Artigos de Emilio Martinez

A complicidade do silencio

Este artigo ía titularse “Non nos esquezamos de Brecht”. Como seguramente moitos estaba convencido de que o poema “E por min viñeron” fora escrito por Bertolt Brecht a mediados dos anos 30, cando o réxime nazi mostraba, dentro de Alemaña, os horrores que despois estendería por toda Europa.

Mensaxe nunha bolsa de patacas fritidas

Ás veces non é necesario leer sesudas análises para entender a realidade, para entender porque as cousas son como son. Ás veces non é necesario empaparse de profundos estudos sobre a realidade política para entender, e explicar, os resultados dunhas eleccións.

E todo ía ben

Das películas do director francés Mathieu Kassovitz que teño visto, entre elas “Babylon A.D”, “Gothika”, “Asesino(s)”ou “Os ríos de cor púrpura” quédome cunha das primeiras: “Le Haine” (“O Odio” de 1995) un drama social ambientado nos disturbios, a principios dos 90, sacudiron o suburbio parisino de Les Muguets. Quédome coa historía e quédome coa reflexión que encerra a voz en off coa que comenza e remata a cinta: “É a historia dun home que cae dun edificio de cincuenta pisos. Para tranquilizarse mentres cae ao valeiro, non para de decirse: ata agora todo vai ben, ata agora todo vai ben... ata agora todo vai ben. Pero o importante non é a caída, é a aterraxe”.

Saída, voz e lealdade

Ao longo da nosa vida no ámbito persoal, no social ou no profesional ímonos atopando con diferentes tipos de persoas, persoas coas que nos sentimos mais a gusto, ou non, persoas coas que nos sentimos mais ou menos identificados.

Quero ser de Bilbao!

Cando era un cativo xogábamos ao fútbol nos descampados que facían de patio de recreo do Colexio Bayón, en Ribeira, e todos queriamos ser, parecernos cando menos, a Quini, a Satrustegui, a Santillana ou a Iribar (o que tiña a mala sorte de xogar de porteiro), incluso na nosa ousadía suspirábamos por asemellarnos a Johan Cruyff. Soños de nenos.

Coma ti, pedra pequena coma ti

Hai libros que se compran polo autor, hainos que se compran aconsellados por un amigo ou por unha boa crítica nalgún suplemento de cultura, e os hai que se compran por casualidade, por algún detalle, tal vez nímio, que nos chama a atención: o deseño dunha portada, ou o título. Hai xa un lustro merquei “Cancións de amor a queimarroupa” de Nickolas Butler, Libros del Asteroide, 2014, simplemente polo título.

A bañarse, a bañarse!

Non sei ben como son os domingos para os nenos de hoxe, e como os recordarán dentro duns anos. Non sei como eran os domingos da hoxe presidenta da Comunidade de Madrid. Os meus, na década dos 70, estaban organizados arredor de dúas actividades fundamentais. Pola mañán misa ás 11 e catequeses e polas tardes cine: cine e churros. Coa miña nai e as miñas irmáns.

Isto vai de tronos

Bárbara de Nicomedi non o tivo doado na súa curta vida. Recluída nunha torre polo seu pai, para evitar un matrimonio a destempo, abrazou alí o cristianismo e ben logo a súa negativa a renegar das súas crenzas fixo que sufrira torturas e sendo decapitada polo seu proxenitor. A súa morte foi sucedida por unha terrible tormenta. En 1568 Pío V fixo santa a Bárbara de Nicomedi, que xa era venerada como patroa de artilleiros e mineiros. Santa Bárbara xa estaba presente, dende a Idade Media, no pañol onde se almacenaban a pólvora nos navíos. Unha pequena figura da mártir gardaba aqueles espazos tan perigosos da mala fortuna.
Emilio Martinez
Emilio Martinez (Ribeira, 1965). Entre os anos 1998 e o 2005 foi presidente da Coordinadora Galega de ONG para o Desenvolvemento. Na actualidade forma parte do Consello Galego de Cooperación ao Desenvolvemento como experto independente. Licenciado en Ciencias Económicas a súa carreira profesional está ligada, na súa meirande parte, a diversas administracións públicas, como a Universidade de Vigo, na que foi vicexerente de Recuros Humanos, a Sociedade Galega para o Desenvolvemento Comarcal, o concello de Lugo ou a Universidade de Santiago de Compostela, na que actualmente é vicexerente para o campus de Lugo, logo de exercer en distintos períodos como técnico superior de Xestión no ámbito da I+D+I. Ten colaborado en distintas publicacións como “A Nosa Terra”, “Tempo Exterior” ou a “Revista Galega de Emprego”.
Galicia Confidencial
GC 2023

Séguenos
Facebook
Twitter
Telegram
Instagram
YouTube
TikTok
Quen somos RSS Legal Política de cookies Achegas Publicidade
Opinións de Empresas en Galicia
Licencia de Creative Commons
GC está baixo licenza Creative Commons Recoñecemento-NonComercial-CompartirIgual 4.0 .