Condenan a dous anos de prisión a tres acusados por estafar 50.000 euros a unha parella da Coruña

A sección segunda da Audiencia Provincial da Coruña condenou a tres persoas a penas de entre dous anos e dous anos e seis meses por un delito de estafa continuada co que lograrían extraer de forma ilícita máis de 50.000 euros a unha parella da Coruña que atravesaba unha "delicada situación económica".

Segundo recolle a sentenza, os feitos remóntanse a marzo de 2013, cando a parella se puxo en contacto cun dos acusados, grazas a unha cuñada. Este primeiro acusado, "guiado co ánimo de obter un ilícito beneficio patrimonial", decidiu presentarse ante eles como asesor financeiro, propóndolles realizar unha serie de operacións de crédito para "liquidar a súa situación".

Así, indicoulles que podían pór á súa disposición a cantidade de 6.000 euros, para o que terían que asinar tres contratos de préstamo con distintas entidades financeiras e que, co diñeiro obtido, el mesmo encargaríase de xestionalo, destinándoo supostamente á compra dun inmoble embargado, que posteriormente vendería a maior prezo.

A parella, "confiada no relato e empuxada pola súa perentoria situación económica", asinou tres préstamos diferentes con tres entidades financeiras diferentes por importe de 19.570 euros, 23.195,88 euros e 18.000 euros.

O primeiro dos préstamos estaba supostamente destinado á adquisición dun vehículo que se atoparía nas instalacións da empresa Aplicacións Construtivas Bergidum 2010, da que era administradora outra das acusadas.

O escrito recolle que, como a empresa carecía dunha liña de financiamento, o primeiro dos acusados acudiu aos servizos doutro dos investigados, que era titular dun establecemento destinado á compravenda de vehículos e que dispuña dun convenio de colaboración unha entidade financeira para financiar a adquisición de vehículos polos seus compradores finais.

Desta forma, o titular deste establecemento, actuando como intermediario e descoñecendo que o primeiro acusado non tiña o vehículo que presuntamente pretendía vender a un terceiro, remitiu a documentación que se lle facilitou, aprobándose a concesión do préstamo e procendiéndose a ingresar o seu importe (19.000 euros) nunha conta cuxa titularidade era do dono do establecemento destinado á compravenda de vehículos.

Acto seguido, esta persoa transferiu a cantidade a outra conta bancaria pertencente á empresa Aplicacións Construtivas Bergidum 2010, conta da que, o seu titular, unha segunda acusada, transferiu a cantidade de 16.900 euros a unha conta pertencente á entidade BRONLAIF, S.L.U., da que era socio e administrador único era o pai do primeiro acusado.

Desta mesma forma actuouse co segundo dos préstamos solicitados polas vítimas. Aínda que a diferenza do primeiro préstamo, o intermediario foi un establecemento diferente destinado á compravenda de vehículos. O último do tres préstamos concedidos á parella coruñesa, de 6.000 euros, foi destinado a liquidar as débedas que ambos contraeran.

Tal e como recolleron os xuíces na sentenza, nos días seguintes, o primeiro acusado púxose en contacto coa parella para, tratando de manter a súa confianza na operación, indicarlles que os primeiros días de cada mes ingresaría na súa conta o importe total das cotas do tres préstamos.

Así, o día 4 de abril de 2013, o primeiro acusado ingresou na conta da parella a cantidade de 660 euros, que se correspondía co importe das cotas dos préstamos que tiñan. Posteriormente, o día 3 de maio de 2013, efectuouse un segundo abono na mesma conta.

Xa no mes de xuño de 2013, ao deixar o primeiro acusado de cumprir o seu compromiso de ingreso das cotas do tres préstamos, por importe total de 992,95 euros, a parella púxose en contacto con el, indicándolles leste que, tras alegar uns supostos problemas para realizar a transferencia, debían acudir o día 12 de xuño de 2013 a unha cita nunha estrada onde unha persoa lles fixo entrega de 1.000 euros en man.

Finalmente, o 2 de xullo de 2013, o primeiro acusado realizou un último ingreso na conta cuxa titularidade era da parella, por importe de 950 euros, deixando a partir dese momento de cumprir o seu compromiso de facer fronte ao pago das cotas de amortización dos préstamos.

Segundo recolle a sentenza, a parella non conseguiu contactar novamente co primeiro acusado. Ademais, as entidades bancarias non chegaron a recuperar o importe dos respectivos préstamos, cuxo cantidade total ascendía á suma de 60.765,88 euros.

PENAS DE PRISIÓN

Por iso, a Audiencia Provincial da Coruña condenou a dúas dos acusados, o primeiro deles e ao seu pai, a dous anos e seis meses de prisión por ser considerados autores penalmente responsables dun delito de estafa continuado e agravado coa concorrencia da circunstancia atenuante de dilacións indebidas así como a unha multa de 8 meses, con cota diaria de 6 euros, a imposición dunha quinta parte das costas procesuais a cada un deles e unha indemnización conxunta de 18.000 euros a unha entidade bancaria.

Así mesmo, unha terceira persoa foi condenada como autora penalmente responsable dun delito de estafa coa concorrencia da circunstancia atenuante de dilacións indebidas a dous anos de prisión e a imposición dunha quinta parte das costas procesuais.

Este tres acusados tamén deberán indemnizar de forma conxunta a outros bancos coa cantidade de 19.570 euros e 23.195,88 euros, respectivamente.

Ademais, outros dous acusados foron absoltos dos delitos que se lle imputaban pero ambos deberán pagar unha quinta parte das costas procesuais. Contra a sentenza poderase interpor recurso de casación ante o Tribunal Supremo.

Audiencia Provincial da Coruña.