O novo PP de Galicia

Finalmente rematou o Congreso de sucesión no PP de Galicia, cun gran vencedor, Alberto Núñez Feijoo, e un gran perdedor, Xosé Cuiña, e por extensión unha victoria do birrete sobre a boina.

Por Galicia Confidencial | Galicia | 16/01/2006 | Actualizada ás 22:12

Tamén se viu moito a Baltar, aínda que non estaban tan exhultante como nos anteriores congresos. De feito, o de Ourense tamén perdou moito nas negociacións, comezando pola súa independencia, algo que se comprobou nos postos executivos.

Outro que perde, e non só influencia, senon amigos, é Xosé Manuel Barreiro. O de Lugo tivo roces con Cacharro Pardo que se fixeron patentes nalgúns momentos do congreso. Segundo informaron a este medio, Barreiro non xogou limpo nas negociacións con Feijoo e, ó parecer, buscou máis o "beneficio persoal" que o beneficio dos seus compañeiros de candidatura. Algúns deles, como o ex conselleiro de Agricultura, Santiso Miramontes, non llo perdoan.

A xogada en Lugo é dobremente satisfactoria para Feijo. Pactou con Barreiro a fin do cacharrismo, pero isto supón divisións en Lugo das que, sen dúbida, se vai beneficiar o novo presidente popular.

No Congreso non estivo Cuiña, pero si algúns dos seus grandes colaboradores. De feito, os máis de 80 votos en branco son, na súa maior parte, dos cuiñistas. Aínda que tamén hai quen di que algún destacado "lopez veiguista" tamén amosou a súa contrariedade coa actual dirección. O propio López Veiga, que asistiu ó cónclave e mesmo recibiu numerosas felicitación, queixouse do pacto entre Feijoo e Baltar porque, "en parte, supón a continuidade das formas de facer política de Cuiña".

Ademáis das estrelas locais, houbo moitas caras da política nacional, a máis sorpresiva foi a de Álvarez Cascos, que quixo estar presente na despedida dun dos seus grandes valedores e amigo, Manuel Fraga. O xa ex presidente popular foi o máis ovacionado aínda que os aplausos tiveron máis de despedida que de recoñecemento. Finalmente, don Manuel marcha a Madrid, porque, segundo os seus, non quere ser un "estorbo" na nova política de Núñez Feijoo.

O congreso non rematou con Baltar tocando o trombón, nin cunha paparota de empanada e viño do país. Rematou con Rajoy e Feijoo sobre o escenario e co disgusto de moitos compromisarios ós que a Policía Local de Santiago multou e retirou os seus veículos por estar mal estacionados.

21 Jubal

Un pouco de historia: ¿por qué no eliminamos el castellano y el gallego e imponemos el latín? Es más antiguo. ¿Y por qué no inventamos la lengua que hablaban los celtas? Circula por la red un artículo en plan puteo sobre el reino suevo y los nacionalistas que bien podrías haber escrito tú. Esta conversación de puro psiquiatra.

¿A raia? Es decir, que un 0,1 % de la población de Galicia, lindante con Portugal, nos va a decir al 99,9 % cómo hay que llamarle a nuestra comunidad. De camisa de fuerza.

"Fachendoso", ¿a qué me recuerda a mi esa palabra? Porque esa es exactamente tu actitud al respecto a tu tierra. Por otra parte yo sólo he hablado de nacer, lo cual no es ningún mérito desde luego. Otra cosa son los méritos que puedan haber logrado nuestros antepasados. De eso quizá sí se pueda estar orgulloso. Pero no me manipules, que yo no hábía hablado de eso.

20 Jabal-í

un pouco de historia:
A denominación GALLAECIA evoluiría á de Galicia posiblemente no S.VI (para a verificación disto remito á "Cosmographia Aetichi dicta" de Istro Aetico -S.VI-). A mencionada evolución, sendo a máis antigha documentada, tería unha serie de mudanzas posteriores: Gallicia e Galiza e, tamén, Gallitia e Galliciense Regnum (estas dúas últimas denominacións fighurarían na "Historia Francorum" de Gregorio de Tours, obra que data de mediados do S.VI aproximadamente).
Na Idade Media coexistían as dúas formas: Galicia -a forma máis antigha- e Galiza -forma documentada un século despois ó igual ca Gallicia- (na documentación medieval tamén se observaron outros vocábulos para aludir ó territorio ghalaico: Gallizia, Galizia...).

