O TSXG rexeita recoñecer como indefinida a unha traballadora eventual do Sergas que cubría gardas médicas

O Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) rexeitou recoñecer a unha traballadora eventual do Servizo Galego de Saúde (Sergas) que cubría gardas como persoal indefinido, asimilado ao interino.

Segundo explicou o TSXG este xoves, a Sección Primeira da Sala do Contencioso-administrativo acordou estimar o recurso de apelación interposto polo Sergas contra unha sentenza emitida polo Xulgado do Contencioso-administrativo número 3 de Pontevedra, que obrigaba á Administración a recoñece a esta traballadora como persoal indefinido.

O alto tribunal galego revogou o fallo de primeira instancia e confirmou a resolución de 12 de abril de 2017 da Estrutura Organizativa de Xestión Integrada (EOXI) de Pontevedra e O Salnés, na que se lle denegaba á traballadora a súa petición de conversión dos seus nomeamentos eventuais de longa duración en interinos.

Segundo consta no fallo, desde o ano 2014 ata decembro de 2016, a demandante prestou servizos na EOXI de Pontevedra e O Salnés baixo a modalidade de nomeamentos eventuais de duración determinada para gardas médicas continuadas.

Respecto diso, o TSXG argumenta na sentenza que, para que poida "reputarse inxustificada e fraudulenta tal práctica", hai que demostrarse "unha necesidade que faría precisa a creación dunha praza estrutural no persoal do centro", polo que "non basta coa existencia de sucesivos contratos ou nomeamentos temporais celebrados cun mesmo empregado".

Os maxistrados explican que durante esas datas parte do persoal fixo de persoal amparouse na posibilidade de exención das gardas por razón de idade, a partir dos 55 anos, ou estado de saúde en base aos acordos do Sergas coas organizacións sindicais.

"NECESIDADE CONXUNTURAL, NON ESTRUTURAL"

"Trátase da cobertura dunha necesidade conxuntural e non estrutural, porque se o persoal fixo de persoal decidise non eximirse e realizar as gardas que lle correspondesen, non sería preciso acudir ao nomeamento eventual para garantir o funcionamento permanente e continuado do centro sanitario", destaca o TSXG.

Ademais, os maxistrados aseguran que pode haber épocas en que ninguén se exima da realización de gardas, polo que sería "innecesario" recorrer a nomeamentos eventuais. "Nin a necesidade é permanente nin as tarefas a desenvolver por quen son nomeados alcanzan a todas as funcións da praza, senón só a parte delas", sinala a sala, que considera que "non pode falarse de cobertura de necesidade permanente nin de fraude".

Por iso, o TSXG considera que este caso "non é homologable, como pide a demandante, a aqueles examinados nas sentenzas de 14 de setembro de 2016 do Tribunal de Xustiza da Unión Europea". "No agora analizado a praza existe e o titular que a ocupa tamén. O único que sucede é que unha parte das funcións desa praza, as relativas á realización de gardas médicas, non son efectuadas polo titular porque, sendo maior de 55 anos, ampárase nos acordos entre o Sergas e os sindicatos para eximirse delas", incide o alto tribunal galego.

Por estas razóns, apunta que "o persoal temporal non realiza de modo permanente e estable todas as funcións da actividade normal ou ordinaria dunha praza de persoal estatutario fixo, senón só as extraordinarias".

A única finalidade perseguida pola Administración, segundo o tribunal, era "o correcto funcionamento do servizo público sanitario". Ademais, rexeita que se produza unha situación de "desamparo, incerteza e inseguridade", pois a demandante "desde o principio coñecía que os nomeamentos son de seis meses e que se produciría a renovación mentres persistise a necesidade conxuntural de cobertura da realización de gardas por eximirse o persoal facultativo".