A fortaleza democrática non consiste en prodigarse na celebración de eleccións, senón en impedir que os poderes fácticos que desde o primeiro día da Transición desafiaron e quebrantaron o resultado das urnas, sigan impoñendo a súa dinámica transgresora.
Tras o fracaso de vermellos e morados na formación de Goberno, traendo consigo o ideario primixenio de Podemos, Errejón con Más País concorre aos novos comicios disposto a erradicar a abstención e o desencanto, e decidido a atraer á súa causa ao electorado progresista
Impedir o acceso a información sensible e á relacionada coa corrupción política, así como á connotada con destacados membros da estrutura do Estado, é a clave esgrimida "en petit comité" para imposibilitar que Podemos forme parte do executivo de Goberno, para que así, todo “siga atado e ben atado".
No canto de condicionar o seu respaldo á investidura ao establecemento de medidas de control efectivo e real do Goberno, nun exercicio de degradación sen precedentes Podemos préstase a perpetuar o actual anacronismo democrático a cambio da súa inclusión no mesmo.
O devezo do PSOE en repetir os comicios para aniquilar a Podemos, é unha manobra de alto risco que mais que garantirlle a hexemonía na esquerda, por empacho electoral, achandaría o acceso ao poder do triunvirato das dereitas.
Coa súa maquinación en dobregar a Podemos, o PSOE tenta facer crer que o seu aliado natural, o neoliberalismo, contribúe á estabilidade, ao crecemento e ao desenvolvemento do país, aínda sabendo que a súa operativa funcional é xusto a antítese de tal propósito.
A do neoliberalismo é a historia interminable dun modelo inservible, que aínda así, mantense para satisfacer as esixencias de rendibilidade do capital, a pesar da súa adversa función como ariete impulsor da nova recesión.
De non prosperar a investidura, ante os novos comicios, por desmobilización electoral, a abstención será a expresión de indignación que contra prognóstico deixará na estacada á esquerda, posibilitando así, que en coalición o trío da Praza de Colón tome as rendas da gobernanza do país.
"Nin en Deus, nin en reis, nin en tribunos"
Quen desde a esquerda queira reorientar a función política, debe ter presente de antemán que mais alá das aparencias, polas súas marcadas connotacións co neoliberalismo o PSOE é alleo a ese ámbito de acepción ideolóxica.
Tras o constitucionalismo do PP e Ciudadanos non está o referendo da vontade popular, senón a actuación de dúas marionetas cuxos fíos son dirixidos por personaxes anónimos que se encobren detrás do eufemismo xenérico dos mercados.
Os ministrables que Podemos propoña ademais de recoñecido prestixio deben manter intacta a razón política da súa orixe, non sendo de recibo primar para tan relevante labor a quen coa súa mala praxe son responsables do desastre sufrido.
Respecto a esta cuestión é oportuno traer a colación o galego. Na nosa lingua temos exemplos que amosan a nosa especial interpretación do mundo. Velaí os apelidos «Patiño» e «Calviño», que traducidos ao castelán moven á risa.
Mentres se acentúa a deterioración de PODEMOS, Iglesias que se mantivo mudo ante a derrota, lonxe de afrontar con inmediatez o necesario xiro de reconducción, opta pola promoción ministerial del e o seu séquito a pesar que as urnas lle situaron A Moncloa moito máis lonxe que Galapagar.
Aínda sen mediar impedimento de inhabilitación, para desempeñar cargo público, eticamente, é un despropósito a concorrencia electoral e o exercicio de representación política de quen incorreu en quebrantamento de condena firme.
Que non teñamos políticos á altura da prensa independente non quere dicir que teñamos que matar ao mensaxeiro!
Os cargos electos do PSOE en Fene, debesen saber que o voto non é un cheque en branco senón o referendo a unha opción no contexto dunha ideoloxía, cuxa validez se extingue cando o receptor actúa contravindo a razón do seu outorgamento.
Neste tempo de incertezas, os problemas da xente requiren políticas pensadas e xestionadas desde a proximidade, e para optimizar o nivel de benestar individual e colectivo hanse de poñer en marcha mecanismos e equipamentos que faciliten o seu desenvolvemento integral.
Na actual conxuntura manter en pé a súa oferta ao PSOE para formar un Goberno de coalición, non pasa de ser unha argucia do núcleo duro de Podemos para quitarlle ferro á derrota e manter con iso a súa continuidade.
Dependendo da súa estrutura química e das condicións ambientais, as macromoléculas que constitúen os plásticos demoran entre cincuenta e mil anos en degradarse por completo; o cal está a xerar un grave problema de contaminación en todo o planeta Terra debido á diversificación e ao incremento exponencial nas últimas décadas dos artigos de consumo, e á utilización de plásticos para a súa produción e conservación.
Quen desde os mass media instrúen tendencia electoral revestindo de dotes de eficiencia a candidatos ineptos, con tan inicua manobra ademais de inducir ao fraude, están a facilitar que os miserables sírvanse dos votantes en propio beneficio e enriquecemento.
PODEMOS que naceu como un berro de réplica contra o sistema político xurdido da Transición, non cesou de incrementar o seu descrédito, pola transixencia a acoller nas súas filas ao máis ruín e abominable da ralea política.
Desde AGAI defenderemos o contrario; que o intercambio cultural e a superación dos prexuízos son o camiño cara un mundo mais pacífico, mais libre, e mellor.
Mentres unha fenesa de Esquerda Unida, sen primarias e nomeada a dedo capitanea a candidatura de Unidas Podemos en Pontevedra; en Fene, por non tragar coa súa imposición de confluencia, Podemos Galicia aborta a decisión do Circulo local a concorrer aos comicios en solitario.
GC 2019
Séguenos