en canto o galego-portugues, se keres dar unha volta por bande, muiños, lindoso,... a zona da raia, e falar cos paisanos, poderas ver como falan, a cabalo entre o galego e o portugues.

o orgullo, penso q todo o mundo sintese orguioso do lugar onde naceu/viviu, da sua lingua, das suas tradicions, e negalo ou non sentilo, e negar a nosa herdanza, pais, avos, antepasados, eu sintome fachendoso de ser depositario de toda isa sabedoria e ter q continuala.

pero iste foro é do "novo" PPdG

19 Jubal

"en canto o de Galiza podes LER un pouco" Pois será que leo pouco. Pero levo toda a vida escoitando ós nosos vellos e a ningún lle sentín xamais decir Galiza nin falar en portugués, ¿ti sentíchesllo a algún?
"coller o diccionario da RAG por exemplo" ¡Ah, claro! Uns tíos nunha academia vannos decir ós demais cómo temos que falar e cómo se chama a nosa terra. ¿E se mañá deciden que esto se chama Vilarriba de Por Aquí, hai que decir que somos de Vilarriba de Por Aquí?
"pero orgulloso dubidoo". E que non estou orgulloso. Nin tampouco ti deberías estalo. Un pode estar orgulloso dun mérito seu o dun familiar. Pero nacer nun lugar non é un mérito. É unha circuntancia. E no caso de Galicia unha circunstancia afortunada porque me gusta esta terra e porque desfrutamos dunha calidade de vida moi superior á da maior parte do planeta. Só os nacionalistas estades orgullosos de ter nacido nun sitio. Eu non son capaz de entendelo.
"Distintos cans..." ??????

18 Jabal-í

asi q ainda apareceches onte, enton parecerame q levo moito tempo lendote xq aburres.
en canto o de Galiza podes LER un pouco, coller o diccionario da RAG por exemplo.
e podes estar feliz de nacer aqui, pero orgulloso dubidoo.
en canto o PP, distintos cans...

17 Jubal

Alexandre, no lo intentes que no llegas. Cinco citas y nos has sido capaz de rebatir ninguna de ellas.

"Tamém podes dizer que puxerom por riba os seus interesses. Todo depende de como o mires -ti polo teu lado, eu polo meu." Pues claro que cada uno lo puede ver por su lado. Pero si quisieran imponer sus intereses, habrían formado ese partido nacionalista de derechas que tú crees tan posible ¿o no?

"Pois nom sei que terá o PP (deG e deGhagha e mailo resto) que ninguém vai com eles. Nem sequer eses "independentes de dereitas"; "algo cheira a podre em Dinamarca", dim por ahí."
No contestas a mi argumento. Y quizá lo que tenga el PP (guárdate los chistes malos) es que no está dispuesto a renunciar a sus principios. Tenía entendido que eso era una virtud. Cuando hay partidos y gente razonable, claro que se puede pactar (véase Ferrol).

"Distintos? Bueno sí, um é galego e outro é espanhol. Pero pensei sempre que eram de esquerdas ámbolos dous. Quizais trabucome."
Sigues sin contestas a mi argumento. ¿Acaso no son distintos? ¿Y acaso Feijoo y Baltar no pertenecen al mismo partido? Jugar a la distracción con las palabras no funciona. (Y sigues sin rebatir mis argumentos)

"Outro como Paquito Vázquez, com morrinha de nom nacer em Chamberí..." No, otro como yo, feliz de haber nacido aquí y con ganas de aprender de la gente de mentalidad abierta. ¿Tú eres así? ¿Y qué tienes contra Chamberí? (Y sigues sin rebatir mis argumentos)

"Partidos galegos de deréitas?. Os "coagas" em Ourense tiverom muita forza -de feito, é a origem de Baltar e do ex-presi do Parlamento Vitorino Nunhez-; pero claro, debe ser que OU queda muito longe da Costa da Morte, nom?."
¿Estamos hablando del futuro o de la prehistoria? ¿Cuánto hace que los coagas se integraron en el PP? Ya veo que el nacionalismo es irreversible. Hasta la emprendes contra los de la otra punta de Galicia. Es que estamos "muito longe". Por cierto, a ver cuando me presentáis a alguno de nuestros paisanos (los verdaderos defensores del gallego en los peores momentos) que hable como vosotros y que diga que esto se llama Galiza. Lo estoy deseando.