Os acusados de desfalco na Fundación Cela din que a indemnización estaba avalada pola Xunta

Os acusados de malversación no seo da Fundación Camilo José Cela aseguraron este luns en sede xudicial que a indemnización pagada ao que era director xerente, Tomás Cavanna, ao cesamento da súa actividade, de 150.000 euros, "entraba nos límites legais" e "era razoable", ademais de estar avalada pola Xunta. Así o defenderon os acusados durante a súa intervención na primeira das xornadas do xuízo por malversación que se celebra na Sección Sexta da Audiencia Provincial da Coruña, con sede en Santiago, polo pago dunha indemnización supostamente "pactada" a Tomás Cavanna no ano 2010.

Como procesados, compareceron no banco dos acusados a viúva do nóbel, Marina Castaño, que naquel momento era presidenta da Fundación, así como o exconselleiro de Fraga, Dositeo Rodríguez, patrón, e a súa filla, Covadonga Rodríguez, que substituíu nas súas funcións a Tomás Cavanna, tamén acusado. Durante o interrogatorio, no que todos os acusados rexeitaron responder a preguntas da acusación, Tomás Cavanna narrou como os problemas económicos da Fundación a partir do ano 2007, coa retirada de patróns privados, desembocaron en torno o ano 2009 na proposta de que entrase nela a Xunta de Galicia e a súa transformación como entidade pública.

Con todo, lembrou, o plan de viabilidade para esta transformación incluía, entre outros axustes, o seu "despedimento", tanto pola contía do seu salario como pola "profunda incompatibilidade" das súas ideas cos "novos xestores". Convencido de "a imposibilidade de adaptación" ás novas directrices e tendo en conta que o seu despedimento era "inevitable", Cavanna iniciou entón, xunto a un avogado, unha "negociación" das "condicións concretas" da súa marcha. "Nesa data eu xa sabía que a Xunta ía quedar coa fundación e que me ían despedir e tentaba negociar as mellores condicións", dixo o antigo xerente, quen apuntou que, en todo caso, a súa intención era continuar á fronte da institución e que en ningún caso pretendía marcharse por vontade propia.

INDEMNIZACIÓN DO PADROADO

Nun primeiro momento, o Padroado da Fundación aprobou para el un despedimento cunha indemnización de 96.000 euros, o que suporía 20 días por ano traballado. Con todo, nunha conciliación posterior, a cifra incrementouse ata os 150.000 euros, unha cantidade que reclamara o propio Cavanna como mínima para aceptar o despedimento, xa que isto suporía 33 días por ano traballado, "as mesmas condicións" que outros empregados que foran despedidos con anterioridade.

"Por ese diñeiro --96.000 euros-- eu dígolle que transmita á Xunta que non renuncio, que quedo no posto", dixo Cavanna, que lembrou que se fose a "un preito", co máximo de 45 días por ano traballado, corresponderíalle aínda máis cantidade, por encima dos 210.000 euros. A maiores, dixo que estaba "absolutamente" convencido de que a súa indemnización se pagaría con diñeiro privado da Fundación e non con fondos da Xunta, como finalmente se fixo.

AVALADO POLA XUNTA

Na súa quenda, o exconselleiro Dositeo Rodríguez, que era patrón na Fundación, explicou que a "única opción" que había entón para continuar a actividade da entidade era a Xunta de Galicia e que esta "non ía aceptar" en persoal a Tomás Cavanna, polo que se iniciou un proceso para o seu despedimento. Do mesmo xeito, dixo que, tras coñecer que o xerente requiría unha indemnización de polo menos 150.000 euros para aceptar o despedimento, consultouno con Covadonga Rodríguez, que lle confirmou que se trataba dunha cantidade equivalente á doutros despedimentos na Fundación. El mesmo foi quen transmitiu ao entón director xeral técnico de Cultura, xa que a Xunta estaba en conversacións coa entidade, a cantidade, que a Administración galega "considerou que estaba dentro dos límites legais".

"A Xunta quería recibir a fundación limpa", dixo Dositeo Rodríguez, que apuntou que o Padroado, inicialmente, aprobou unha cantidade de 20 días por ano traballado (96.000 euros), porque era "como se podía facer". "Despois, a Xunta avaliou a situación e consideraron, sen informes xurídicos directos, que a indemnización de 150.000 euros era razoable, que estaba dentro dos límites legais", explicou, á vez que apuntou que, se non había acordo, "sería -despedimento- improcedente, e sería de 45 días por ano traballado". En todo caso, Dositeo Rodríguez negou  que se estivese facendo "unha simulación" dun despedimento, e reiterou que "para que a Fundación pasase á Xunta, había que despedir a Tomás Cavanna". "Eu non era ninguén, non son quen de negociar con Tomás Cavanna. A que toma a decisión é a Xunta, non eu", resolveu.

EN "QUEBRA TÉCNICA"

Tamén Covadonga Rodríguez negou ante o tribunal que se estivese facendo "unha simulación" e asegurou que entón a Fundación Cela Estaba "nun extremo de quebra técnica". A pesar de que xa comunicara que quería polo menos 150.000 euros por aceptar o despedimento, Covadonga Rodríguez explicou que o Padroado se foi ao mínimo de 20 días por ano traballado para ver se Cavanna "aceptaba". "Se coaban os 96.000, non tiñamos que pagar 150.000, pensamos que igual baixaba da burra, porque el era tan consciente da situación económica da Fundación como eu", subliñou.

Aínda que non consta na acta desa reunión, Convadonga Rodríguez explicou que no encontro do Padroado falouse da cantidade de 150.000 euros que reclamaba Cavanna, unha cifra que, segundo contou o Fiscal, correspóndese co soldo que lle restaba ata a idade de xubilación. Tras a acta do Padroado, Covadonga Rodríguez explicou que nos primeiros días do mes de xuño de 2010 recibiu "unha chamada da Xunta" na que lle dixeron "día e hora" da conciliación e autorizaron a concesión dunha indemnización de 150.000 euros ao exgerente.

MARINA CASTAÑO APUNTA AOS CONTABLES

A primeira sesión do xuízo, tras as cuestións previas, arrincou coa declaración de Mariña Castaño, quen dixo que o despedimento de Cavanna foi unha decisión dela enmarcada na súa "intención" de entregar á Xunta con "un saneamento importante" e ante a diminución de ingresos e dificultades económicas polas que estaba a pasar a entidade. Marina Castaño sinalou aos "contables", cuxos nomes e número non soubo precisar alegando que pasaran dez anos, como responsables de fixar a contía para a marcha de Tomás Cavanna, e recoñeceu que a "fundación estaba a entrar en dificultades económicas" ao comezar a crise económica en 2007, polo que ela mesmo chegou a "anticipar diñeiro" para "pagar nóminas".

Nas conversacións coa Xunta, engadiu Castaño, un dos puntos era "o soldo" do director xerente. "E ese era o motivo de prescindir del", subliñou, antes de incidir en que, así, cando "a Xunta tomase as rendas, puxese á persoa axeitada e que non fose tan custoso como o señor Cavanna". Durante o trámite de cuestións previas, o tribunal rexeitou anular a principal proba pola que se chegou a este xuízo e que foi incautada durante un rexistro en xullo de 2012, como foron os correos electrónicos intercambiados respecto diso do despedimento de Cavanna. Tamén se renunciou á declaración de varias testemuñas, entre eles a denunciante, Lola Ramos.

Castiñeiro alega que decidiu o despedimento do xerente e fíxoo para deixar 'saneada'. Álvaro Ballesteros - Europa Press | Fonte: Europa Press