Para quen estivemos en primeira liña de lume cando apareceu, na década de 1980, a pandemia de VIH/SIDA chegou o momento de compartir algunhas das leccións que extraemos daquela dura experiencia.
Ante a estratexia de desestabilización desatada contra o Goberno por sectores da clase dominante co respaldo de VOX e o PP, non cabe outra que actuar sen contemplacións expurgando de raíz toda relación de continuidade entre o franquismo e o réxime do 78.
Coa Covid-19, os riscos para a saúde son tan obvios, e as súas consecuencias tan graves, que se ha de interpretar a limitación de dereitos repercutidos como defensa da propia Constitución, que nunca como unha estrataxema involutiva ao estilo da dereita.
Eu, como todas as cousas deste mundo, esfórzome por perseverar no meu ser. En «Ética demostrada segundo a orde xeométrica» Spinoza chamou a esta actitude «conatus». Mais nós non somos pola nosa vontade xa que carecemos dela; somos por mor da inercia da natureza, que nos impele a seguir sendo. En realidade, non queremos seguir sendo: ¡temos que seguir sendo!
A crise do coroa virus obríganos a reflexionar, a redefinir o modelo de sociedade na que queremos vivir e, en todo caso, a loitar contra a desigualdade para impedir que outros poidan valerse da situación no seu intento de dar continuidade ao degradante modelo neoliberal.
A Arte Reclamación (AR) ou «Arte de Reclamar» (ADR) [en inglés «Claim Art» (CA)], en contraposición ás demais prácticas artísticas é a única que precisa sustentarse inescusabelmente en argumentos sólidos, concluíntes e, a poder ser, concisos. Dado que esta categoría de razoamentos tan só é posíbel construílos utilizando a linguaxe (oral ou escrita), a esta orixinal manifestación artística tamén se lle pode denominar «Literatura Reclamación» (LR) ou «Literatura de Reclamación» (LDR) [«Claim Literature» (CL) en inglés].
O figurante presidente do PP, Pablo Casado, é un dirixente de cartón pedra, un mero brazo executor das políticas neoliberais que desde FAES, a título de autor, impón o ex mandatario Aznar .
Para dar solución ao futuro do sector turístico, máis que aplicar inadecuados tratamentos de choque, tense de axustar o seu sobordado sobredimensionamento á nova realidade da demanda e cesar coa utilización da improvisación como experimento.
Hai 46 anos que Portugal a través da Revolución dos Caraveis, poñía termo á ditadura máis duradeira do século XX en Europa; un atípico alzamento militar que comezou cunha canción á que seguiron flores e abrazos.
GC 2020
Séguenos
