GC Aberto

O PP camiño da involución

Coa súa estratexia de axitar e crispar a vida política, Pablo Casado renova o vínculo de relación que o seu grupo ten establecido co autoritarismo e o franquismo, volvendo con iso a situar ao PP no radicalismo ultra, á marxe do diálogo e afastado do parlamentarismo democrático.

Por Galdo (http://galdo-fonte-xm.blogspot.com/) | GC ABERTO | 30/10/2018

Comparte esta noticia

Pablo Casado, presidente do PP
Pablo Casado, presidente do PP

A argucia que unha década atrás utilizou o agora deposto Rajoy na súa oposición ao Goberno de Zapatero é a que agora resucita Casado como novo dirixente do PP no seu intento de desgastar a Pedro Sánchez, contando nesta ocasión coa participación asociada de Rivera, líder de Ciudadanos.

Unha artimaña consistente en prender mecha á crispación traendo a colación asuntos marcadamente sensibles como a situación económica e moi especialmente os feitos relacionados coa problemática territorial catalá , para así desde unha versión falseada da realidade tentar tirar rendibilidade mediante a descapitalización do novo Executivo e a desvalorización dos grupos políticos que facilitaron a Moción de Censura. 

O que ocorre, é que a diferenza de entón a mensaxe do PP perdeu toda credibilidade no electorado, pois ademais da súa probada implicación na corrupción evidenciou que a súa práctica política é contraditoria coa idea que predica; ata o extremo que a súa función operativa obedece en exclusiva ao ditado das institucións internacionais e ás ordes que en beneficio da súa conta de resultados emiten os grandes centros de investimento.

Excluíndo dos seus labores toda acción dirixida a favorecer ao conxunto da sociedade ou que contribuísen a que o noso país fose mellor, máis ben ao contrario, o impacto causado coas fórmulas aplicadas nos seus seis anos de goberno o único que xeraron foi acentuar a deterioración e empeorar a situación, máis aló do seu intento en disfrazar o resultado de crecemento e reactivación.

Por iso é polo que a artimaña de mirar de esguello ao estáblismen invocando a súa aceptación e ao mesmo tempo proclamar aos catro ventos o amor á Patria, pola súa carga de incoherencia e falsidade resta toda credibilidade ao protagonista de tal despropósito ; do mesmo xeito que tampouco é de recibo que a estas alturas desde unha repentina conciencia descubran que tras a chegada do novo inquilino á Moncloa a situación económica política e social está sumida no caos, cando só uns meses atrás sendo o seu grupo político o que gobernaba manifestaban xusto o contrario.

Na súa ofensiva de acoso e derriba para acabar con Sánchez a campaña deseñada para o efecto polo novo líder do PP, pola súa condición de despropósito máis que fornecer o efecto que persegue producirá xusto o resultado inverso, pois o feito de devaluar a actual política económica do novo Executivo cando é farto sabido que os socialistas están a gobernar cos orzamentos elaborados e aprobados polo seu propio partido, tal contrasenso pintando un panorama irrecoñecible e falso fará que o grupo conservador dilapide a escasa credibilidade que lle resta e esborrállese na intención de voto, como así vén indicar a última enquisa do Centro de Investigacións Sociolóxicas (CIS) que non só confirma a caída en picado da intención do voto do PP, senón que ademais presenta a Pablo Casado como un radical sen votos.

Para prever o que pode deparar o facer político do novo PP non debemos despistar a marcada influencia que o ex presidente Aznar exerce sobre a súa rexuvenecida cúpula dirixente, e entender moi especialmente que o triunfo de Casado no Congreso do PP supuxo unha volta de porca da organización conservadora cara á dereita e a estratexia do populismo identitario.

Avalando tal tendencia o apoio explícito prestado á súa candidatura por movementos da sociedade civil de identificado perfil extremista, como Hazte  Oír, así como dos ultraliberales do Club de los  Viernes, é dicir referentes do conservadurismo mais recalcítrante e de emprazamento ideolóxico na extrema dereita.

Non sendo de estrañar por tanto que no seu desenfreo exerza a diario de pregoeiro de totalitarismo e no seu extravío estableza como obxectivo preferente facer unha oposición sen cuartel contra os socialistas e aliados conxunturais, sen reparar na utilización do discurso ultra, na confrontación política ou en incendiar coa crispación o Congreso.

Unha oposición envilecida dun líder de pouca montar que utilizando un estilo pouco ortodoxo sen moderación emprega a hipérbole para recuperar o poder perdido a través dunha política de derrapaxe continuada que o único que reporta é acentuar a disensión social que ademais de resta credibilidade a a súa persoa fai que o ata agora bastión conservador perda toda conexión coa moderación e polo seu radicalismo tire pola borda o seu capital electoral.

En resumo, coas súas prácticas de guerracivilismo o máximo mandatario do PP pon de manifesto que a reconciliación do 78 deixa de formar parte do seu proxecto político, que substitúe pola súa decisión unilateral de aliarse co totalitarismo e a autocracia.

Circunstancia que fai acender as alarmas do sistema, pois de impoñerse a súa auspiciada involución, alto risco é de agardar na  estabilidade democrática do país

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Comenta
Comentarios 1 comentario

1 anonimo

Quem o diria, votamos de menos a Rajoi. Teremos que fazer uma plataforma para que volte Rajoi...