Cumbias, pasodobres ou muiñeiras nos balcóns de Ourense para crear lazos veciñais e aledar o confinamento

Cada día, desde que se decretou o estado de alarma, os músicos ourensáns cumpren coa súa cita e fan soar os seus instrumentos desde os seus balcóns para romper coa rutina do confinamento. Pese a quen pese, lémbranlles aos seus veciños que a vida é bela mentres fan soar os acordes de cancións tradicionais galegas que, entoadas desde as xanelas, convertéronse en case un himno.

De maneira puntual, ás 20;00 horas, cando chegan desde o outro lado do río Miño os ecos das sirenas dos Bombeiros e Protección Civil -que anuncian o momento do día reservado para os aplausos a sanitarios e persoal esencial-, no barrio de Vistahermosa o mozo gaiteiro Leo Quintas bota man do seu instrumento e disponse a comezar a súa actuación.

"Tocar unha peza cando finalizan os aplausos converteuse en costume", explicou Leo Quintas. Cando termina, os seus veciños da praza pídenlle outra gritando a pleno pulmón, pero el limítase a unha canción por día, non porque se lle vaia a terminar o repertorio que "se fai falta repítese", senón porque "por desgraza, parece que o confinamento vai ir para longo".

O seu público máis fiel son as persoas maiores que se pasan todo o día encerradas nas súas vivendas e esperan con ilusión o momento de saír ás xanelas para que Leo Quintas, un "gaiteiro non profesional", como el mesmo se define, poña ritmo ao seu confinamento.

Leo Quintas comeza a tocar e enseguida se lle suman desde as xanelas lindeiras veciños que entoan ao unísono a letra da Rianxeira. O seu repertorio está composto por cancións tradicionais galegas entre as que se atopan algunha muiñeira, pero tamén hai espazo para xotas e pasodobres que arrincan bailes de parella nos balcóns.

Non se cansa de repetir que "comezou facéndoo por hobby" pero a día de hoxe é xa "unha forma de socialización cos veciños". "O que máis me emociona é conseguir entreter, aínda que só sexa durante tres minutos, ás persoas maiores, iso é o que verdadeiramente me fai sentir orgulloso", comentou Leo Quintas.

"Antes de todo isto había veciños aos que non coñecía ou cos que non falara na vida".

UN VÍNCULO DE UNIÓN

"Unha das cousas máis importantes que aprendemos desta crise sanitaria e económica é a darnos conta da quen temos ao noso ao redor", subliñou Leo Quintas, que leva 28 anos vivindo no mesmo barrio e recoñece que "antes de todo isto había veciños aos que non coñecía ou cos que non falara na vida".

Agora os seus veciños tamén o coñecen a el, ata o punto de que "mesmo se desculpan" cando faltan á súa actuación "por quedarse durmidos", aínda que non teñen de que preocuparse porque Leo Quintas está disposto a repetir a peza para eles.

BAILES AO RITMO DE ACORDEÓN

Un par de rúas máis arriba, Samuel González Merino faille a competencia tocando o acordeón. Este mozo estudante de segundo de Bacharelato xa ten a súa pequena lexión de fans que lle aplauden desde os balcóns dun modo tan convincente que conseguen que lles toque varias pezas ao día.

Samuel González non falta á cita das 20;00 horas e, ademais, os fins de semana ameniza a sesión vermú dos seus veciños do barrio. Tócalles pasodobres e cumbias porque sabe que "con estas pezas os veciños anímanse a bailar", pero o seu repertorio tamén inclúe cancións máis emotivas como a música da cantante británica Adéle.

Hai once anos que comezou a tocar o seu primeiro acordeón de teclas e a día de hoxe fórmase no Conservatorio Profesional de Música de Ourense para tocar un acordeón de botóns. Samuel González recoñece que "ten ganas de que todo isto termine para poder volver a clases", posto que no caso de que a situación se alongue no tempo "seguramente teñamos que repetir o curso".

Polo momento, aproveita as súas horas na casa para practicar co seu acordeón e sabe que pode facelo sen preocupacións. "O feito de tocar o acordeón nun edificio a día de hoxe non molesta aos veciños, senón que lles gusta".

DÚO DE IRMÁNS

Gladys e Carlos Hermida, son dous irmáns de 16 e 12 anos que están a aproveitar a corentena para tocar a dúo. A música que sae da súa xanela cóase polas dos seus veciños en momentos inesperados e anima as horas mortas no interior dos fogares ourensáns.

Ambos tocan "cando lles apetece", sen establecer unha hora fixa na súa rutina. Ela toca o clarinete e o piano e el fai o propio co saxo. Os dous aprenden no Conservatorio Profesional de Música de Ourense e, a maiores, pertencen a bandas de música. Máis aló das cancións que lles pon os seus profesores en clases, estes días están a aproveitar para "tocar algunhas máis coñecidas como poden ser 'Happy' de Pharrell Williams ou a banda sonora de Piratas do Caribe", explicou Gladys Hermida.

A música é medicina para a alma e, nestes tempos que corren, a familia Hermida emprégaa como unha vía de escape para "pasar as horas, distraerse e entreterse" no interior do seu fogar.

LAZOS DE VECIÑANZA

Os veciños da zona do casco antigo de Ourense tamén saben que teñen unha cita ineludible con Marina Sánchez que emprega o instrumento da súa voz para realizar "un labor social" en tempos de confinamento. "Todos os paxariños cantan, fágano mellor ou peor, e nestes momentos eu son un pouco ese paxariño que xunta os cantares de todos".

Inspirada polo exemplo italiano, o primeiro día que se decretou o estado de alarma Marina Sánchez puxo o seu karaoke na xanela e comezou a cantar a canción de 'Resistiré', que a estas alturas se converteu xa no himno do confinamento. De novo, os seus veciños empezaron a aplaudirlle e desde entón "non fallou nunca" á súa cita, aínda que chova ou faga frío.

Pronto se creou "un lazo de veciñanza", como ela mesma o define, que logrou que os veciños da súa rúa se atopen máis unidos que nunca. "Non todos pensamos igual e nunca sabes ata que punto a música pode molestar a alguén pero nestes momentos é xusto o contrario e así mo fan saber", comentou Marina Sánchez.

Pasan uns minutos das 20:00 horas, cando Marina Sánchez colle o seu micrófono e pregunta ao máis puro estilo dos 'Payasos de la tele': " Como están vostedes?" Pronto chegan respostas desde todas as xanelas e balcóns próximos: "Todos ben e moito mellor grazas a ti". 
"Esa resposta faime pensar que eles recibiron o meu xesto na mesma dimensión na que eu llelo quixen entregar. Fágoo por amor ao que está a pasar e quero que dalgunha forma o universo sinta ese amor", comentou.

O seu repertorio modifícase e adapta en función do día e das situación. Marina Sánchez tan ben se anima a cantar 'Bésame mucho' en versión rumba mentres os seus veciños bailan, como 'O sancristán de Coimbra', 'Lloviendo está' de Rocío Dúrcal ou 'Fernando' de Abba.

Máis aló da cita diaria, montou unha canle en Youtube chamada 'Marina Sánchez. Homenaxe aos nosos sanitarios' que converteu "na seguinte xanela social para chegar aos confinados aos que non pode chegar desde a xanela da súa casa".