O Tribunal Supremo recoñece o dereito dun traballador de Galicia a unha man biónica tras perder a súa

O Tribunal Supremo recoñeceu o dereito dun traballador que sufriu a amputación da súa man dereita tras sufrir un accidente laboral a que se lle implante unha prótese mioeléctrica de última xeración —unha man biónica que permite exercer presión con todos os dedos— e non a meramente convencional que está prevista para os supostos de asistencia sanitaria ordinaria.

A Sala do Social do alto tribunal ditou unha sentenza na que se unifica doutrina ao entender que existen criterios discrepantes nos distintos Tribunais Superiores de Xustiza sobre o principio de reparación íntegra das secuelas derivadas do accidente de traballo.

Os maxistrados estudaron este asunto ao revisar o recurso interposto por D.L., traballador dunha empresa de madeiras que en 2012 perdeu a man dereita nun accidente laboral, contra a sentenza do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia que, á súa vez, revogaba a resolución dun xulgado de primeira instancia que condenou a unha mutua de accidentes de traballo a indemnizar ao prexudicado con 49.000 euros.

Dita empresa colaboradora da Seguridade Social tamén foi obrigada polo Xulgado do Social número 4 da Coruña á implantación e adaptación do encaixe protésico de última xeración, así como ao tratamento rehabilitador para o adestramento no uso de tal implante e ás súas futuras renovacións.

Trátase dunha man biónica que reclamou o propio traballador e que permite facer presión e agarre con todos os dedos da man biónica, e non só con tres, como sería a convencional, que unicamente posibilita facer presión e pinza.

DISTINTAS INTERPRETACIÓNS TRAS DERROGAR A NORMA DE 1967

A Sala explica na súa resolución que os criterios discrepantes derivan da derrogación en 2012, vía Real Decreto, da norma de 1967 pola que se regulan as prestacións de asistencia sanitaria e ordenación dos servizos médicos no Réxime Xeral da Seguridade Social e pola que se entende que a atención a prestar é a mesma que en caso de accidentes alleos ao mundo laboral.

O Tribunal Supremo entende que dita derrogación non suprime o principio básico de "reparación íntegra" das secuelas do accidente laboral porque así o require o Convenio número 17 da Organización Internacional do Traballo (OIT).

Os maxistrados lembran que o artigo primeiro deste documento di que a súa ratificación obriga ao Estado —España fíxoo en 1925— a garantir ás vítimas do accidente unha "indemnización cuxas condicións serán polo menos iguais" ás previstas no devandito convenio.

Así mesmo, afirma a sentenza que se trata dun principio implícito na responsabilidade empresarial en materia de accidentes laborais. Por iso, conclúe, e comparte co xulgado de primeira instancia, que "o principio de reparación íntegra do dano causado polo accidente de traballo é o que debe seguir presidindo a prestación da asistencia sanitaria".