Lídia Senra visita en León a unha condenada por pertencer a Resistencia Galega e denuncia a dispersión penal
Pide, apelando ao Parlamento Europeo, "abolir" a dispersión de presos e di que mantela lonxe da súa familia "viola" os dereitos humanos. María Osorio foi condenada por falsificación documental e antes de ser detida apareceu nunha videconferencia falando da súa situación.
- Detida María Osorio en busca pola súa pertenza a Resistencia Galega
- O apresamento de María Osorio, na prensa inglesa
Por E.P. | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 22/03/2018 | Actualizada ás 17:25
A eurodeputada galega Lídia Senra, que pertence ao grupo GUE/NGL --e presentouse por Alternativa Galega de Esquerda en Europa--, insta o Estado español a "abolir dunha vez por todas" as políticas de dispersión penal. Así, denunciou que esta situación provoca que recluídos galegos atópense repartidos en diversos cárceres do territorio nacional por centos de quilómetros das súas familias, que teñen que asumir un "maior custo" para visitalos.
Lídia Senra quixo vivir a viaxe que ten que facer un familiar e percorreu os quilómetros que separan Santiago de Compostela do cárcere de Mansilla de las Mulas, en León, onde visitou a María Osorio, condenada a sete anos de prisión por pertencer a Resistencia Galega e falsificar documentos.
Segundo explicou, quixo experimentar "de forma directa" e a pasada fin de semana viaxou os 400 quilómetros de ida e os de volta, o equivalente a un oito horas de condución, con "tramos nos que había neve e dificultades para a boa circulación".
Após esta viaxe, Senra asegurou que esta situación, "mesmo con percorridos maiores", vívena as familias e as amizades dos presos internos todas as semanas para "visitalos por locutorio", no que "non se lle permite estar dentro máis de 40 minutos", o que é unha "crueldade".
"ABOLIR" A DISPERSIÓN
Neste escenario, Senra pediu ao Executivo nacional que "faga caso cuantos antes" á resolución do Parlamento Europeo aprobada a finais do ano 2017 que, tal e como apuntou a eurodeputada, no seu artigo 29 "condena a política penal de aloxamento que aplican algúns Estados membros", xa que "constitúe un castigo engadido para as familias dos reclusos".
Así mesmo, Senra solicitou ao Goberno a "elaboración de medidas" que "permitan achegar aos reclusos que se atopan lonxe dos seus fogares", porque non entende "que é o que leva ao Estado a ensañarse de semellante forma coas familias dos reclusos", como para "obrigalas a desprazarse todas as semanas por centos de quilómetros para visitalos", e asumir un "gasto maior" e máis "perigo".
Ante esta situación, a europarlamentaria galega remitiu este xoves unha carta dirixida á Secretaría Xeral de Institucións Penais, dependente do Ministerio de Interior, na que pide ser informada o "número de persoas galegas que a día de hoxe cumpren condena nunha prisión fóra de Galicia".
Neste escrito, tamén pediu coñecer o "número de prazas de internos que hai nas prisións galegas", así como "cantas persoas están presas en cárceres galegos sendo de fóra". Así, Senra incidiu en que está "segura" de que en Galicia hai "espazo suficiente" para "albergar a todas as persoas galegas que por orde xudicial permanecen presas".
Finalmente, a eurodeputada lanzou unha pregunta ao Executivo nacional: "por que non se reordena o sistema penal de forma que cada persona cumpra condena no centro máis próximo ao seu fogar?"; á que a propia Senra respondeu que "non existe razón obxectiva para non facelo".
NOVA PREGUNTA Á COMISIÓN EUROPEA
Ademais da carta enviada este xoves ao Ministerio de Interior, a europarlamentaria rexistrou unha nova pregunta por escrito, dirixida á Comisión Europea, na que insta o organismo comunitario a "mediar" para que "se respecten os dereitos humanos" e pregúntalle se "ten constancia das persoas que hai sometidas a dispersión penal no Estado español".
Nesta liña, Senra lembrou que, segundo o Tribunal Europeo dos Dereitos Humanos, recluír a unha persona nun cárcere situado tan lonxe da súa familia que as visitas dos familiares sexan "moi difíciles" ou "imposibles", pode constituír unha "violación" do artigo 8 do Convenio Europeo dos Dereitos Humanos.
