1987... Así foi a primeira gran revolta en Alcoa
Os traballadores conmemorarán este mércores o ocorrido hai 33 anos co afundimento do Casón e o traslado da súa carga perigosa á planta de Cervo.
Por Europa Press / Redacción | Santiago de Compostela | 15/12/2020 | Actualizada ás 13:41
A principios de decembro de 1987, hai agora 33 anos, o afundimento do buque Casón fronte á Costa da Morte tivo unha consecuencia inesperada na fábrica de aluminio de Alcoa na Mariña de Lugo, e é que o traslado dos bidóns con sustancias químicas ao peirao de San Cibrao, en Cervo, provocou a parada das cubas de electrolisis por parte da empresa, por entón de carácter público.
Cunha "gran alarma social" en todo o país e enfrontamentos en forma de barricadas e cortes de tráfico na comarca luguesa lémbrao Xosé Paleo, quen por entón acababa de entrar a traballar na planta.
"Tiña 20 e pico anos. Foi un sábado ou un domingo cando os camións cos bidóns chegaron aquí; eu o luns ía no autobús desde Burela e recordo que nos baixaron a medio camiño porque había barricadas e alí quedámonos queimando palés", rememora, en declaracións a Europa Press.
O Casón afundiuse fronte a Cee e "non se sabía o que traía", pero estaba cargado de bidóns que en contacto coa auga "estalaban", conta Paleo.
Nese momento, "evacuáronse todas as vilas" próximas e o Goberno central decidiu "traer os bidóns a terra", nun primeiro intento a un campamento militar en Parga. "Pero non chegaron alí, porque pola alarma que xeraron as televisións e o descoñecemento, a xente saíu a desviar os camións", explica. A campaña de Greenpeace sobre residuos radioactivos na fosa atlántica "estaba recente" e iso provocou máis temor.
Por entón, Alcoa "era Inespal e era pública", e o director "chamou ao comité de empresa e dixo que non ía pór en risco aos traballadores", polo que "se cortou a fábrica, pero desde dentro", indica este traballador, que contrapón a situación co que ocorre agora, cunha folga en contra do peche que mantén a factoría bloqueada "desde fóra". "Veu un barco e estivo varios días, ata que se fixo o transvasamento dos bidóns. Os traballadores e o comité estivemos en asemblea permanente", apunta.
HOUBO MÁIS DE 100 DESPEDIMENTOS
A continuación, segundo os seus recordos, a dirección "dixo ao comité que había que empezar a traballar, pero que non ía pagar os días que non se traballou". "Entón o comité dixo que non entrabamos e houbo 100 e pico despedimentos, que foron declarados nulos", destaca.
Os despedimentos que si se declararon procedentes, para sorpresa de Paleo aínda a día de hoxe, foron os do comité de empresa, 23 traballadores "aos que botou unha empresa pública cun Goberno do PSOE". Os demais foron reincorporados e a compañía optou por un expediente de regulación de emprego temporal (ERTE) para o período de seis meses que durou a continuación das cubas.
CONCENTRACIÓN
Este mércores 16, os traballadores da fábrica de aluminio de Alcoa en San Cibrao farán unha concentración conmemorativa daquela parada das cubas tras o afundimento do Casón.
Trinta e tres anos despois, precisamente a parada das cubas de electrolisis é o que tenta evitar o persoal, pendente dun despedimento colectivo para 524 empregados que aseguran que, de executarse, sería un golpe letal para a economía da comarca da Mariña.
Á espera do que decida o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) sobre eses despedimentos (xa se pronunciou impedindo que, por agora, a empresa pare as cubas), o comité convocou unha concentración ás 21,00 horas do mércores na Praza da Casa dá Cultura de San Cibrao.
