Un estudo do CSIC descobre que os mexillóns liberan células inmunes en resposta a lesións e infeccións

Un estudo sobre a resposta do mexillón ante lesións e infeccións liderado polo Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC), a través do grupo Inmunología e Xenómica do Instituto de Investigacións Mariñas (IIM-CSIC), evidenciou que este molusco libera células inmunes fose do seu corpo, ao espazo entre as cunchas.

A investigación desenvolveuse no marco do proxecto de investigación financiado polo Ministerio de Ciencia e Innovación e pola Xunta 'Bivalvos: microbioma e enfermidades'.

No grupo de investigación --que leva máis de 40 anos dedicado ao estudo da resposta inmune do mexillón-- a observación por casualidade de células similares aos hemocitos no espazo intervalvar (delimitado polas cunchas, rodeado polo manto e onde se atopan as branquias), onde supostamente só hai auga de mar, levou aos científicos a profundar no estudo destas células e a comparalas cos hemocitos que poden atoparse dentro do corpo do mexillón.

Para iso, analizaron as características dos hemocitos do líquido intervalvar dos mexillóns e a súa resposta fronte a diferentes estímulos --como unha lesión tisular ou unha infección bacteriana transmitida pola auga-- en comparación cos hemocitos da hemolinfa, o seu líquido circulatorio.

Neste sentido, analizaron e compararon número, tamaño, movemento, produción de especies reactivas de osíxeno, fagocitose e expresión de xenes relacionados coa migración e as funcións inmunitarias dos hemocitos fose (líquido intervalvar) e dentro do corpo do mexillón.

Deste xeito, os resultados obtidos polos investigadores revelaron que os hemocitos do líquido intervalvar do mexillón comparten características comúns cos da hemolinfa, como a morfoloxía celular ou a estrutura da poboación celular. Os resultados publicáronse en 'Fish and Shellfish Immunology'.

No entanto, tamén mostraron diferenzas en tamaño (máis pequeno no líquido intervalvar), mobilidade (comunmente máis rápido no líquido intervalvar), así como na produción de sustancias para atacar a microorganismos ou na expresión de xenes inmunes que se sobreexpresan nas células do líquido intervalvar en comparación coas de hemolinfa.

Desde o equipo de investigación avanzaron que "aínda que a maioría dos estudos en mexillóns realízanse con hemolinfa extraída do músculo aductor posterior, a poboación de hemocitos do líquido intervalvar debe estudarse máis a fondo, especialmente cando os mexillóns están en situacións estresantes".

Pola súa banda, o profesor de investigación do CSIC no IIM, Antonio Figueras, explicou que "o mexillón, molusco do que España é o terceiro país produtor do mundo, caracterízase, entre outros aspectos, por ser altamente resistente a patóxenos. E, como ocorre con todos os invertebrados, depende unicamente da súa inmunidade innata, na que os hemocitos xogan o papel principal".

"Sábese que o principal actor do sistema inmune do mexillón son as células do sangue ou hemocitos, e leváronse a cabo diversos estudos sobre os hemocitos que están no interior do corpo do bivalvo. Con todo, ata a data, non se desenvolveu ningún en profundidade sobre a súa presenza no líquido intervalvar que é, esencialmente, auga de mar", engadiu o científico.

Mexillóns galegos | Fonte: juantiagues en Flickr - CC BY-SA 2.0