Angrois-Os maquinistas sinalan que os superiores declararon que o trazado da curva estaba "amparado normativamente"
"Convivimos con iso, non quedaba outra", di un xefe de maquinistas.
Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 27/10/2022 | Actualizada ás 19:49
O risco do que avisou en decembro de 2011 un xefe de maquinistas que impartía formación na liña de Ourense a Santiago na que se produciu o accidente polo que morreron 80 persoas o 24 de xullo de 2013 centrou este xoves a sexta xornada do xuízo.
Segundo o responsable desta advertencia, a súa petición de sinalización para lembrar aos maquinistas que debían iniciar o freado para pasar de 200 a 80 quilómetros por hora "si chegou" aos seus superiores e "estábase tratando", pero a resposta foi que o tramo, tal e como se configurou, estaba "amparado normativamente". Iso, na súa opinión, pechoulle " todas as portas".
Por iso, asegurou: "Convivimos con iso, non quedaba outra". Desde o seu punto de vista, o que lle ocorreu ao maquinista Francisco Garzón, acusado por 80 supostos delitos de homicidio por imprudencia profesional grave, poderíalle suceder a "calquera" outro, por ser "un tema de factor humano puro".
Iglesias Mazaira enviou en decembro de 2011 ao seu superior --o xefe de Produción e Medios da Xerencia de Mercado Norte de Renfe-- un informe e este xoves apuntou de forma directa ao responsable da xerencia de seguridade na circulación de Renfe, Ángel Lluch, quen, segundo sinalou, foi quen lle dixo que o traxecto estaba "amparado normativamente".
Lluch, que xa negou ante o xuíz instrutor que lle chegara ese aviso, comparecerá como testemuña ante a xuíza Elena Fernández Currás o próximo 16 de novembro. Ademais, a titular do xulgado do penal número 2 de Santiago, a petición das partes, citou a unha nova persoa, o técnico de Adif Juan Antonio Sánchez Currais, para o próximo día 11.
"QUIZAIS OS RISCOS NON SE ESTUDARON BEN"
No seu aviso, José Ramón Iglesias Mazaira, pouco despois da inauguración da liña, relataba como a liña Ourense-Santiago conforma "unha transición descendente por infraestrutura da velocidade máxima, que pasa de 300 quilómetros por hora a 80 quilómetros por hora dunha forma brusca, sen un aviso previo por sinalización da vía e sen o amparo do ERTMS".
Subliñaba entón algo que lembrou este xoves ante a xuíza, e é que nesa transición de velocidade ocorre "nunha zona de máxima atención e de risco pola citada transición de sistemas e pola sinalización lateral que hai que respectar".
Este xoves, a preguntas das partes, considerou que se el puido ver ese risco os responsables de pór en servizo a liña tamén o debían ver. Ademais, lamentou que o sistema ferroviario español, en xeral, incrementou nas últimas décadas a velocidade con que circulan os trens pero non a sinalización.
A tese de Adif dunha modificación normativa necesaria para instalar os sinais que se implantaron tras o sinistro foi rexeitada por este xefe de maquinistas, do mesmo xeito que polo avogado que defende a Garzón, ao subliñar que había curvas e cambios de velocidade semellantes ou inferiores ao de Angrois que si estaban sinalizados. Pola súa banda, Iglesias Mazaira apuntou aos responsables de velar pola seguridade na vía e concluíu que "quizá os riscos non se estudaron ben".
