Un ogro tras a porta

A editorial de Le Monde de onte comezaba dando a crave: «A crise votou. Masivamente». En catro palabras, o principal rotativo galo explicaba dous dos factores que marcaron o primeiro combate dunhas presidenciais que se dirimirán o próximo 6 de maio.

Azulescurocasenegro

O presidente Rodríguez Zapatero chegaba onte á sede do PSOE na madrileña rúa Ferraz nun coche de color tan negra como a noite ía ser para os socialistas.

O ano que morreu Galicia

Algo debe ter un país para que unha dinastía coma a de Baltar semelle omnipotente.

Instruccións para un bo tertuliano

De pequeno quixen ser vaias cousas. Primeiro piloto. Logo, a miopía adiantou o segundo: xornalista. De terceiro pedinme padrino da Mafia. Sempre tiven problemas para escoller así que houbo un tempo en que quixen tirar polo camiño do medio: ser tertuliano. Non un calquera, un de verdade, un profesional deses aos que lle pagaban (e ben, segundo meu pai) por largar a tuti plen.

Máis que gorxas, tragadeiras

Descoñezo se Julian Assange usou ou non condón nas súas aventuras sexuais por Suecia. 

Idealistas

Lin hai pouco un perfil dun político que se presenta ás próximas eleccións catalanas. O artigo tachaba ao líder dunha formación de esquerdas de “idealista”.

Copperfield en Compostela

Tampouco podo dicir que teña moita experiencia, pero si suficiente. Dous anos de legal e outros catro de negro, varios deles cun delegado que me dixo “mellor si non apareces pola redacción non vaia ser” fan seis con algún que outro intermedio escribindo columnas desde a outra beira do Atlántico.

Matar o símbolo

Agora o teño claro. A culpa é dos sindicatos e dos seus liberados, que son uns vagos.