Artigos de Xabier Ron

Levantar acta dos xestos

Vou ter que levantar acta das sesións do Pleno, xa que os xornalistas semellan un tanto desorientados e, así, contribúen a debuxar unha imaxe que é a que lle interesa ao PP trasladar de nós.

Preferentes e outros produtos tóxicos

Non é doado falar dun tema que produce tanta dor. Como a que lle escoitei á señora que leu o manifesto o sábado 2 de febreiro de 2013 diante da bunquerizada casa presidencial de Monte Pío.

Cinco anos. Eis o tempo que se dan os verdugos

A kaiserina promulga de novo as súas sentencias: cinco anos ou máis de austeridade. Eis o tempo dado para rematar co asalto ao sector público. Eis o tempo para que o lucro do sector privado penetre en todos os eidos do Estado de “medioestar” que xa é “malestar”.

O barco chamado Democracia vai cara ás rochas

Non se trata de describir ningún episodio próximo da apocalipse. Non. Non hai tinguimento relixioso. Hai unha fonda preocupación laica polo funcionamento das estruturas que a Democracia tentou poñer en pé para beneficio do pobo, da cidadanía.

Medo lle teño! sobre o señor das troulas

Este señor non ten remedio. Sempre anda de troula e nin os seus correlixionarios saben se di a verdade ou se se asolaga na mentira. Agora dille ao pobo galego que o rigor dará paso ao crecemento. E eu xa lle teño pánico.

Os falsos datos da reforma educativa

46 minutos. Poden ser poucos. Ou moitos. Depende da subxectividade coa que nos enfrontemos ao acto en cuestión. 46 minutos. Ese é o tempo que dura a charla-exposición do ministro Wert sobre a reforma da educación non universitaria dada no think tank de dereitas da FAES.

A dignidade esmorecente

Non é doado facer escoitar as voces dos que non teñen voz. Por momentos case nen ousan berrar que traballan aquí, entre nós, ou máis ben que sobreviven, a expensas de manter a documentación en regra e vendo como as diferentes medidas lexislativas (a última a da atención sanitaria) só procuran afogalo...aínda máis.

A deficitaria patraña do déficit público

0. “No vacilaremos en tomar las medidas oportunas para lograrlo. Nuestro primer objetivo es el déficit, el segundo es el déficit y el tercero, el déficit”, así xustificaba o ministro de Facenda, Cristóbal Montoro, o maior recorte orzamentario da democracia no estado español, que se sitúa nos 27.300 millóns de euros. Sirva o mantra de Montoro para introducir as presentes liñas que falan da coartada para o recorte, o déficit e, unido a el, a débeda pública.
Xabier Ron Nado en Lyon (Francia), 16 de febreiro de 1970. Licenciado en Filoloxía Románica pola USC. Na actualidade docente de lingua francesa no CPI Pontecesures. Especialista na lírica dos trobadores románicos, sobre todo do cancioneiro galego-portugués, dos que versa a súa tese de doutoramente, en fase de elaboración. Activista político e social, milita no Partido Comunista de Galicia, sendo membro do Comité Central; é igualmente membro da executiva de Esquerda Unida, onde desenvolve a responsabilidade de Secretario de Movementos Sociais; coordinador comarcal de Esquerda Unida en Compostela. Vencellado ás reivindicacións do movemento migratorio de Galicia é membro do Foro Galego de Inmigración desde a súa creación. É deputado por AGE no Parlamento galego.