Ratificados polo TSXG os 11 anos de prisión para un home por abusar sexualmente da súa cuñada menor de 16 anos
O acusado, maior de idade e sen antecedentes penais, no verán de 2016, cando vivía na súa casa coa súa esposa e o seu fillo, a súa cuñada, menor de idade, comezou a acudir regularmente á casa que a súa irmá compartía co acusado para coidar do fillo que tiñan en común.
Por E.P. | PONTEVEDRA | 31/03/2022 | Actualizada ás 16:55
A Sala do Civil e Penal do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) ratificou a sentenza da Audiencia Provincial de Pontevedra que condena a 11 anos de cárcere a un individuo por un delito continuado de abusos sexuais á súa cuñada menor de 16 anos.
Así o recolle o fallo do TSXG, recollido por Europa Press, que ratifica a sentenza ditada con data 3 de maio de 2021 pola Sección Segunda da Audiencia Provincial de Pontevedra, que considera probado que o acusado, maior de idade e sen antecedentes penais, no verán de 2016, cando vivía na súa casa coa súa esposa e o seu fillo, a súa cuñada, menor de idade, comezou a acudir regularmente á casa que a súa irmá compartía co acusado para coidar do fillo que tiñan en común.
En data non determinada, relátase no fallo, comprendida no mes de xullo de 2016, "estando a soas coa menor e para satisfacer os seus instintos sexuais", o acusado "meteuse na cama" coa moza, que contaba con 14 anos, "e efectuoulle tocamentos por baixo do pixama nas súas partes íntimas".
"Días máis tarde, con idéntico ánimo", abunda, cando a menor estaba tombada no sofá da vivenda, "o acusado colocouse xunto a ela, meténdolle a man por baixo da súa roupa interior para tocarlle os seus xenitais". "A continuación, e pese ao rexeitamento que a menor manifestaba, desposuíuna da súa roupa e penetrouna sen protección algunha.
A partir dese momento e ata aproximadamente o mes de marzo de 2017, foron frecuentes os bicos, tocamentos e as relacións sexuais completas, aproveitando sempre a circunstancia de que a menor confiaba no acusado como marido da súa irmá así como o feito de estar a soas con ela na súa vivenda", indícase no relato de feitos probado.
INGRESOS POR INTENTOS DE AUTÓLISE
Consecuencia destes feitos, a menor sufriu tres ingresos hospitalarios motivados por intentos de autólise e crises de ansiedade, puntualízase no relato de feitos. "O primeiro deles entre o 24 de maio e o 5 de xuño de 2017 por presentar ideación autolítica persistente tras realizar tentativa por precipitación, emitíndose xuízo clínico ao alta de episodio depresivo en adolescente con risco autolítico e factores contextuales no medio socio-familiar e escolar", concrétase.
O segundo ingreso tivo lugar entre o 22 de xuño e o 5 de xullo de 2017 por presentar "crise de ansiedade reactiva con xesto autolesivo de finalidade ansiolítica". "Cursou alta co diagnóstico de trastorno adaptativo de tipo depresivo", abunda.
E o terceiro e último ingreso produciuse o día 10 de outubro de 2017 no que se lle diagnostica "trastorno con predominio de trazos de personalidade desadaptativos e a súa tradución comportamental en condutas de risco e verbalizaciones autolesivas/suicidas enmarcadas nunha patoloxía do vínculo".
Da unidade psiquiátrica do complexo hospitalario de Vigo, a menor foi trasladada á Unidade de Hospitalización de siquiatría Infanto-Xuvenil do Complexo Hospitalario Universitario de Santiago de Compostela, onde foi en 2017. Estableceuse, recolle o fallo, "o diagnóstico ao alta de trastorno adaptativo con alteración mixta das emocións".
"Estas lesións psíquicas con sintomatología ansioso-depresiva requiriron asistencia médica especializada e tratamento médico, necesitando o trascurso de 214 días de curación (dos cales 60 días foron de carácter impeditivo e 154 non impeditivos)", indica o tribunal, que puntualiza que "presenta como secuela, un trastorno de adaptación con alteración das emocións".
DELITO CONTINUADO
Os maxistrados do TSXG relatores da sentenza, ante o recurso presentado polo procesado, alegan que o relato da vítima non é que "se corrobore con opinións de peritos, senón que unha e outra proba conducen conxuntamente a concluír ao tribunal a concorrencia de abusos sexuais por parte do acusado".
Ademais, neste caso, o tribunal, a tenor do exposto, sostén que "existen probas de cargo suficientes, lícitamente obtidas e valoradas racionalmente como para entender destruída a presunción de inocencia".
Por todo iso, desestima o recurso de apelación interposto pola representación procesual do acusado contra a sentenza ditada pola Audiencia Provincial de Pontevedra o pasado 3 de maio de 2021, con imposición das costas procesuais ao apelante. Contra a mesma pódese interpor recurso de casación ante a Sala Segunda do Tribunal Supremo.
A sentenza da Audiencia Provincial de Pontevedra, ratificada polo TSXG, condena ao procesado en concepto de autor dun delito continuado de abusos sexuais, á pena de 11 anos de prisión con inhabilitación especial para o exercicio do dereito de sufraxio pasivo durante o tempo que dure a condena, a prohibición de aproximarse á vítima, ao seu domicilio ou a calquera lugar frecuentado por ela, dentro dun radio de 500 metros por tempo de 12 anos, e a medida de liberdade vixiada durante cinco anos, que se executará con posterioridade á pena privativa de liberdade.
En concepto de responsabilidade civil, o acusado deberá abonar á vítima a cantidade de 10.000 euros polos danos morais. Así mesmo deberá abonar o pago das costas procesuais.
