Denegado ao persoal de Xustiza o cobro do IPC galego

A sección primeira da Sala do Contencioso-Administrativo do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) denegou ao persoal de Xustiza o cobro do IPC galego. Segundo recolle a sentenza, contra a que cabe recurso, unha funcionaria de Xustiza recorreu unha resolución pola que a Dirección Xeral de Xustiza desestimou a súa reclamación para que lle fose recoñecido o seu dereito a percibir o IPC galego cos atrasos correspondentes.

Posteriormente, o Xulgado do Contencioso-Administrativo 1 de Vigo estimou o recurso e recoñeceu que esta traballadora debía percibir a contía correspondente ao IPC galego e as cantidades relativas aos cinco anos anteriores nese sentido.

Contra esa sentenza, a Xunta interpuxo un recurso que foi estimado polo tribunal, que lembrou que o IPC galego representa "un incremento previsto respecto das retribucións vixentes no ano 1991", cando se habilitou debido á desviación apreciada entre o índice de prezos ao consumo previsto e o rexistrado. Con todo, sinalou que, na actualidade, "ese poder adquisitivo aparece consolidado", polo que explicou que non se actualiza en función do IPC galego cada unha das anualidades.

Ademais, o TSXG resaltou que as retribucións do persoal ao servizo da Administración de Xustiza "foron incrementadas conforme aos límites establecidos na normativa básica de cada ano desde que o traspaso á Comunidade Autónoma de Galicia tivo lugar". Deste xeito, concluíu que a aplicación do IPC galego levaría superar "o límite máximo de incremento para o ano 2019 que determina a normativa básica estatal".

Tamén remarcou que "non existe acordo algún" da Xunta de Galicia no que se estableza a aplicación do IPC galego a traballadores de Xustiza e que as dotacións correspondentes a gastos de persoal dos orzamentos "non implican o recoñecemento do dereito ao percibo dunha contía concreta polo persoal".

Así mesmo, os xuíces sinalaron que o IPC galego "nunca foi abonado ao persoal da Administración de Xustiza en Galicia". Así, consideraron que "a aplicación dunha dispoñibilidade orzamentaria só procede se vén satisfacer un efectivo dereito á súa percepción", o que afirmaron que "non sucede no suposto axuizado".