O Ministerio de Sanidade recomenda non esperar ao comezo de síntomas en anciáns de residencias para aplicar medidas

O Ministerio de Sanidade actualizou o documento científico-técnico sobre o Covid-19, a enfermidade que provoca o novo coronavirus, onde recoñece que estratexias baseadas na presenza de síntomas nos anciáns de residencias pode ser ineficaz, levando a un atraso do diagnóstico e da aplicación das medidas de prevención.

A idade avanzada e as comorbilidades que presentan os residentes son factores de risco de gravidade e, segundo destaca o departamento que dirixe Salvador Illa no informe, a contorna pechada con estreito contacto con outros residentes e o persoal que os atende que favorece a transmisión, fixo que os efectos da emerxencia sanitaria Covid-19 estean a ser "particularmente graves" neste colectivo.

De feito, nos brotes detectados en residencias de maiores as taxas de ataque secundario son moi elevadas entre os residentes, os seus visitantes, xeralmente de idade avanzada, e os traballadores. Ademais, Sanidade sinala que outros factores que contribúen á extrema vulnerabilidade destes centros son os menores recursos diagnósticos cos que contan, a alta carga de traballo, ou a falta de preparación do persoal en canto a medidas de prevención e control da infección.

Do mesmo xeito, cíngueo á mobilidade dos traballadores dunha residencia a outra e o número de baixas nos traballadores por enfermidade que está a ocasionar esta pandemia, que implica unha maior carga de traballo aos presentes co consecuente risco.

Neste sentido, no traballo infórmase de que se observou que en varias residencias de maiores é que unha alta porcentaxe de residentes están asintomáticos tendo cargas virales altas e virus viable en cultivos, efecto que se observou ata 6 días antes do desenvolvemento dos síntomas.

"A transmisión a partir de asintomáticos ou presintomáticos, constatada nesta infección, podería ser aínda maior nestas contornas, xa que a detección de síntomas nos maiores é especialmente complexa por varios motivos: a resposta inmune alterada asociada ao envellecemento, a alta prevalencia de comorbilidade, a deterioración cognitiva e a frecuencia de tose crónica. Por tanto, as estratexias baseadas na presenza de síntomas nos anciáns pode ser ineficaz, levando a un atraso do diagnóstico e da aplicación das medidas de prevención", salienta Sanidade no texto.

Ademais, avisa de que a vixilancia dos centros socio-sanitarios pode ter algunha complicación metodolóxica, dado que o termo "fogares de coidado" (tradución do inglés "care homes") fai referencia a todos os centros residenciais non agudos que albergan a persoas con algún tipo de necesidade de coidado a longo prazo.

"Estas consideracións poden dificultar a comparabilidad dos datos. Unha alta proporción destes centros, en Europa e en todo o mundo, informou de importantes brotes de Covid-19, con altas taxas de morbi-mortalidade nos residentes e de baixas laborais do persoal afectado", informa Sanidade no documento.

Nalgúns países da UE, a proporción de falecementos de casos Covid-19 en centros socio-sanitarios, residencias de anciáns na súa maioría, foi superior o 50 por cento. Neste sentido, o estudo mostra que a falta de sistemas de vixilancia establecidos en moitos países nestes centros xunto coa variabilidade nas estratexias e capacidades de facer probas que teñen os diferentes países fai que a carga e a mortalidade nestes centros poidan subestimarse.

Finalmente, o departamento que dirixe Salvador Illa explica que algúns países, só rexistran o lugar da morte, mentres que outros tamén informan as mortes hospitalarias asociadas á estancia previa en residencias de maiores. Tamén pode haber diferenzas na estratexia utilizada para medir as mortes en relación con COVID-19: mortes de casos confirmados (antes ou despois da súa morte), mortes de casos sospeitosos (segundo os síntomas) ou mortes en exceso.

TRANSMISIÓN AOS ANIMAIS

As persoas poden transmitir o novo coronavirus aos gatos, pero, segundo o observado ata agora, estes animais non o poden transmitir aos humanos, tal e como se desprende do último informe científico-técnico do COVID-19 publicado polo Ministerio de Sanidade.

O modo no que puido transmitirse o virus da fonte animal aos primeiros casos humanos é aínda descoñecido, aínda que todo apunta ao contacto directo cos animais infectados ou os seus secreciones. Ademais, a hipótese máis aceptada actualmente sobre a orixe ancestral do novo coronavirus é a de que un virus de morcego puidese evolucionar cara ao novo coronavirus a través de hospedadores intermediarios.

Neste sentido, en estudos realizados en modelos animais con outros coronavirus observouse tropismo polas células de diferentes órganos e sistemas producindo principalmente cadros respiratorios e gastrointestinales, o que podería indicar que a transmisión do animal a humanos puidese ser a través de secreciones respiratorias e/ou material procedente do aparello dixestivo.

Agora ben, respecto da afectación de animais de compañía, no traballo realizado por departamento que dirixe Salvador Illa infórmase de que se detectou RNA viral en dous cans en Hong-Kong e un gato en Bélxica, con síntomas respiratorios e dixestivos, que vivían cunha persoa enferma de COVID-19.

PROGRAMA  PARA CIRURXÍAS DURANTE A PANDEMIA

O Ministerio de Sanidade publicou un documento técnico de 'Recomendacións para a programación de cirurxía en condicións de seguridade durante o período de transición da pandemia COVID-19', cuxo obxectivo é servir de guía aos hospitais para que elaboren os seus protocolos locais de face a reintroducir a actividade cirúrxica programada nos hospitais.

A reintroducción da actividade cirúrxica programada debe facerse de forma graduada e segura pero a súa progresiva continuación é esencial dado que "o atraso dunha cirurxía pode condicionar o prognóstico dalgunhas enfermidades" e "comunicouse un aumento da morbimortalidad perioperatoria dos pacientes cirúrxicos con infección por COVID-19", sinala devandito documento.

O texto indica que é importante avaliar de forma continua as condicións epidemiolóxicas da poboación onde se atopa o centro hospitalario e, por tanto, o risco de infección de pacientes e profesionais. Tamén establece que é necesario crear circuítos NON-COVID-19 para a realización das intervencións cirúrxicas.

O mesmo documento técnico establece as recomendacións para o deseño do circuíto de atención cirúrxica programada entre as que destaca a redución das consultas presenciais e a restrición do número de visitantes. Inclúese así mesmo como realizar o despistaje de infección activa de pacientes previo ao procedemento cirúrxico programado así como a forma de priorizar as cirurxías.